[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Pan Bóg

[Katon]

Żadnych dyskusji o istnieniu. Mamy to przerobione. Chodzi mi o wasz obraz Boga. Wyobrażenia. Oczekiwania. Lęki. Temat nie tylko dla wierzących, bo ten gość to jeden z głównych bohaterów kultury w ogóle.

[Katon]

Ja zanim się odniosę do mnóstwa płaszczyzn dyskusji, szczególnie do poruszanego przez Estieja 'problemu cierpienia', który jest znacznie trudniejszy od problemu wolnej woli, która dla mnie w ogóle nie stanowi problemu (etycznego oczywiście) a stanie się to zapewne dopiero po powrocie z wojaży napiszę tylko, że mam zupełnie odwrotnie niż Voldzia. Tęcza jest zjawiskiem fizycznym. Ale jeśli nie ma metafizyki nie ma też sensu dyskutować o tym czy jest piękna. Pojęcie piękna nie ma żadnego istotnego sesnu. Jest tylko słowem. Tak samo jak pojęcie dobra. Może istnieć na płaszczyźnie opisywania zjawisk społecznych. Ale staje się zjawiskiem służebnym. A więc przestaje istnieć jak to co nazywamy dobrem. Zachwyt to też metafizyka. Czy chemia i fizyka może zachwycać się chemią i fizyką? Obawiam się, że do zachwytu potrzeba osoby. Podmiotu. Inaczej jest ilzują chemii. Właściwie go nie ma.I tu się otwiera fizyka kwantów. Bo coraz większa ilość naukowców twierdzi, że świat nie może istnieć bez obserwatora. Oświeceniowy racjonalizm sypie się w gruzy i wcale nie religia, lecz nauka zadaje mu coraz silniejsze ciosy. Wiara w moc rozumu do pełnego poznania świata okazuje się zabobonem. Paradosky są wszędzie i przerastają nasz umysły. Linie ewidentnie nierównoległe mogą być równoległe. Atomy mogą być w dwóch miejscach naraz. W dodatku wcale nie wiemy czy rzeczywistość istnieje. Wypierana przez dwieście lat filozofia wdziera się tylnymi drzwiami do świata nauki. Empiryzm zawiódł i znowu zostają nam spekulacje. Świat jest nadracjonalny. Pozaracjonalny. To nie przeciwieństwo. To stosunke zawierania. Racjonalizm jest częścią całości, ale ma swoje granice.

I jeszcze jedna rzecz. Formalna, metodologiczna nieco, ale istotna. Jest zwyczaj, żeby nazywać stanowisko prezentowane przez Voldzie (sama je tak nazwała z resztą) racjonalistycznym. Otóż moje stanowisko jest tak samo racjonalistyczne. Święty Tomasz był absolutnym racjonalistą. Arystoteles też. Voldzia jest scjentyską. Materialistką. Jej stanowisko jest bardziej empiryczne niż racjonalne. W filozofii lepiej nie gmatwać pojęć ponad miarę =>

Ten post był edytowany przez Katon: 27.06.2007 22:27