[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Xxi Wiek

[Katon]

Na podmokłej łace przez mgły otulonej
(zimne i gęste - dzieło starej magii)
można spotkać sny niejasne i zagadkę,
której najwięksi mędrcy nie odgadli.

Na podmokłej łące nad wieczorną rzeką
(nad którą stara magia chodzić wam nie daje)
spotkać można wszystkie marzenia człowieka
z których wiecznego istnienia nie zdaje

sobie sprawy.

Brodzą w gęstej mgle i po śliskich kamieniach
spokojne
pewne niespełnienia

pośród mchów i trawy.

Na podmokłej łące pod płaczącą wierzbą,
wyśmianą, wygnaną, więc w magii opiece
usiadły elfy oraz Pan Bóg - wiedzą,
że dla nich już nie ma powrotu za rzekę.

[PrZeMeK Z.]

To ja jeszcze dodam, że bardzo dobrze ujęty temat. Zgadzam się z tym wierszem, ot co. Powrotu chyba już nie ma.