[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Lexa, Mów Do Mnie Lexa

[MalaKropa]

Witam wszystkich serdecznie! Jestem nowa na forum, ale nie proszę tym samym o wyrozumiałość. Krytyka jest nawet mile widziana.

Wklejam, może się spodoba i będziecie chcieli kontynuacji.
Krótko, ale będzie dalej, jeśli zechcecie.


Prolog

Mój pamiętnik, phhiii....
Dostałam go na gwiazdkę, i nie wiedziałam do końca po co on mi jest potrzebny.
Teraz, siedząc w domu w wakacyjna noc, w którą powinnam być na imprezie, znalazłam go w kufrze szkolnym, i postanowiłam opisywać moje życie.
Jak na razie siedzę w domu, i zastanawiam sie dlaczego.
Moja najlepsza przyjaciółka, Eliz Tes, mieszkająca tylko 2 domy dalej, wyjechała z rodzicami nad morze.
Ale zapomniałam się przedstawić, jestem Alexis Volgin, mam 16 lat, mieszkam z rodziną w domku przy Zheeviets 182 w Vauxhall w Anglii, tak dla jasności. Jestem, i całe szczęście, najstarszą z 4 dzieci w tym domu. Moja mama, Paola von Volgin, jest panią domu, ale kiedyś pracowała w Ministerstwie w wydziale Mikstur i Eliksirów. Za to mój tata, Torson von Volgin, jest, i tu cały problem, Ministrem Magii.
A ja wam nie powiedziałam? To już mówię. Jestem czarownicą, że się tak wyrażę.
O moim rodzeństwie nie ma co wspominać, podam tylko że Aleksander ma 15 lat, Emilly 10 a Samuel 6. Jesteśmy hałaśliwą rodzinką, dlatego mamy duży dom, aby każdy miał swoje pokoje i nie narzucał się innym.
Dom odziedziczyliśmy po babcie mojego ojca, Pandorze von Volgin, która była wielką czarownicą. Ja sobie to "von" odpuszczam, kiedy się przedstawiam, żeby koledzy mnie traktowali jak równą sobie.
Dom jest stary, ale remonty się już odbyły i wróciły jego lata świetności. Ja posiadam 3 pokoje i łazienkę. Nie wiem po co budowano kiedyś tak duże domy, ale teraz jest to przydatne. Uwielbiam swoje pokoje, kiedyś mieszkała w nich babka Pandora i czuje że nadal jest w tych murach, chociaż jeszcze jej nie spotkałam.
Naprawę nie wiem po co mi ten pamiętnik, ale będę go prowadzić, zobaczymy co z tego wyjdzie.
Teraz idę spać!

CDN

[WeEkEnD]

1) "Nie" z przymiotnikami piszemy razem:

wpadające przez nie zasłonięte okna

Niezasłonięte.
2) Przed "i" nie stawiamy przecinka, chyba, że przy wtrąceniach i wymienianiu ("Krzyknął: Jesteś głupia, i brzydka, i straszna!").
3) Połykasz "ogonki".

pamiętnik to opisze mój dom

Ja piszĘ
On, ona, ono piszE
4) Stawiasz przecinki tam, gdzie nie są potrzebne - zapominasz za to o nich tam, gdzie być powinny.

Napisałam kartkę że idę się przejść

Ponadto:

Nie sety

Domyślam się, że nie chodzi o mecz siatkówki. Zapewne powinno tam być "niestety", tak?

W środku panowało takie poruszenie, że ludzie uciekali w popłochu

Strrrrasznie dziwne zdanie. Według mnie poruszenie byłoby wtedy, gdyby wszyscy zlecieli się oglądać daną sytuację.

W okół niego

Wokół

Było to...mój kochany kuzyn Brayan

Spacja po wielokropku. Kuzyn to rodzaj męski, więc "był".

Do tego brak spacji po myślnikach i "krzykną". Ale to już wytknął ktoś wyżej. Muszę powiedzieć, że niezbyt mi się spodobało. Takie pamiętniki mnożą się jak grzyby po deszczu. Do tego trochę błędów, kiepskie opisy i mało wciągająca treść. Pozostaje tylko czekać na rozwój wydarzeń i wtedy zabrać się do porządnej oceny.

