[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Miasto Niemych Rozkazów

[Potti]

Patrz! Tysiącami kolorów
Eksplodowały szare dziś
Z ciepło- zimną tradycją

Patrz! Wbiegają w marzenia
Z energią ukrytych łez
I niewidzialnej radości

Idź! Choć trudno Ci nadążyć
Na pewno za cicho krzyczysz
Nie poruszając ustami

Idź! Przecież chyba też chciałbyś
Co noc cieszyć się jak nigdy
Co dzień głośniej wyć z bólu

Nie! Nie przekraczaj granicy
Za rogiem świat nie jest piękny
Tu się baw, tu dam się kochać.

[Sihaja]

Łi, ostatni wers ładny. Ale tak to trochę się ociera, o co ocierać się niekoniecznie musi. O zwroty już dość w poezji zużyte, znaczy się. Tak mi się przynajmniej wydaje.