Co wy chcecie, Pan Zając nie jest zmyślany.

Co też mówisz. Zauważyłem, że im mniej mi się wiersz podoba, tym bardziej podoba się innym. No nic. A co do rytmu, to zachwiany jest on w całości, ale jak już napisałem, stwierdziłem, że nie, nie będę nic zmieniał. Ot, takie lenistwo sesyjne.

Nie utożsamiam się z podmiotem lirycznym. Moim zdaniem Horacy, to naprawdę równy gość.


Quintus Horatius Flaccus

Ciemnym tłumem gardził Horacjusz
A sam pijaczyna i tchórz.
Od spiżu mocniejszy pomnik postawił
Można zapytać: I cóż?

Cóż z tego, że miło poszaleć jest w porę
Wszak prochy i cienie to my.
Pić nam teraz trzeba na umór
A przed sercem uciekać we sny.

Och, tyle mądrego nam Flaccus zostawił:
Pieśni, satyry, wszystko dla mas.
Lecz kiedy z Brutusem poszedł wojować
Ze strachu wziął nogi za pas

O jaki on durny był, matko i córko
Przez niego w indeksie mam dwa,
Bo nie wiem co znaczy „Sapere Aude”
I ponoć mam blisko do dna.

Konkluzja z tego wywodu krótkiego
Kolokwialnie mówiąc jest zła:
Bo kocham Horacego jak siebie samego
Lecz siebie nie znoszę jak psa.

Jak dla mnie to takie nazbyt dziecinne, nawet jeżeli właśnie takie miało być.

O rany...
Po primo: uwielbiam taką poezję
Po secundo: dlaczego do cholery, mogę się z tym utożsamiać?
Po tertio: brawo Mario, brawo.

Małe, zgrabne i z nietuzinkową pointą - tak jak lubię.

już kiedyś rozmawialiśmy na temat tego wiersza (może i nawet dwukrotnie), co mogę więc napisać... przede wszystkim zauważyłem niekonsekwencję w interpunkcji, ale obstawiam, że to zwykłe niedopatrzenie. i w zasadzie z minusów to tyle. teraz plusy. tempo. tempo jest tu zawrotne, przez co, przynajmniej mnie, czyta się naprawdę dobrze, bo to, czego nie lubię w poezji, to nadmierna rozlazłość. a i treściowo jest bardzo przyjemnie, konkretnie. jedyne co, to wers "zdradziecki sztylet zatopił w plecach" może być mylący, ale nie ma zgrzytu. moim zdaniem w ogóle nie powinnaś się zastanawiać, tylko dawać następną część.
swoją drogą, mogłabyś pisać w ten sposób streszczenia lektur, dla leniwych

zauważ, że maryo jest świeżym użytkownikiem i takie posty mogą go zniechęcić, a Ty tu jesteś weteranką... więc nie ma litości

faktycznie, takie hiphopowe. nie przemawia do mnie, bo temat oklepany i nie czyta się wygodnie. jednakże, nie jest tragiczny, szczerze mówiąc to myślę, że stać Cię na więcej. niech to będzie mobilizacją.

PS. swoją drogą, to zauważyłem, że panie na forum jakieś wyjątkowo zjadliwe się porobiły.

Mary jakaś groźna dzisiaj...

A co do tekstu, to wiadomo, że czasem i najdurniejszy tekst przy dobrej muzyce potrafi się obronić. Ten durny nie jest, ale wysokich lotów takoż nie. Nie broni się solo, niestety.

ale przynajmniej avatar ładny...

No właśnie o tym mówiłem. Ale to jest tak, że chyba można to odbierać na oba sposoby.

No właśnie jest, ponieważ ta dziewczyna mimo wszystko czeka. Mimo, że nie zawróci śpiewem jej i mimo, że nie chce wiedzieć, że rzeka w jedną stronę płynie. Dla mnie to jest cholernie optymistyczne. I właśnie w ostatniej strofie jest to zawarte.

Edit:
Zapewne to Ty masz rację, jednak ja odebrałem to właśnie w ten sposób.

List w butelce, hm? Można pomyśleć - banał. Ha ha, ale nie tutaj! Przypadł mi do gustu ten kawałek poezji muszę przyznać. Jest to tak optymistyczne, że chyba nawet podkówka zniknęła mi z twarzy No i ta melodyjność, którą tak lubię w poezji.

Świetne, naprawdę! wydaje mi się, że rytm się gubi, ale być może to przez moje nazbyt pospieszne czytanie. Naprawdę jestem pozytywnie pobudzony po tym.
Moim zdaniem najlepsze momenty to: Bo dał Janowi Franek w Reja. i pointa, której się nie spodziewałem. To znaczy nie takiej. Brawo, chylę czoła.

Tak, tak. Dokładnie to.
Zwłaszcza druga strofa mi do tego pasuje.

Mnie właśnie dlatego się to podoba. Taka wstawka dla pobudzenia.

Studiuję też taki przedmiot jak Łacina bądź Wiedza o współczesnym języku, a nie mam o nich wielkiego pojęcia.

A powracając do tego wiersza, to jeszcze mi się podobają 'melodie oniryczne'. No ale rytmicznie nie jest. A ja tak lubię rytmiczne wiersze...

Skojarzyło mi się z takim stwierdzeniem, które brzmi mniej więcej jakoś tak, że nie wiadomo jaka broń zostanie użyta w III wojnie światowej, ale IV będzie na kamienie.
To takie pierwsze skojarzenie. Dalsze dywagację przedstawię nieco później. Jednak pobudka o piątej rano źle na mnie wpłynęła.

Nie, to jest podważenie wiarygodności własnej opinii i najszczersza prawda.

Jak dla mnie pierwsza i ostatnia. Ale ja się nie znam na poezji.

No mnie też nie bardzo się podoba w zasadzie. Ale to jak zawsze.

Wstyd mi. Naprawdę. Ale nie musiałaś mi zwracać uwagi na forum publicznym. Wybaczam Ci przez sympatię do Ciebie. Ostatni raz...
Co do rytmu to mnie nie szwankuje akurat w tym miejscu, w innych może tak, ale w tym akurat nie. Ty się normalnie czepiasz i tyle

P.S. Odblokowałem się, widzisz? A defetyzm to jedno z moich ulubionych słów.

I choć na twarz byś już padał
Po wielu wysiłkach i trudach
Powiedz do siebie już całkiem poważnie
To i tak się przecież nie uda

I choć na twarz byś już padał
Bo wszystko idzie po grudach
Szeptem przypomnij już znane Ci słowa
Że znów się przecież nie uda

I choć ręce zbolałe i twarde
Po wielu wysiłkach i trudach
Nie licz, że los się uśmiechnie do Ciebie
Wiedz, że i tak się nie uda

I choć wiosna zielenią wybuchła
Sprzedając za darmo swe cuda
Powiedz do siebie już całkiem poważnie
Pewnikiem już nic się nie uda

A kiedy w sidła już wpadłeś
Defetyzmu; i wiesz, żeś maruda
Dopuść do siebie myśl tę upiorną
Że może jednak się uda

Ale... tak bez rymów? Nie lubię... i chyba nie rozumiem.

Szukałem tu czegoś ciekawego no i nie znalazłem nic, może poza TRZECIM (nie drugim oczywiście) wersem, który wpasowałby się ładnie w coś ciekawego. Tutaj nie pasuje. W ogóle nie podoba mi się. Wygląda to jak napisane jedno pod drugim zdania. Ot, wypowiedź. Mało wierszowo.