[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Zakon Czy Śmierciożercy, Gdzie lepsi czarodzieje?

[maciekgru]

Śmiercożercy czy Zakon?? Wdług mnie potężniejsi są śmiercożercy. Przede wszystkim dla tego że używają zaklęć niewybaczalnych co daje im przewage. Co wy o tym myślicie??

[smagliczka]

Co miało nim tak wstrząsnąć ?

No wiesz... wychodzi na to, że czarodzieje są troszku znieczuleni na takie rzeczy jak masakryczne klątwy i ich skutki. Jest to nierealne - bo tak naprawdę każdy normalny człowiek, nawet, jakby kogoś nienawidził z całego serca, byłby wstrząśnięty faktem, że omal nie pokroił go żywcem. Tym bardziej powinien być wstrząśnięty nastolatek, którzy rzucił klątwę zupełnie bezmyslnie i nie znając jej działania.
I nie wikam, co chciał mu zrobić Malfoy - mi chodzi o stosunek Pottera właśnie.
Jak sam napisałeś:

Harry czuł raczej ulgę, że nie wpadł w większe kłopoty, a nie wyrzuty sumienia, że zrobił krzywdę Malfoyowi.

To właśnie wydaje mi się pochrzanione. Że ulżyło mu, bo nie wpadł w kłopoty - a nie wstrząsnął nim fakt, że mógł doprowadzić do śmierci człowieka przez swoją jawną głupotę. I nie ważne, że nienawidził Malfoya.
Nie wiem, może ja mam wpojone nieco inne wartości - może faktycznie myślę jak "surowa staromodna nauczycielka, która nie ma pojęcia o sytuacji". Ale wydaje mi się jednak, że na Harrym, jako tym normalnym chłopcu o normalnym spojrzeniu na dobro i zło (pomińmy drobne sprawy stające w zprzeczności z moralnością, takie jak oszustwo itp. bo chyba to trochę nie przystaje to sprawy z Sectumsemprą - jakby nie było jest nieporównywalne) powinno to wywrzeć większe wrażenie. I kwestia nienawiści i szczeniackiej antypatii w stosunku do Malfoya w tym przypadku powinna zejść na drugi plan.
Tak przynajmiej zachowałby się normalny człowiek z normalnym systemem wartości.
Ale najwidoczniej młodzi czarodzieje cierpią na znieczulicę. Może to już jest na porządku dziennym, że szkolnych wrogów obrzuca się klątwami i tak w zasadzie - nawet jak ich skutki są wstrząsające - to szybko się o tym zapomina. Nie rusza ich nic... a raczej rusza ich tylko to, że mogą mieć z tego powodu kłopoty.

To jest pochrzanione. Ale może tylko w moich oczach, bo mi by do głowy nie przyszło, żeby martwić się o quidditcha po tym wszystkim. I być może ten cały incydent sprawiłby, żebym zastanowiła się nad tym, do czego prowadzi nienawiść.
I nad samym sensem ninawiści do Malfoya - bo właściwie to czemu oni się tak nienawidzą?
Zupełnie jakby ich rodziny wymordowały się nawzajem.
Oni po prosttu się nie lubię. I tyle. Ale taka Sectumsepra powinna otworzyć Harry'emu oczy. Mnie by otworzyła. Co więcej: pewnie miałabym ogromne wyrzuty sumienia, i być może nawet przestała walczyć ze swym "odwiecznym wrogiem". Takie wydarzenia jak Secrumsepra - czyli nieumyślne spowodowanie bardzo groźnego wypadku, który potencjalnie mógł skończyć się śmiercią - powodują, że ludzie przystają i zastanawiają się nad sobą i tym co robią.
Harry się nie zastanawiał za bardzo. Żaden z jego przyjaciół nie uznał tego wydarzenia za wstrząsające. Zero jakijkolwiek refleksji - ale za to strach o własną skórę.

Zabrakło mi skruchy w tym fragmencie książki, zabrakło głębszych przemyśleń, wyrzutów, poczucia winy. Tego wszystkiego mi zabrakło - czyli normalnych ludzkich odruchów, które może nie powinny się pojawić w przypadku śmierciożerów, ale w przypadku szesnastolatka, i to jeszcze tego, który ma ponoć dobre serce i "siłę miłości" (matko, jak to patetycznie brzmi!) powinno mieć miejsce.
Nie miało.

A tak z innej beczki: to faktycznie niesamowita umiejętność - kochać swych bliskich. Niespotykana. Jakoś nie rozumiem do tej pory tej wyjątkowiści Harry'ego. Wiele jest podobnych dzieci w Hogwarcie, które utraciły rodziców a ich życie nie było usłane różami (chociażby taki Neville). Co w tym takego niesamowitego, że Harry potrafi kochać? A co, miałby wszystkich nienawidzić?

Wcale nie jest niesamowity, a jego reakcja po wypadku z Setumsemprą jest - rzekłabym - raczej mało wrażliwa. Taki on znowu pełen miłośi i wyjątkowy. Phi...
http://rynek.gps.wroclaw.pl
I tak łaśnie rośnie nam off . Ale ja już chyba wyeklsplowatowałam się w temacie Sectumsempry. Oczywiście zawsze można kręcić się wokół własnej d... osi.
Ale już mi się nie chce więcej. Być może za poważnie traktuję lekturę Ale wkurzają mnie właśnie takie wątki, które są traktowane po macoszemu, a właśnie one nie powinny. Jo mogła sobie darować jeden mecz quidditcha (ale zaraz podpadnę!) i opisać dogłębniej Sectumsemprę, bo to było ważne.
Ale może tylko dla mnie - nadwrażliwej i zbyt dosłownej "surowej nauczycielki"

Pozdrawiam.

Ten post był edytowany przez vampirka: 04.02.2019 14:54