Jan powraca! Z Nowym Rokiem nowym krokiem, Wena powróciła i Wiersze nowe sypią się z Rury i Rękawa. Miłej lektury i do przeczytania!
Jan

Utwór inspirowany pewnym tragicznym wydarzeniem.

Ranny ptaszek


Ranny ptak
Krwawi sennymi powiekami
Resztki snu
Spływają rubinowymi strugami

Odebrać sen komuś
To jak wyrwać mu serce
Bije jeszcze
Na dywaniku przed łóżkiem
W poniewierce

Skrzydła ptaka
We krwi unurzane
Krwawią i broczą
Na piżamę

Chciałby wzlecieć
Po raz ostatni
Zatańczyć w snu obłokach
Lecz skrzydła drżą
I ranny ptak
Spada
Z wysoka

To koniec
To już nie sen
To jawa
W oczach piach bolesny
A na poduszce
plama krwawa

Tak powiadam
Tuląc poszewkę zapłakaną:
Nie należy budzić ludzi
Przed ósmą rano.