[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Cienie nienawiści reanimation, nk, ale zak (;

[Pawelord2]

Najpier chce wiedziec kto jeszcze jest... w razie czego dobierzemy kogos nowego do gry ( zeby nie bylo - ja jestem chetny do prowadzenia dlaej, nie wiem jak z wami)
"...P..."

[Pawelord2]

Rastine (*)
Wprowadzenie
I nastał świt.
Elf błąkający się bo równinach między Smoczymi górami(*), a Złotym Miastem bynajmniej nie ma nic lepszego do robienia o tej porze niż podziwianie wschodu słońca.
Wyruszywszy z rodzinnego miasta chwytałaś się najróżniejszych zawodów, nigdzie nie mogąc znaleźć swego miejsca. Doszłaś w końcu do wniosku iż najlepszym wyjściem będzie po prostu zostanie wolnym strzelcem...
I tak podróżowałaś przez bezkresne równiny, pustynie, puszcze by wreszcie znaleźć się pośrodku kolejnej równiny i zobaczyć nowy świt.
Ciemności powoli ustępowały światłu słonecznemu, mrok który bez problemu przebijały twe oczy zamieniał się na powrót w dragjące od gorąca powietrze.
Gdy zastał Cię świt nie zmierzałaś ku żadnemu celowi - błąkałaś się po prostu między trawami. Świat się zmienił od kiedy oglądałaś go ostatnio - być może stał się jeszcze bardziej tajemniczy, wiele rzeczy które powinny zostać wyjaśnione pozostały takie jakie były, a kto wie czy jeszcze bardziej się nie zagmatwały.
Słońce wzeszło ponad widnokręg i resztki cienia nocy rozproszyły się by powrócić gdy tylko słońce zniknie z drugiej strony globu.
Podobno gdzieś bliżej miasta Ravenshore można było niegdyś zaobserwować i drugie słońce - mniejsze lecz wyglądające bardzo malowniczo. Informację tę przywołałaś z odmętów pamięci z niemałym trudem, posłyszałaś ją od isoty najpewniej już nie egzystującej, jakiś tysiąc lat temu...
Ponad tysiąc lat bowiem przeleżałaś w uśpieniu... tysiąc lat ciszy... stało się to jeszcze w czasach wojny z demonami, gdy po raz pierwszy i zapewne ostatni większość ras stanęła ze sobą ramię w ramię by odeprzec ciemności napierające z każdej strony...
Jak się to zakończyło nie dane Ci było obejrzeć - walczyłaś wraz z innymi elfami przeciwko napotkanemu przypadkiem oddziałowi demonów - któryś z nich ugodził Cię zaklęciem, a w wyniku tego ciosu zapadłaś w stan podobny do śmierci lecz nie będący nią w rzeczywistości - coś w rodzaju snu, bardzo głębokiego snu zwanego ciszą.
I z jakiegoś powodu przebudziłaś się kilka lat temu...
Kilka lat to w perspektywie tak długiego życia tyle co nic...
Udałaś się w rodzinne strony lecz z miasta w którym żyłaś nic nie pozostało - owszem - stały budynki, drzewa umarły i urodziły się od nowa - lecz wszyscy mieszkańcy zniknęli. Atmosfera tajemniczości miasta którą czułaś gdy w nim przebywałaś była nie do zniesienia - opuściłaś rodzinne strony.
Wojna z demonami dawno się już skończyła... nie pozostało praktycznie nic z tego co ogni było Ci tak dobże znane. Miasto Ravenshore zamieniło się w dymiące zgliszcza, następne przysypane ziemią i okryte całunem zapomnienia. Elfowie zniknęli w znacznej części, tak iż elfów czystej krwii niewiele pozostało...
Demony zostały ostatecznie pokonane dzięki ofierze przywódcy armii ludzi - niejakiemu Bathrallowi który to w walce zabił wodza demonów i sam poległ... schematycznie do cna... - ale jak się to działo naprawdę nikt teraz już nie wie - nikt nie pamięta, na ten temat krąży więcej legend niż mogłabyś spamiętać...
Ale czy warto rozmyślać o przeszłości... teraz jest inaczej...
Szłaś więc przed siebie tak beztrosko jak nigdy przedtem. W oddali wszędzie tylko zielona trawa, może jakieś drzewo i... trakt...
