[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Katon, racjonalizm, irracjonalizm, wiara, nauka

[Katon]

Ja jestem jednak przesądny w kilku sprawach jak przychodzi co do czego. I na myśl, że mam nosić coś co może się przydać kiedy zginę odpowiada mi tylko jedna myśl - to jak kuszenie, żebym zginął. Nie wiem czy nadążacie. Napewno potępicie i słusznie.

[Katon]

Co do sprostowania pierwszego - podyskutujemy przy innej okazji; otwiera się nowe pole do dyskusji, którego nie chcę zbywać jakimś tam bon-motem czy coś - odłózmy to.

Drugie sprostowanie przyjmuję.

Co do trzeciego - podobnie jak wielu ateistów i chrześcijan wyobrażasz sobie (chyba) łączenie nauki z religią jako wpychanie w rózne dziury Pana Boga. Faktycznie, ludzie religijni którzy tak postępują mogą sprawiac takie wrażenie. Ja też pewnie czasem ulegam tej pokusie. Jakkolwiek już św. Tomasz uczył, że Bóg jest w świecie obecny immanentnie. Nie w kwantach, nie w szyszynce i nie w cvzarnych dziurach. A zarazem także i tam. Bóg nie jest łamaczem praw przyrody i ich wrogiem, nie po to wymyślił teorie naturalnego doboru, żeby kompletnie ja olewać i chować się w jej lukach. Tomasz i ja (ale pretensjonalnie nadęty zwrot w całym kontekście - 'św. Tomasz i ja uważamy' - wow) twierdzimy tylko, że jest jeszcze jakiś porządek ponad, obok i w. Materia - forma choćby. Jeśli jest dusza nie jest konkurentem ciała. Heller twierdzi (i naprawdę fakt, że jest księdzem nie ma tu nic do rzeczy - jako naukowic udowodnił swoją rzetelność w tę i z powrotem, wiele razy), że współczesna fizyka jest AMBIWALENTNA wobec istnienia materii! Halo!!! Nie mieści mi się to w głowie, Jestie - z całym szacunkiem, podejrzewam, że Tobie też nie. Ale to nie rojenia. To poważna teoria. Okazuje się, że być może Platon miał rację, twierdząc, że realnie istnieją tylko idee. Dokładniej - matematyka. Nie czekaj na rozwinięcie - obawiam się, że do śmierci nie będę potrafił, bo na astrofizykę się nie wybieram. To tylko przykład. Docieramy do początków świata. I jest mnóstwo hipotez. Jedna twierdzi, że materii w sumie nie ma, inna naśmiewa się z czasu, jeszcze inna wywraca na lewą stronę całe nasze pojęcie przestrzeni. Wielu współczesnych kosmologów zaczyna wierzyć. Nie w Jahwe. W Coś. Nie oczekuję, że podążysz za nimi w radosnym pędzie, ale nie nazywaj ich ludźmi o irracjonalnym podejściu do świata. Jeszcze nikt nie udowodnił, że świat w ogóle raczył i raczy być racjonalny.