Nago mi, nago
w ciemnym pudle pokoju
na skórze pustka zawisła pytaniem,
Rozbijam myśli o regał przy ścianie
o okno, o drzwi, o lustro omszałe.
Wybiegam oddechem
dwa metry za ścianę.
Zegar wyłupiastym wahadłem
zerka, odmierza zastałe powietrze.
Siedze - blade prezentując ciało
jestem - świadoma Twojej niebliskości.
Nago mi, nago, w samotnym tapczanie.

Znaleziony w kajeciku.

Rytm poszedł na podwórko, interpunkcja pobiegła za nim. Pozdrawiam.