aż nie wiem co mnie zainspirowało.
trochę przemyśleń, mała wędrówka po tym forum

chyba się troszkę wypaliłam, ale.. zaryzukuję



o sto osiemdziesiąt

przetaczam się leniwie
co dwadzieścia cztery godziny

ktoś mi wytyczył ten przydział minut
darował garść pełni w ciągu roku
i trochę poskąpił słońca
poskąpił śniegu

czasami chyba ja to tylko
to wszystko wokół
a cała reszta:
wspomnienia
marzenia


każde dwadzieścia cztery godziny
były jakąś zmarnowaną szansą
od zaraz
-przysięgam-

liczę po jednej bezcennej od wschodu.