[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ Manekin rzeczywistości

[Potti]

Manekin rzeczywistości

Zabrudzony nieszczęściem
Pchnięty porażką
Pozbawiony miłości
I nie gotowy by kochać

Ubrany w szmaty bólu
Pokrwawione nienawiścią
Zakurzone zapomnieniem
Zniszczone zmęczeniem

Wiszący na sznurku losu
Zależny od łaski
Demonów przechodzących
Zupełnie przypadkowo

Niemym głosem krzyczący
Że chce znów żyć
Chce być do życia przywrócony
Chociaż wie, że nie może.

[Potti]

a wiecie w jaki banalny sposob ten wiersz powstal?
poraz kolejny rysowalam i wyrzucalam tony kartek, podebranych z drukarki mamy. w koncu, wpadlam na genialny pomysl, zeby zaczoc od nog postaci. i tak powstaly zniszczone jeansy, wyswiechtana bluza, brudna twarz. potargane wlosy.
w mysli nadalam obrazkowi nazwe 'Manekin Rzeczywistosci.'
dodalam cos, co moze uchodzic za bardzo amatorskie cienie... i wlasnie zastanawialam sie nad tlem, kiedy moja reka zaczela szkicowac podpis obrazka na gorze, wymieniony juz wczesniej. a potem, tym samym, juz zle zatemperowanym olowkiem, zapisywac na kartce trzy pierwsze wersy wiersza.
w podobny sposob powstajo wszystkie moje dziela. czasem pisze, jak mnie chwyci wena, w wordzie, ale w wiekszosci to wlasnie natchnienie brane z rysunkoof. rysunek przedstawia uczucia, a wiersz opisuje uczuciowy rysunek.
=)