[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Wszyscy Kochają Dumbledore'a, A ja nie! Zapraszam do dyskusji!

[Pomylunka]

No, to bt było na razie na tyle. Konkluzja taka, że te wsztstkie zachwyty nad Dumbledorem są mocno przesadzone.

Cekam na Wasze opinie z niecierpliwością

Pozdrawiam.

Ten post był edytowany przez vampirka: 06.10.2016 14:34

[Pomylunka]

Przrzepraszam, ze się tak pospieszłam z usunięciem tamtego posta, skoro Ty edytowaleś swój moj wyglądałby niezbyt zrozumiale dla innych.

Dyrektor dobrym człowiekiem był, muszę przyznać, bo chyba pani Rowling nie zrobi nam suprajsa i nie okaże się na koniec, że przez cały czas to on był Złym Numer Jeden.
Popełniał błędy i to nie mało, z nikim nie dzielił się swoimi przamyśleniami. Czy tak wierzył w swoje wykształcenie, potęgę i doświadczenie, że uznał, że ze wszystkim poradzi sobie sam? Myślę że innym nauczycielom i członkom ZF też zależało na hogwarcie, że nie wspomnę nawet o pokoju w czarodziejskim świecie.
Członkowie ZF nie wiedzieli nawet części tego, czego Dumbledore dowiedział się o Voldemorcie a może szkoda? Może mogliby pomóc? Może "świeżym okiem" spojrzeliby na sprawę horkruksów?
Dumbledore sam zdecydował, by wcześniej nie mówić Harry'emu o przepowiedni i nie była to słuszna decyzja. Może gdyby z kimś to przedyskutował, wysłuchał innego zdania dałoby się uniknąć tego błędu?
Dumbledore miał dobre serce, miał ogromną wiedzę, dysponował potęgą. Jeśli z mojego pierwszego posta ktoś wywnioskował, że myślę inaczej to naprawiam błąd: nie, nie myślę inaczej.
Chodzi mi właśnie o to, że miał ludzkie słabości i popełniał ludzkie pomyłki, może aż za dużo tych pomyłek, jak na kogoś komu ufał cały czarodziejski świat.
Robił błędy jak każdy, ale jego błąd miał znacznie poważniejsze konsekwencje niż błąd kogoś innego.
I jakoś nikt tego nie dostrzegał, ciągle wszyscy traktowali go jak połączenie Supermana ze świętym Franciszkiem z Asyżu.
A on się na to godził, chociaż sam przyznał, że nie ze wszystkim sobie radził...
No a poza tym jak już wspomniałam, jego sposób bycia drażni mnie przeokropnie. Ten pierwszy rozdział, który tak mnie zniechęcił na przykład-McGonagall mówi o niemożliwości posługiwania się czarną magią przez czarodzieja tak szlachetnego jak Dumbledore a on z fałszywą skromnością o nausznikach. Ona o zniknięciu Voldemorta a on o cytrynowych dropsach...To do mnie nie przemawia, jest sztuczne, nienaturalne i zabawne na silę. I tak jest prawie przez cały czas.

Co do Voldemorta to owszem, dostrzegam różnicę między nim i Dumbledorem. Głównie tę podstawową: Dumbledore jest dobry i popełnia błędy a Voldemort jest zły i popełnia błędy.voldemort jest kompletnie wyprany z cech pozytywnych i nie tyle odczłowieczony, co wyzbyty pozytywnych aspektów człowieczeństwa. Bo te negatywne jak najbardziej pozostały, skumulowały się w tej jednej postaci.
Oczywiście,że nie lubię Voldemorta, ale nie lubię go inaczej niż Dumbledora i raczej nie wkładałabym ich do jednego wora jak to Ty zrobiłeś zadając mi te dziwaczne pytania.
Voldemort nie troszczy się o swoich podopiecznych, bo po pierwsze-nie ma podopiecznych, tylko sługi a po drugie-on się o nikogo nie troszczy, co jest powszechnie wiadome.
Hasać swoim zwolennikom istotnie nie pozwala, rzekłabym nawet że wyjątkowo krótko ich trzyma(zaznaczam od razu, że nie uważam, że Dumbjedore też tak powinien).
A Harry'ego jak najbardziej nie pozostawił samemu sobie, pracował nad nim systematycznie przez cały V tom, oczywiście po to, by go wykorzystać do własnych niecnych celów.