[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Data premiery 7 tom, angielska, polska

[owczarnia]

21 LIPCA 2007

[Pszczola]

Nie uda się uchronić od spoilerów. Internet to połowa kłopotów.Trzeba by było zrezygnować z oglądania telewizji, słuchania radia, czytania gazet,magazynów, wystaw kioskowych, unikać rozmów na ulicach. Czyli wakacje ze słuchawkami w uszach i muzyką na max, i wakacje+miesiąc przed polską premierą odcięcie od mediów. Jeżeli się komuś uda uchronić od spoilerów, kłaniam się mu do stóp.

Optymizmem powiało, wiem.

Hehe, pamiętam jakie pustki były na forum przez 48h od wydania oryginału... Cisza przed burzą. Będę płakała. A i tak zaczęłam przygodę z Harrym po nawróceniu dwa i pół roku temu. Starszych fanów będzie bolało bardziej.

Wiecie czego najbardziej będzie mi brakowało? Wymyślania teorii, wychwytywania szczegółów, podowiedzi. Żaden cykl filmowy czy seria książek nie ma tylu fanów, tylu forów, gdzie można pobawić się w detektywa. Ok,jak ktoś jest fanem mangi to może jeszcze...Ale jak tu wymyślać teorie,kiedy w Japonii już dawno wydano 10 dalszych tomów danej serii,a dłuższe anime zazwyczaj powstaje na podstawie komiksu, więc i tu nie można spokojnie poprzewidywać przyszłości, bo ktoś już wie co się zdarzyło dalej i cię wyśmieje ;P.

Snape'a bardzo polubiłam (tego samego dnia urodziny, YA-HA!), ale coś czuję, że zginie on bohaterską śmiercią. A jak niebohaterską, też zginie.

Dlaczego nie lubię epilogów? Może inaczej, jak epilog nie wybiega zbytnio w przyszłość, ok. Ale jak autor dopowiada jak potoczy się całe życie bohaterów,to boli. Klamka zapadła, nie możesz sobie pomarzyć. Ani nie stworzysz własnego wyobrażenia, nie napiszesz w umyśle własnego scenariusza. Dla mnie prawdziwy happy end jest wtedy kiedy autor zostawia czytelnikowi furteczkę do rozmyślań i nakreślenia swojej wizji losów bohaterów. Przy epilogach najbardziej ryczę, bo często wyidealizowana przyszłość okazuje się funta kłaków warta. Dlatego boję się zakończenia w wykonaniu pani Rowling. Niech nie mówi przynajmniej kto z kim i ile miał potem dzieci. To nie jest konieczne do ostatecznego zamknięcia historii...

[ewamarchewa]

Ja również nie przepadam za epilogami, choć tu by się przydał. Dla mnie każdy epilog jest pisany na przymus, oby tylko dotrwać do końca i mieć spokój. Zawsze (no, prawie ) w epilogach jest zawarte praktycznie tylko to, że ten i ten miał z tą/tym i tą/tym tyle i tyle dzieci. I żyli długo i szczęśliwie.