To kawałek tego co stworzyłam całkiem niedawno... Jest trochę smutno i mroczno, ale to właśnie czuję.

CzARNE SKRZYDŁA
PO szarej stronie mojej duszy
egzystencja wygląda zupełnie inaczej...
Nieskończone możew myśli
- którym tonę co dnia...
Czy podasz mi pomocną dłoń?!
Umieram... Zapadam w wieczny sen.
czuję ukojenie, a zarazem pustkę
Dlaczego pozwoliłeś mi umrzeć?!
Dlaczego zadałeś zabujczy cios?!
- swoją obojętnoscią...
Odpowiedz...- zanim odejdę...
TAM gdzie TYM DOBRYM
wyrastają skrzydła

INFEMO
Smutek pogrąża mnie,
tak buduję kaplicę tę...
Mój krzyż, który dzwigam co dnia,
niszczy mą wrażliwoś tak...
Gdy wiara przestaje istnieć,
nie posiadam już nic.
Zamykiam się w świecie mym,
tak, by niewidział nikt
Łzy płuną niczym stumienie,
już chyba niczego nie zmienię.
Nic nie jest prawdą,
chdż koniec już nadchodzi...
Nic lepszego tu się już
nie narodzi...

CZEKAJĄC NA ZAPOMNIENIE
Cisza... zbieram resztki moich snów
TYch, gdzie czuje euforję tą,
gdzie mogę uodwrócić passę złą.
Myśli moich kres
- to tak jak ŚMNIERĆ
Nagła i niespodziewana...
STRACH- odczuwam go,
gdy kończy się sen,
gdy budzę się
i próbuję zbudować lepszy dzień.
Ten mrok pochłania mnie całą,
tak oczywistą i niedoskonałą...
WSTYD- który towarzyszy mi
zapewne do ostatnich dni...

ZABIJ MNIE!
W zwierciadle przeznaczenia
oglądam resztki moich dni...
Los jak zawsze ze mnie kpi.
Nic nie układa się
- tak wygląda każdy mój dzień
Zabij mnie! Proszę...
Jeśli chcesz bym zaznała szczęścia chodź trochę
Zabij mnie!
Jeśli wisz co teraz czuję
Zabij mnie!
Tylko to przecierz umiesz.
Otwierając powieki
zwalczam szarość dnia.
Tylko to juz chyba mam ...