[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ o lepszych ludziach, z dedykacją dla Cailith

[muszka Me]

Chyba nie potrafiłam ubrać w słowa moich myśli... możecie krytykować =)


są ludzie
trochę jak srebro
i zółciutki jaśmin
którzy choć tak wielcy
czują się wciąż
mali

nie dla nich
laury róże piedestały
wystarczy sucha
stokrotka

oni
obdarzeni gorszym pięknem
a jednak
najwięksi
najlepsi
najukochańsi

[iskra]

pff... Muszko... Ja nie znam się na poezji, potrafie tylko powiedziec czy cos do mnie dociera czy nie... Twój wiersz chyba ma ten przywilej... znaczy, że mi dociera, chyba =) Pff... wiesz... jakby co to ja mieszkam blisko Katarzyny (to była taka mała sugestia )

Cailith... to naprawdę miło, że ktoś coś Ci dedykuje. Cieszę się raze z Tobą. I niech Twoje serducho rozgrzewa się tak częściej =) (Najchętniej przed chemią albo historia kiedy siedzimy pod scianą jak żule )

pozdraffiam
zemsta - ostatnio przygaszona i ledwo się tląca, ale żyjąca i dająca sobie rade jakoś =)