Na wyżynach
tarasu
rozmyślam nad poezją
patrząc na tych
śmiesznych ludzi

myślę nad poezją
i obserwuję
jak życie do życia
się budzi.

piórem piszę?
piórem?
gdzie tam, w Wordzie,
czasem w Notatniku!

teraz to minęło,
ale dawniej ludzie
pisali w pamiętniku.

Zaraz, zaraz,
żeby źle nie było odebrane,
rozmyśalm nad poezją,
nie nad utworem,
rozmyślam nad sensem
jej istnienia.

Rozmyślam i rozmyślam.

nic nie wymyśliłem.

Idę po coś do zjedzenia.