Drzewo · [ Standardowy ] · Linearny+ Kropla, ...jedna jedyna...

[Triad]

"Kropla"

Spadająca kropla
Płynąca z Bożego oka,
Spada by zalać ziemski mętlik.

Uderzała o chmury,
Urwała skrzydło ptaku, który miał przepowiedzieć nadzieje -
Małemu dziecku o nieżywym spojrzeniu.
Wiara spadała w dół wraz z kroplą - zmierzała ku końcowi.

Zaspane Anioły,
Wiszące na drzewach
Umarłe od podcięcia sobie serc.
Spoglądały na zabójców poprzez niewidoczne wizje.

Martwe zwierze zatoczyło koło,
Rozbijając się o najwyższy parapet strachu.
Na nim leżało ciasto - upieczone przez pobitą matkę.

Kropla sunęła coraz niżej,
Plując na ludzkie kłamstwa.
Zabijając swoimi myślami przechodni...
Niszcząc wszystkie wspomnienia.

Uderzyła z radością o dno natury,
Rozprysła się ukazując zatroskanie.
Zabiła ludzkie nienawiści,
Umarła bez podziękowania...

Ten post był edytowany przez Triad: 24.05.2004 21:00

[Sihaja]

Czytam po raz któryś z kolei i dopiero teraz zdobyłam się na skomentowanie...

Bo to wiersz jest trudny. Do przyswojenia, jak się go zrozumie (mam nadzieję, że zrozumiałam) i bardzo przygnębiający.
I mimo że forma mi nie dokońca odpowiada, wstrząsnęło mną pożądnie i to parę razy. Wiersze są po to, żeby coś poczuć.
Ty mi dałaś wiele emocji. Wiele przemyśleń.
Gratulacje.
Czasem warto człowiekowi otworzyć oczy.
Dziękuję =*