[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ barwy nadziei

[Mellisa]

w zieleni nadziei
zatopiłam swój siwy okręt
który pływał po wodach
słonych, słodkich i gorzkich
a słońce w swych sterach
określiło długość rejsu
dookoła życia świata

w zieleni nadziei
zamarły niebieskie oczy
które widziały sens
zamkniętych powiek,
a takie marzenie
spełnia się zupełnie
dopiero pod ziemią

w zieleni nadziei
wyzwałam na pojedynek
cudze doświadczenie.
Rozum gra w zielone
a ja nie mogę wygrać
bo we mnie istnieje
tylko czerwona nadzieja...

[Raven]

może nie tyle dziwny, co trudny do rozszyfrowania.

najbardziej podobają mi się cztery ostatnie wersy- zawsze jakoś tak napiszesz koniec, że wywiera na mnie spore wrarzenie^^

wiersz jest jak najbardziej ładny.
podobają mi się metafory jakich urzywasz.
pozdrawiam^^