[ Drzewo ] · Standardowy · Linearny+ przyjazn (zak)

[Dafne]

hm.. mozecie wykasowac ten topic, ale plis.. tak w czwartek, com? =P
=)
bo natchnelo mnei (tak mi sie przynajmniej wydaje ==') na napisanie pracy na konkurs... temat raczej dowoolny - "Radośc pisania" ^^
i chce po prostu wiedzieć co o tym sadzicie..
yhm, no i moze ktos mi podsunei propozycje tytulu, com? ^^



Kiedy spojrzałam na uśmiechnięte twarze dwóch przytulonych do siebie dziewczyn, widniejące w artykule prasowym, od razu pomyślałam, że one są przyjaciółkami. Gdy stronę dalej ujrzałam podobne oblicza, lecz tym razem zatroskane i całe we łzach, przyszła mi do głowy ta sama myśl, co poprzednio.
Dla mnie przyjaciel jest kimś, kto bezinteresownie opuszcza świat swoich spraw, tylko po to, by dodać bliskiej osobie otuchy. Jest człowiekiem rezygnującym z szansy spełnienia największego marzenia, bo przyjaciel na drugim końcu świata miał wypadek samochodowy. Jest istotą, która nie chce zapłaty, nie chce nic w zamian za to, że rzuca wszystko, co ma w rękach, by zanieść pomoc, nawet gdy nie jest o to proszony. A najpiękniejsze jest chyba to, że oddany przyjaciel, ktoś, kto najmniej oczekuje wdzięczności za swoje poświęcenie, dostaje jej na ogół najwięcej.
O przyjaźni powstało wiele aforyzmów, różne sławy wypowiedziały wiele słów o niej. Ten temat nigdy się nie kończy. Każda, nawet najbanalniejsza myśl, najbardziej oczywiste stwierdzenie dotyczące tego ogromnego uczucia może stać się najważniejszym mottem w życiu. Mi zapadł w pamięć cytat: „Jeśli jakaś dłoń ma swoje miejsce w drugiej dłoni, to właśnie jest przyjaźń” – słowa, które padły kiedyś z ust Adama Asnyka. Przyjaźń wcale nie potrzebuje słów, by zrozumieć. Nie chce tysiąca porównań wyrażonych najpiękniejszymi stwierdzeniami świata - choć można by przytoczyć ich mnóstwo. Przyjaźni wystarczy tylko spojrzenie, osuszające połykane łzy, uśmiech dodający najgłębszego sensu życiu i włosy dotknięte czule ręką przyjaciela. Wystarczy ta ciepła dłoń, włożona w drugą dłoń, która zamyka wszystkie smutki w kamiennym pudełku, gdy na nic nie ma się już siły…
Przyjaźń to coś tak magicznego, co przetrwa i pokona wszystko - zwalczy nienawiść, przeskoczy przeszkody oraz zwalczy ból. Jest ponadczasowa, nie mieści się w niczyim pojęciu ani logicznym rozumowaniu. To przekonanie, że warto żyć dla takich chwil, jak moknięcie na lodowatym deszczu razem z najbliższą sercu osobą… Wtedy nie liczy się już nic.

[Abaska]

Dafne, Twoj tekst sklonil mnie do refleksji. Naprawde, piekne!! I chociaz przypomina mi to artykul prasowy, jak najbardziej nadaje sie na konkurs. Piszesz jak profesjonalistka. I tak na marginesie: Ta druga czesc podbala mi sie znacznie bardziej. Byla jeszcze bardziej uporzadkowana niz pierwsza. Widac, ze "wiesz, co piszesz". Wiele bowiem osob pisze bez zapalu, tak od niechcenia. A Ty swoje "dzielo" napisalas wkladajac w to serducho, co naprawde mi sie spodobalo!!

Powodzenia w dalszym pisaniu! Mam nadzieje, ze napiszesz cos kiedys do FF ^^