Harry - niby fajny z niego dzieciak, ale.. no właśnie, jest to jedno 'ale'. jak dla mnie jest zbyt przerysowany, zbyt idealny, zbyt bezpretensjonalny, zbyt prostolinijny ~ czyli nieprawdziwy. nei można się z nim utożsamiać, identyfikować, bo Harry to postać nieosiągalna, niedostępna. ~ Haruś zawsze podejmuje właściwe decyzje, właściwe wybory, nigdy się nie myli, zawsze jest szlachetny, odważny, waleczny, męski, nigdy nie zawiedzie niczyjego zaufania, zawsze można na niego liczyć i polegać na nim ~ nie wiem, może tak ma być, może my mamy się od niego czegoś nauczyć, przechwycić cechy osobowości, charakteru, niektóre zachowania, być może Rowling chciała, aby Harry stał się dla dzieci, młodzieży i w ogóle dla ludzi jakimś drogowskazem moralnym? może, kto to wie.. ale ja nie lubię takich bohaterów. nie lubię postaci, które są zlepkiem wszystkiego co godne pochwały i pozytywne. to wydaje się cholernie sztuczne i jakieś takie papierowe, nieprawdziwe. bo nie ma przecież ideałów, wzorów wszelkich cnót, które nigdy nie miewają żadnych 'wyskoków'. ludzie mają wady, niedoskonałości, pragnienia, których nie mogą ugasić. człowiek, to z natury istota o dwóch twarzach i czasami ujawnia też swoje złe oblicze - pełne zawiści, chciwości, zazdrości, zakłamania, podłości, a Harry........ ><