Wiersz pisany parę miesięcy temu.
Natchnęłam sie na niego, przerzucając jakieś kartki i zeszyty...^^
Jest pisany w podobnie do moich innych wierszy.
Może wydumany, może banalny...
Oceniajcie.
--------------------------

O, ironio!

Czymże jest Ja?
Jeśli nie ledwie dostrzegalnym pionkiem,
na wielkiej planszy Wszechświata...

O, ironio!
A mówi się, że
nawet najmniejsze ziarnko piasku
może zmienić bieg historii...

O, ironio!
To Ty,
pozwalasz nam marzyc i śnić,
usilnie próbując nas pozbawić
nadziei na zbawienie.

O, ironio!
A my wciąż wierzymy...