[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ historia pewnej przyjazni

[Marta]

widzisz to co widzieć chcesz
ciemna kurtyna na oczach
nie pozwala dojrzeć mi nadziei
kiedyś spadnie
ostro
definitywnie
utraciłeś swego anioła

czas ma swoje prawa
nie widzisz jak upływa
klepsydra skończyła odliczanie
obudzisz się
po czasie
z przerażająca świadomością
utraty swego anioła

nie zdołasz zrobić kroku w tył
przez czas twojej nieobecności
świat się zmienił
zbyt szybko dla ciebie
zgubisz sie
gubisz sie
utraciłeś swego anioła

jednak on nie pozwoli ci odejść
odejść tak daleko
odnajdziesz anioła
odzyskasz
za cenę szczerej intencji
za cenę czynu nie słów

[Marta]

Dlatego tez nie chcialam za bardzo dawac wiersza do ludzi. Obawialam sie ze intencja nie bedzie zrozumiana. Monariel to nie anioly sie zatracaja. Anioly to przyjacle, ktorzy podnosza tych ktorzy upadli. Ty dla przyjaciela jestes aniolem a on dla Ciebie. Takie jest moje myslenie w tej kwesti.