[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Stracony

[Avadakedaver]

wiersz innego typu, na próbę, moim zdaniem obciacherski i waszym pewnie też. ale testuję tylko.




wyskoczył z życia żeby pomóc sobie samemu.
Zakochał się i stracił co wpajano mu jako małemu.
Honor i dumę, resztę odwagi, pieniądze i dom,
wszystko zostawił.
Żył wciąż z jedną myślą, nie jadł nic nie spał
nie mówił, nie tańczył, nie bluźnił, nie wieszał.
Czas płynął ciągle, nieubłagalnie, nie dobrze.
Nie zauważał wszystkiego, co wokół krąży,
nie pomógł sobie, lecz myślał, że zdąży.
teraz już będąc najdojrzalszy wiekiem

zrozumiał, co miłość może zrobić z człowiekiem.

[PrZeMeK Z.]

Ej no, Avada, masz u mnie plusa za ten wiersz. Bo choć średniawy, to przykułeś moją uwagę niektórymi zwrotami. Gdyby jeszcze było ciut melodyjniej, to wiersz po prostu by płynął.
Jeśli chcesz pisać w ten sposób, masz u mnie kredyt zaufania. Bo może byż znacznie lepiej, a nie jest źle.


ja uważam że to jest tragedia, a nie będę przecież pisał pod publiczkę
tak czy siak to ostatni wiersz tego typu. Chyba że przypadkiem wyjdzie jescze jeden taki. (Avada)

To ja Cię, Avaduś, tępym młoteczkiem, bez łeb. Takie wiersze, banalne, ale z kilkoma kwiatkami bardziej mi się podobają. Sih

Ten post był edytowany przez Sihaja: 30.04.2007 12:17