[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ "pretty in scarlett"

[Cailith]

„pretty in scarlett”


zasypiam (nie)spokojnie
odwracam się od losu
by zniszczyć fatum

odwracam się od Ciebie
zmieniam wszystko
tylko moja śmierć może być końcem

próbuję przetrwać
by móc znowu pójść nad rzekę

dajesz mi zatrute wino
by łatwiej uciec od miłości
słyszę, jak płaczesz
tak bardzo chcę wiedzieć czemu
pomóc

przeszłam próbę Traw
oczy żmii nie są Twoje
nie są moje – są nasze
to Ty podałaś mi eliksir

samotność bez dna
opadam, wiruję w ciemności
czepiam się ustępów skalnych
teraz nie ma już dłoni która mnie podtrzyma
Twojej dłoni

Grotołaz mroku
Zdobywca Everestu lęku smutku bólu
Laureat nagrody odporności –

nadzieja, że moja śmierć będzie końcem…

[muszka Me]

O teraz trafiłaś we mnie... i to w stu procentach... Każdy wers jest piękny... cały wiersz jest wyjątkowy, niezwykły... Boli mnie to, że taki smutny, że widać w nim zwąpienie... że nie dajesz sobie otrzeć łez tylko dalej płaczesz... Przestań mówić już o śmierci... Nie wolno =)

Martwię się o Ciebie... chcociaż widzę, że ten ból wpływa dobrze na Twoją wenę ;-) ale postaraj się znaleźć ją w szczęściu, dobrze?

Powtarzam, wiersz świetny =*