[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Czego Nie Było W VII Tomie, czyli niewyjaśnione wątki i teorie

[Pszczola]

VII część za nami, wszystkie tajemnice odkryte, ale czegoś wciąż brakuje.
Pytanie brzmi: co spodziewaliście się przeczytać w ostatnim tomie, a czego w nim nie było?

Na pierwszy rzut (bo jest takich wątków i zagadnień wiele): Bill a natura wilkołaka.

Wygląda na to, że Bill odniósł w VI części ciężkie rany dla ran samych w sobie. Wielu czytelników spodziewało się dramatu, niekontrolowanych przemian w wilka, wybuchów agresji, może kolaboracji z przeciwnikiem. Po coś przecież akurat Greyback go tak urządził? Tymczasem widzimy Fleur i Billa, szczęśliwe małżeństwo, w którym je się dużo tatara. Może pani Rowlnig zdecydowała, że zbyt wiele dramatów nie wyjdzie książce na dobre. Cóż, nie możemy wytknąć autorce, że pieściła się ze swoimi bohaterami. W pewnym momncie przestałam liczyć ile osób zginęło.

Druga rzecz: magiczne przedmioty czterech założycieli Hogwartu. Jakie są właściwości miecza Gryffindora z grubsza wiemy, dowiedzieliśmy się też, jaką funkcję spełniał diadem Ravenclow. Spodziewałam się jednak, że Harry po pozbyciu się kolejnych Horcruxów, będzie mógł korzystać w podróży z magicznych właściwości medalionu Slytherina czy kielicha Hufflepuff. Tymczasem nie dowiedzieliśmy się nawet dlaczego przedmioty te były tak cenne, ani dlaczego warto je mieć. Cóż, akcja skupiła się na Hallowsach, ale po co w takim razie wprowadzać tak ważne przedmioty, skoro praktycznie nie zaistiały one w fabule? Uważam, że podłe samopoczucie trio, kiedy nosili medalion na szyi, wynikało bardziej ze złego wpływu Horcruxa, niż z właściwościu przedmiotu samego w sobie.

Co tam jeszcze? Czego wam brakowało w VII części?

[Katon]

@Katon. Zabijać nie umie. Nie tylko on zresztą. I bardzo dobrze. Ale jednak Imperio wykorzystuje jako narzędzie a i Cruciatus, i to skuteczny, się pojawił. Wychodzi na to, że przynajmniej te 2 niewybaczalne nie są jednak jakimś mistycznym złem same w sobie.

Cóż. Wiedz Zwodniku, że Katon umie przyznać się do błędu. Nie żeby mi się moja koncepcja nie podobała bardziej, ale muszę się zgodzić, że sprawa wygląda inaczej.

Chyba jestem jednym z nielicznych, których cieszy rozszerzenie pewnych wątków. Jestem RADYKALNYM przeciwnikiem jakiegoś ósmego tomu. Ale to co innego. Powiem szczerze - mam w dupie fanfiki. Zwykle są słabe, pretensjonalne i wiejskie. Nie chcę zostawiać McGonagall na wieczną pastwę dziatwy. Nie chcę zwartwychwstającego Freda. To są bohaterowie Rowling i chętnie o nich usłyszę jeszcze raz kilka zdań. Swoją drogą, brakowało mi w zakończeniu pewnego dania satysfakcji. Nie dano nam popłakać nad Fredem i odczuć satysfakcję czytając o śmierci Fenrira czy upadku Umbridge. Ja wiem, że wszyscy wiedzą, że to się stało. Ale należało nam się wszystkim przeczytanie tego. I nie mówcie, że gardzicie taką satysfakcją. Każdy zdrowy człowiek jej potrzebuje.