[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Bridget Kanakaredes

[Leen]

Wszystko wokół upada.
Pomieszanie z poplątaniem.
Powoli walą się wszystkie dzielnice szlachetnych uczuć.
Zazdrość miesza się z pogardą na jej aktorskiej facjacie.
Ironicznie spogląda na dogasający już ogień w sercu zakochanych.
Wyrafinowanie nie pozawala jej ich do końca zniszczyć.
Okazując im ból w powolnym rozpadzie.
Sami doprowadzą się do upadku.
Piekielna wysłanniczka znów zatryumfuje.

[PrZeMeK Z.]

Jeśli autorka chciała stworzyć prozę poetycką i umieścić ją na subforum "Poezja", nie zaszkodziłoby nadmienić, że właśnie jako prozę poetycką ów utwór należy czytać. Inaczej narzucajca się interpretacja dzieła jako przynależnego "czystej" liryce zmusza do uznania tekstu za co najmniej niedopracowany.

Mamy tekst złożony z na pozór odrębnych wypowiedzeń. Jaki jest cel tego zabiegu? Jak zauważyła Em, mamy kropki w miejscach, gdzie spodziewalibyśmy się przecinków. Ich brak sugerowałby, że tekst ma się rozpadać w świadomości odbiorcy, ma być fragmentaryczny, nieciągły. A przecież wypowiedzenia składowe ściśle wiążą się ze sobą na poziomie znaczeń, skąd to rozbicie formalne? W jednym miejscu:

Wyrafinowanie nie pozawala jej ich do końca zniszczyć.
Okazując im ból w powolnym rozpadzie.
Sami doprowadzą się do upadku.

owo rozbicie wydaje się nawet utrudniać zrozumienie zasadności użycia takiej a nie innej składni. Czy "okazując" odnosi się do zdania poprzedniego, czy następnego? Zabieg stylistyczny, zamiast wnosić nowe sensy, utrudnia odbiór tekstu. Utrudnianie sposobem na zmuszenie czytelnika do refleksji? Do tego potrzeba być formatu Norwida. Za wysokie progi.

Pomijając już nawet poziom metaforyki, która zaiste wyszukana ani nowatorska nie jest, jak również męczącą warstwę brzmieniową tekstu, zachodzi wyraźna niekonsekwencja w kreowanym nastroju. Dosyć pocieszne "pomieszanie z poplątaniem" silnie kontrastuje z patetyczną "wysłanniczką piekieł". Być może zabieg jest celowy, być może kontrast miał uderzyć. Ale przy braku jakichś nowatorskich treści włożonych w użyte w wierszu sformułowania, efekt przypomina wystrzał ze ślepego naboju. Huk i nic więcej. Celowy? Śmiem wątpić.

Również chciałbym, aby autorka ustosunkowała się jakoś do naszych opinii. Google pani z tytułu nie zna, też jestem ciekaw, cóż za persona.