[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Wszystko

[rhiamona]

Naiwna jestem
Choć z wyrachowaniem
Bo wierze we „wszystko”

To pojęcie
Mgliste i laurkowe
Jak sprawiedliwość
Ale istnieje
Rzadko i niezwykle
Wisi w przestrzeni

Ogarnięcie
To trudna sztuka
Pozbawić się
Miłych szczegółów
Istny masochizm

Bo gdy ktoś zapyta
Co kochasz?
Co lubisz?
Odpowiedź „wszystko”
Irytację wzbudzi

Ale to jest tak
Jak z „ jakby”
Albo „może”
Niepewność
To urocza cecha
Od lat tysięcy
Pisze się przecież
O mocy zdziwienia

To bardziej pomysł,
niedopracowany, a rytm jakoś nie chciał współpracować

Ten post był edytowany przez rhiamona: 08.03.2007 22:37

[Rookwood]

No, nie padlam na poczatku na kolana, chociaz pomysl rzeczywiscie jest (mnie zawsze irytuje, kiedy z pomyslem nie wychodzi mi genialna otoczka, jaka chcialabym mu dac), ale koniec, ostatnie 5 wersow strasznie mi sie podoba, dawno nie czytalam slowa urocze w wierszu chyba (a poza tym to takie ladne i w ogole szalenie mi sie podoba)

Przeczytalam jeszcze raz, podoba mi sie cale.

Ten post był edytowany przez Rookwood: 08.03.2007 19:18