Przystanęłaś - trakt, cóż chcąc niechcąc kiedyś mosiało do tego dojść - nie przepadałaś za miejscami zaludnionymi i głośnymi. A ta droga najpewniej kierowała się ku Złotemu Miastu - jednej z niewielu rzeczy która ponoć przetrwała w stanie niezmienionym od stuleci. Siedziba króla całego znanego świata - króla bardziej legendarnego niż znanego prawdziwie - nikt bowiem z osób Ci znanych nigdy go nie widział, wśród wszystkich narodów istniało tylko przekonanie iż król niechybnie jest i gdzieś tam czuwa nad losami krainy...
Ile w tym prawdy - nie wiesz...
Trakt biegł przez całą linię widnokręgu, nie sposób było go ominąć - a zawracać większego sensu nie ma - ruszyłaś więc przed siebie... - w sumie to tylko kilkanaście metrów kamiennej drogi którą da się przejść w poprzek i już jesteś znowu w tej cichej i zamieszkanej chyba tylko przez rośliny przestrzeni...
Ale oczy twoje widziały bardzo daleko - wbrew twoim obawom słońce przykryły w dniu dzisiejszym chmury - około południa zatem nie było wcale nieznośnie gorąco, a powietrze nie podrygiwało, utrudniając tymsamym patrzenie w odległe miejsca.
Droga do traktu zabrała Ci cały dzień - zadziwiające jak elf może iść cały dzień i nic prawie nie dostrzegać - będąc zamkniętym w świecie własnych marzeń i wyobraźni.
I noc zapadła nad tą cichą krainą...
A wraz z ciemnościami przybyło coś jeszcze - przeczucie... przeczucie iż coś się zbliża, iż spotka Cię nieuchronnie - a jedyne stworzenie które powodowało podobne u Ciebie obawy były demony - przypomniałaś sobie o tym gdy tylko owa siła znalazła się gdzieś w okolicy.
Omiotłaś wzrokiem całą okolicę - wszak jesteś elfem, nocne ciemności to twoja domena.
Ale jak daleko byłaś w stanie patrzeć nic nie wyglądało podejrzanie. Do traktu miałaś jeszcze jakieś dziesięć kilometrów - widziałaś zatem doskonale co się na nim dzieje - i faktycznie ujrzałaś...
Ludzie są istotami niekiedy zaskakującymi - idą cicho i szybko, nie rzucając się w oczy - a na trakcie obozowała cała grupa. Nie zauważyłaś ich wcześniej - ta część traktu znajdowała się w małym zagłębieniu. Dopiero gdy dotarłaś na jego szczyt ujrzałaś mały obóz a w nim czterech ludzi - demonów?
Nie, zdecydowanie nie - nie od nich emanowała złowroga siła.
Siła szła drogą... niewidzialna i cicha. A wraz z siłą sunęła sama śmierć, jej woń czuc już było wszędzie wokół. Wtem w obozie ludzi rozległ się krzyk - szybko urwany. Dusza uleciała już z ciała jakiegoś śmiertelnika. Reszta ludzi zerwała się ze snu - dwóch pierwszych padło prędko - po prostu upadli na ziemię, bez krzyku, może i bez bólu - z wyrazem strachu i niedowierzania na twarzy zakończyli swe życie.
Ostatni staną pośrodku obozu rozpaczliwie tnąc powietrze ostrzem miecza - dostrzegłas z oddali iż był to pół-elf, a właściwie pół-elfka.
Chwilę tak walczyła z niewidzialnym wrogiem, ale siła nieznanego już opanowała jej duszę. Czarna rozpacz zawładnęła jej umysłem - opuściła ręce i głowę - a w twojej duszy ozwał się głos - dziwny, wibrujący i odbijający się echem głos jaki zapamiętałaś - tylko demony takowy posiadały -
-To zabawne... mysleliśmy iż to TY jesteś poszukiwaną przez nas osobą... - ale nie... gdybyś nią była nie walczyłabyś z naszym bratem, nie odesłałabyś go na powrót do piekielnych czeluści...nie, nie o tobie mówiły legendy...
Mówiły one o świadku i chwilowej radości - ty byłaś chwilową radością... lecz i rozczarowaniem..
Więc odejdz teraz... odejdz i uznaj to za łaskę...
A wraz z tymi słowami ulotniła się cała ciemna siła. Pozostała tylko pół - elfka - lecz już nieżywa. Cóż posiadało taka moc by zabić jej umysł tylko swym głosem, potęgą?
Coś... coś co nie powinno przetrwać do tych czasów, lepszych czasów...
Otrząsnełaś się z zadumy - nie cuzłaś żalu ani strachu, nie było powodu...
Postanowiłaś natomiast ...


