Coś powstałego na chemii i chwilę po.



Zawsze wiedziałem,
Że to idiota.
Odrzucił włócznię,
Pozbył się młota.
Ale bez walki
Można by skonać.
Może by stworzyć
Więc kogoś ponad?
O tak! Tak zrobię!
Sam się zniewolę!
Za ideały
Rzucą mnie w dole!
Chcę, by ostatnie
Kwiaty rzucili!
Żyję wszak tylko
Dla śmierci chwili!

Chwila nadeszła!
Chwila minęła.
Teraz godności
Za moje dzieła!
Gdy nie przychodzą,
Pomnieć się trzeba.
Kroczę więc twardo
W progi przednieba.
- Dalej ni muchy -
Wyrzekł chichocząc.
- Nie brak mi muchy,
W Bogu chcę począć!
- Muchy ni Boga -
Znów zachichotał.

Zawsze wiedziałem
Że to idiota.

Ten post był edytowany przez barfso: 13.01.2007 00:08