[MalaKropa]

Czy znalazła by się osoba która chciała by betować ten tekst?
Jeśli ktoś by się zdecydował to prosiłabym o jakiś kontakt.

[MalaKropa]

II

-Witam kochaną kuzynkę!-krzykną bez zastanowienia.
-Oj, zamknij się!-syknęłam- Chodź tu natychmiast!
Podszedł do mnie wysoki brunet, o szelmowskich oczach w czarnej jak noc pelerynie. Był tylko o 2 lata starszy, ale wiedział że to ja żądze.
-I po co się denerwujesz? Musimy poważnie pogadać- odparł beztrosko opierając się o ścianę budynku.
-A żebyś wiedział że musimy, źle sie dzieje. Chodź stąd, ktoś może usłyszeć.
Z resztą chyba chcesz mi coś wytłumaczyć,prawda?-zapytałam, wiedząc jaką dostanę odpowiedź.
-Ja muszę coś wytłumaczyć?-zapytał, jak by nie wiedział co robił wcześniej.
-To ja ci wytłumaczę, ale nie tu, chodź do "Smoczka".
Pociągnęłam Brayana za rękę w kierunku pubu.
-Aułaa! Czy ty musisz zawsze tłumaczyć siłą?-zaczął stękać, gdy ścisnęłam go mocniej aby mi nie uciekł.-No weź mnie puść!
-A co będę z tego miała?-zapytałam, nie odwracając głowy.
-Satysfakcje! Przecież to jasne że nic ci nie dam.
-To ja Cię nie puszczę, dopóki nie dojdziemy.
-Oj, no weź, nie możesz być taka dla swojej rodziny.-wyszczerzył się.
-Poproś to puszczę.
-Nie!-zacisnęłam swoją rękę jeszcze mocniej.- No dobra, proszę! Zadowolona?
-Tak-puściłam rękę, ale złapałam za kant peleryny.
Wnet zza rogu usłyszeliśmy cichy głos:
-Czyżbym ja słyszał że pan Hilden kogoś prosi, do tego tą osobą jest dziewczyna?
-Witam! Cóż cię tu sprowadza?-wysyczał Brayan.
-Och, naprawdę nie wiesz? Zadziwiające-głos pełen ironii należał do osoby,najwidoczniej, znanej Brayanowi.
-Jakoś nie przypominam sobie abym zabierał Cię ze sobą na wycieczkę.
-Mi nie potrzebne twoje zaproszenie, tylko...
-...tylko pozwolenie Tego-na-którego-spluwam-z-odrazą, prawda?-wciął mu się w zdanie Brayan
-Mogę się dowiedzieć o czym w rozmawiacie i kim on jest?!-zapytałam zdenerwowana, wpatrując się w ciemna uliczkę.
-Nie musi panienka wszystkiego wiedzieć-odparł natychmiast obcy.-Do następnego razu, Hilden!
Pospieszne kroki i cichy trzask teleportacji świadczył że gość się zmył.
-Możesz mi to wytłumaczyć?-zapytałam.
-Nie teraz Lexa. Muszę iść!
-Ciekawe gdzie? Nie pozwalam ci! Musimy pogadać!
-Muszę pogadać ale z kimś innym, zobaczymy się jeszcze.-trzasnęło i Brayana nie było.
-No pieknie!-syknęłam i udałam się w przeciwną stronę, do "Dziurawego Kotła"
Po chwili znalazłam się już w pubie, podeszłam do lady.
-Pytał ktoś o mnie, Tom?
-Nie panienko.
-To dobrze. I pamiętaj:mnie tu nie było!
-Ależ oczywiście.
-Mam jeszcze jedna prośbę: gdyby pojawił się tu Brayan Hilden, mógłbyś mnie powiadomić?
-Kuzyn panienki? Oczywiście, najprędzej jak będę mógł.
-Dziękuje ci Tom.
Odeszłam od lady i skierowałam swoje kroki do wyjścia.
Po stronie Gumochłonków panował straszny ruch. Dochodziło południe. Czym prędzej poszłam do domu, rodzice pewnie już nie śpią, więc będzie nie fajnie, a potrzebuję spokoju, muszę pomyśleć.