[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Era Wodnika

[Lilith]

wciąż marzną mi stopy
i nie śpię
a ponoć jest na to sposób
licz piegi na całym ciele
nabierz powietrza
i wypuść przez zęby
opuść zasłony
i czekaj
aż w lodówce
zakwitną białe niedźwiedzie
potem
będziesz mogła kochać
ramki i witraże
mycie naczyń
i obrazki na ścianie
posypią się kwiaty
zapłonie niebo
i umrzesz na polu
pachnących konwalii

[Sihaja]

Ten wiersz jest "za bardzo". I przez to odbiór jest średni, przynajmniej w moim wypadku. Za bardzo pokolorowane zwyczajne rzeczy, trochę zbyt wiele niedźwiedzi w kwiatach - i nie czuć poezji w poezji. Ale to moje zdanie.

Jeszcze początek możiet być, ale od ramek to już w ogóle do mnie nie przemawia.

Przeczytałam na wszelki wypadek jeszcze czwarty raz. Ale mam to samo zdanie, mimo i ż koncepcja na interpretację nieco mi się zmieniła.