[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Pamiętajcie o ogrodach..

[Draco]

Pierwsza sprawa, przeczytajcie poniższy tekst.


Pamiętajcie o ogrodach

Bluszczem ku oknom
Kwiatem w samotność
Poszumem traw
Drzewem co stoi
Uspokojeniem
Wśród tylu spraw


Pamiętajcie o ogrodach
Przecież stamtąd przyszliście
W żar epoki użyczą wam chłodu
Tylko drzewa, tylko liście
Pamiętajcie o ogrodach
Czy tak trudno być poetą
W żar epoki nie użyczy wam chłodu
Żaden schron, żaden beton

Kroplą pamięci
Nicią pajęczą
Zapachem bzu
Wiesz już na pewno
Świeżością rzewną
To właśnie tu

Pamiętajcie o ogrodach...

I dokąd uciec
W za ciasnym bucie
Gdy twardy bruk
Są gdzieś daleko
Przejrzyste rzeki
I mamy XX wiek

Pamiętajcie o ogrodach...



A teraz sprawa zasadnicza, do jakiego wniosku dochodzicie po przeczytaniu tego wiersza?

[Draco]

Takiej wypowiedzi szczerze mówiąc się nie spodziewałem. Mimo wszystko, nie powinniśmy brać poezji aż tak bardzo dosłownie... Chociaż... Każdemu przychodzi na myśl co innego.

Ja ująłbym to tak:

Przeszłość, bo o niej w zasadniczym stopniu mowa w wyżej wymienionym utworze, jest czymś niezmiernie ważnym i wartościowym. Najdokładniej sens tego zagadnienia tłumaczy bardzo trafny cytat "Zbierać przemijające okruchy przeszłości, bo z nich teraźniejszość, przyszłość i wytłumaczenie wszystkiego". Wynika z tego, że teraźniejszość jest taką teraźniejszością, tylko dzięki przodkom i rzeczom, które przeszły już do historii. Świat nie wyglądałby tak jak wygląda, gdyby nie poświęcenie, upór i determinacja naszych poprzedników. Niemal wszystko zawdzięczamy tak szeroko pojętej przeszłości.