DRAKA O RAKA


Idzie rak nieborak,
Jak uszczypie będzie znak!
Potem schowa sie pod krzak,
Cicho niby zasiał mak.
I niejeden powie tak:
- Jest mi raka bardzo brak!
Leje więc na listy lak,
Do wodnika pisze tak:
- Już na lipie krzyczy szpak:
Gdzie jest nasz kochany Rak!
Mam na Raka wielki smak,
Chociaż bestia chodzi wspak.
Jak mnie chwyci czarny szlak,
Zrobię z pana pański wrak!
Albo wbiję was na hak!
Do wyboru tak czy siak...
Gdzie jest nasz kochany Rak.

Nie bacząc na listu takt,
Wodnikowi spiekł sie rak!



Taka sobie zabaweczka raczej dla milusińskich!
Ale może i Wy coś tam takiego macie, co to nie pasuje do poważnych wierszy!