[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Xxi Wiek

[Katon]

Na podmokłej łace przez mgły otulonej
(zimne i gęste - dzieło starej magii)
można spotkać sny niejasne i zagadkę,
której najwięksi mędrcy nie odgadli.

Na podmokłej łące nad wieczorną rzeką
(nad którą stara magia chodzić wam nie daje)
spotkać można wszystkie marzenia człowieka
z których wiecznego istnienia nie zdaje

sobie sprawy.

Brodzą w gęstej mgle i po śliskich kamieniach
spokojne
pewne niespełnienia

pośród mchów i trawy.

Na podmokłej łące pod płaczącą wierzbą,
wyśmianą, wygnaną, więc w magii opiece
usiadły elfy oraz Pan Bóg - wiedzą,
że dla nich już nie ma powrotu za rzekę.

[Katon]

Zachwiania rytmu są. Po namyśle postanowiłem przestać z nimi walczyć do ostatniej kropli krwi akurat w tym wierszu. W sumie ma forme jakiejś tam opowieści, więc niech już będzie. A że naiwny? Nie wiem. Może nieporadnie wyraziłem co chciałem napisać, ale sama teza naiwną mi się nie wydaję. Chociaż pisanie wierszy z tezą nieco jest. Ale czy to jest wiersz z tezą? Teza się sama wykluła a tytuł wymyśliłem kiedy wiersz był już gotowy. Nie wiem.