[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Głośnodystansowiec

[barfso]

Wiersz napisany pod wpływem, właściwie, nie wiem, czego. Wiem, że bardzo zależy mi na jego ocenie. Dyskretna aluzja.



Nienawidzę białych sukien,
Bo kojarzą mi się z deszczem,
Bo jak spadnie, to pobrudzi.
Potem prać to - czego jeszcze?

Idę szybko, toć nie szeptem!
Szeptem można tylko wracać.
A ja biegam całkiem głośno.
Ale wrzaskiem się przewracam.

I nie deszczem, a chodnikiem.
Cała suknia upieprzona.
Że to niby ja chlapałem...
Taka wdzięczność? Taka żona?

Ten post był edytowany przez barfso: 27.01.2007 13:20

[WildThing]

Jak go przeczytałem, szczęka mi opadła na biurko i leży cały czas. On mi się po prostu strasznie, ale to strasznie podoba. I nie obchodzi mnie, co o nim myślicie. Ja po prostu nie wiem, dlaczego to nie ja jestem autorem tego wiersza. WIELKI szacunek. Trafiłeś w mój (wypaczony) gust. I nie będę wyodrębniał żadnej zwrotki. To jest świetne w całości.
Pozdrawiam!