Ochłonąłem. Światła, telebimy, ogromna scena, mnóstwo ludzi, ściany kolumn do nieba, skóra, okulary, czerń i czerwień.... I co najważniejsze nie było przerostu formy nad treścią. Forma tej terści służyła. Wpsaniały i wzruszający koncert. Kiedy stadion zamienił się w polską flagę. Kiedy grali piosenkę dla Jana Pawła II. Kiedy ktoś rzucił na scenę transparent z napisem Solidarność i Bono go rozłożył. Ma charyzmę. Większą niż myślałem. Był prawie na wyciągnięcie ręki. i nie wiedziałem że Larry AŻ TAK gra na perkusji. Edge w czapce. Ciekawe jak wygląda bez niej...... Boże..... Trochę mi się to wydaje jak sen.

Lubicie U2?