[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Geje I Lesbijki A Tolerancja

[Avadakedaver]

nie wiem czy to się nadaje do "pani 1000", ale myślę że nie więc zakładam nowy temat. aż dziwne że takiego jeszcze nie ma.
w każdym razie to jeden z tych w których napiszę jednego posta i więcej już nie zajrzę pomimo ciekawej dyskusji jaka nastapi, ale co ja za to mogę.
w każdym razie zadam kilka inteligentnych pytań:
leczyć to? ponoć można.
gnębić ich?
współczuć im?
pozwolić im adoptować dzieci?
pozwolić im brać śluby?
tolerować?
wygnać?
pomóc?

ja co prawda za dużo do powiedzenia w tej kwestji nie mam, jak chcą niech sobie żyją w spokoju dopóki któryś gej mnie nie zgwałci albo nie zaadoptuje dziecka, bo to tragedia. śluby? okeiii! może nie zaraz kościelne, ale jakieś tam cywilne niech sobie biorą. żeby kredyt mogli wziąć. Ale od dzieci mi wara. tamagotchi będzie musiało wystarczyć.

[voldzia]

Widzę, że odeszliście już trochę od tematu głównego. Zresztą... w tej dyskusji zostało chyba już powiedziane wszystko, co miało być powiedziane. Zdziwiła mnie postawa jednego z użytkowników, ale trudno.

W Biblii jest kilka fragmentów świadczących o tym, że homoseksualizm to grzech, dlatego katolicy (a także żydzi) mają pełne prawo do uznawania homoseksualizmu za grzech. Jednak powinno to zostać wewnątrz Kościoła, a wierzący nie powinni wymagać od innych, by przestrzegali praw ich religii, a niestety tak się dzieje.

Ponieważ matoos wycofał się z dyskusji (co było, moim skromnym zdaniem, niezbyt grzecznym posunięciem), prawdopodobnie nie przeczytam jego polemiki, więc skomentuję krótko postawę prezentowaną m.in. przez niego: dlaczego homoseksualizm miałby być niemoralny? Z jakich powodów jest mniej moralny niż heteroseksualizm? Tutaj przydałaby się definicja moralności. Dla mnie moralność to, w skrócie, zachowywanie się tak, by nie skrzywdzić siebie ani innych. Z takim pojmowaniem moralności wiąże się kilka paradoksów, ale żadna definicja nie jest idealna. Według mojej definicji homosekusalizm jest tak samo moralny, jak heteroseksualizm, bo argumenty o synu są dla mnie co najmniej głupie.

kwestia choroby: według WHO homoseksualizm nie jest chorobą. Śmieszy mnie, kiedy ktoś temu zaprzecza. Może posiadł wiedzę większą, niż szeregi medyków, którzy doszli do takich wniosków?

Rodzina: gdyby umożliwiło się adopcję homoseksualistom, a społeczeństwo zaakceptowałoby takie rodziny, byliby oni w dokładnie takeij samej sytuacji pod tym względem, jak bezpłodne heteroseksualne pary. Nie wiem skąd biorą się przekonania, że próbowaliby oni wmówić swoim dzieciom, że homoseksualizm jest jedyną i słuszną orientacją. O sztucznym zapładnianiu w zwiażkach homoseksualnych jeszcze wspomnę.

Nienaturalność: Cóż ma wpływ na orientację seksualną, jeśli nie całkowicie naturalne czynniki? Niestety pożyczyłam komuś jedną z książek o tematyce genetycznej, gdzie był omówiony gen podejrzany o kodowanie skłonności homoseksualnych. Badania na bliźniakach, o których już wspomniała Owczarnia (?) potwierdzają, że geny mją wpływ na orientację skesualną. Czynniki psychologiczne trudno jest zbadać. Freud zauważył, że geje mają często nadopiekuńcze matki i oschłych ojców, ale nie wziął pod uwagę tego, że zachowanie rodziców może być spowodowane orientacją dziecka, a nie na odwrót. Ojciec widzący różnice w postrzeganiu różnych sfer przez swego syna (nawet w bardzo młodym wieku), może zachowywac się oschle, ponieważ nie tak wyobrażał sobie potomka, a matka próbować wynagrodzić dziecku oschłość ojca. Trudno jest powiedzieć, która wersja zdarzeń jest prawdziwa. Druga sprawa: z homoseksualnego związku kobiet za kilkanaście lat prawdopodobnie będzie mogło powstać zdrowe dziecko. Oczywiście nie jest to proces naturalny, a przeprowadzony labolatoryjnie. Wiąże się też z pewnymi komplikacjami, zwłaszcza jeśli chodzi o życie płodowe, ale być może uda się rozwiązać ten problem medycznie. A więc takie pary będą mogły mieć swoje dzieci. Spełnią prokreacyjną funkcję małżeństwa, odbierając argument niektórym przeciwnikom legalizacji związków homoseksualnych.

Adopcja, domy dziecka: myślę, że rozumowanie typu: "dom dziecka jest gorszy od dwóch ojców/matek", opiera się na niesłusznym założeniu, że homoseksualiści będą chcieli adoptować dzieci z domów dziecka. Większość rodzin chcących adoptować dziecko oczekuje na zdrowe niemowlę. Zdrowe niemowlęta oddane tuż po porodzie mają niewielkie szanse na to, że trafią do domu dziecka. Jeśli tak się stanie, to przez czyjeś zaniedbanie, a na pewno nie przez brak chętnych. Kolejki do adopcji są ogromnych rozmiarów. Homoseksualiści nie będą się tu różnić od par heteroseksualnych i będą czekać na zdrowe niemowlęta. Oczywiscie mówię o większości przypadków. Właśnie dlatego nie wydaje mi się, by adopcja była w najbliższej przysżłości realna (dzieci będą oddawane w pierwszej kolejności parom heteroseksualnym. Dopóki sytuacja się nie wyrówna i przestanie to mieć znaczenie, adoptowanie niemowląt przez pary homoseksualne będzie trudne do realizacji).

Leczenie: nie wiem na czym obecnie polega leczenie. Prawdopodobnie przebieg terapii się zmienił, ale jeszcze niedawno cale leczenie polegało na pokazywaniu zdjęć aktów płciowych par homoseksualnych (przy których wykorzystywano jakiś negatywny bodziec np. porażenie prądem) i heteroseksualnych (przy których nie wykorzystywano żadnego bodźca). Efekt był taki, że osoby poddane terapii traciły zainetresowanie kontaktami płciowymi z osobami swojej płci, co nie znaczy, że zyskiwały zainteresowanie płcią przeciwną. Rzeczywiście, cudowna terapia ;].

Ten post był edytowany przez voldzia: 04.07.2007 13:20