poeta laik, albo lajkonik, nieważne. Proszę o wyrozumiałość

liczba...

Cieżko mi znaleźć
pierwiastek tego czym nie jestem
liczba tego czym nie jestem
ginie za czwartym trylionem
i wolno toczy się naprzód

Ciężko mi wypowiedzieć
jak pełna jestem resztek-
-czucia zaokrąglam do zera
a reszty tysięczne wypluwam-

-w potoku słów bez potrzeby
przysiadam na tęczy z benzyny
mój smutek tak samo płaski
wysycha zanim się spali

Jak pająk swe pajęczyny
nawijam radostki na palce
tak przerobione na płetwy
nie chwycą przecież niczego

A wszystko czego się dotknę
utyka w tej doskonałości
gdzieś między błonami z radostek
za czwartym siódmym uśmiechem?
za niepopełnionym grzechem?

A ręce są pełne wody
i rozszczepionych radostek
powstają kolejne tęcze -
miłe migotki błyskotki -
to liczba tego czym jestem