Statystyki

Rastine;
Poziom 7 Leśny Elf(*) (Walka mieczem jednoręcznym, Łuk/kusza, magia leśnych elfów)

Życie - 70
Siła - 28
Mana - 48
Zręczność - 41
Odwaga - 15
Zmęczenie - 1
Strach - 0
Wytrzymałość - 25

Biegłości:
Miecz długi - expert
Magia elfów - początkujący
Lekka zbroja - początkujacy
Łuk/kusza - expert

Ekwipunek
-Łuk długi, drewniany - zwykła, popularna broń - używana raczej do polowań (obr 6-11, K6-6 obrażenia 11+ ilość zręczności)Inne: brak
-Krótki sztylet - uzywany przez elfy, noszony w mało widocznych miejscach (obr 1 - 5, K6 - 6 obrażenia 5 + ilość odwagi)Inne: brak
-Figurka - kamienna fogurka która wraz z tobą spoczywała we śnie, w grobowcu gdzie cię zostawiono - wzięta przez sentyment. Inne: uzdrawia 1 pkt życia/tura
-Róg - pięknie zdobiony róg, kupiony od innego podróżnika za niewygórowaną cenę. Inne: Zadęcie w róg jednorazowo na walkę podnosi ilość odwagi o 3 pkt

Broń & zbroja
-Miecz przywódcy - miecz pochodzący z czasów walki z demonami - teraz już się takich nie robi. Misternie rzeźbiony, otrzymałaś go jako talizman gdy w odległej przesżłości zostałaś przywódcą oddziału elfów.(Obr 12 - 17, K6-6 obrażenia 15 + ilość siły) Inne:
- automatycznie rzuca na posiadacza czar Urok - sprawia że jednostki neutralne odnoszą się do ciebie z rzyczliwością

Zbroja pierścieniowa - popularny model, niezbyt wytrzymały ale lekki i poręczny.
Defensywa +8 (% obrażen odjętych od ataku wroga) Inne - Wytrzymałość -1, Siła +2

Znane czary -

-Zauroczenie - koszt mana 4 pkt -sprawia, iż postać neutralna staje się w stosunku do nas milsza
-Zniknięcie - koszt mana6 pkt - pozwala stać się niewidzialnym, ale tylko w cieniu lub mroku
-Osłabienie - Koszt mana 7 pkt - działa na grupe wrogów, osłabia ich atak o 10 pkt oraz spowalnia tak iż mogą wykonać tylko jeden ruch/tura - czas trwania - 2 tury. Dla każdego potwora - K6 1-3 atak niudany, K6 4 - 6 atak udany
-Strzała żywiołów - koszt mana 5 pkt - zaklina jadną strzałę mocą żywiołu i powoduje dodatkowe konsekwencje trafienia. K6 - 1-2 atak ogniem - obrażenia +4 pkt, K6 3-4 Atak lodem - obrażenia +2, spowolnienie na jedną turę; K6 - 5-6 Atak ziemią - atak +3, Powala przeciwnika na ziemię
-Regeneracja - koszt mana 3 pkt - zwraca 5 pkt życia
-Furia Lasu - koszt mana 15 pkt - zamienia dwa okoliczne drzewa w jednostki walczące dla Ciebie przez dwie tury. Drzewa mają 100 pkt życia, obrażenia od 11 - 16, bez obrażeń krytycznych. Obrażenia od ognia zabierają im 2x więcej życia niż inne. Jest to czar zaginiony, współczesne elfy już go nie znają... kto wie - może kiedyś przypomnisz sobie inne takie czary...

Ilość sztuk złota - 6000

No to tyle - wyszło drętwo, ale tak mi zawsze wychodzą wstępniaki... będzie lepiej, nie zrażaj się...
Aha - dzisiaj chyba jeszcze dodam FAQ więc wstrzymaj się z odpowiedzią - zaznajomisz się z zasadami...
„...P...”