Zdecydowanie nie. To jest odpowiednia trumna literacka do odpowiedniego opowiadania. Pamiętam nawet, jak Toroj mnie męczyła o tę trumnę po moim stwierdzeniu, że trumny nie napiszę, bo opowiadanie za cudowne. Jak nie przeczytałaś trumny, to twój problem. Trumna po prostu jest zaginiona. Wykorzystałam postać Sirith Lestrange, która się w opowiadaniu nie pojawiła, a przecież nie ma gdzie pojechać na ferie. Dla tych, którzy najwyraźniej nie umieją czytać - w trumnie wszystko się dzieje przed świtem w Nowy Rok, miejsce - Hogwart.

Tak mi się przypomniało to forum. Przejrzałam. Posprawdzałam... I zauważyłm, że nie ma tu mojj trumienki literackiej! Mała trumienka, skromniutka, a jeśli cieszy, to dobrze. Więc niech nikt mi nie mówi, że krytycy nie umieją pisac!

Wszystkie zegary w Hogwarcie wskazywały czwartą w nocy.
Zamek wyglądał na absolutnie uśpiony. Po korytarzach rozlegały się tylko typowe hałasy: marudzenie Filcha, sprzątającego po hucznych obchodach nadejścia Nowego Roku, skrzypienie zbroi, śmiechy Irytka.
Poza tym cisza. Tak samo, jak i w lochach Slytherinu. W każdym łóżku - pusto. W każdym. Tylko w dormitorium pierwszorocznych dziewczynek, na łóżku Sirith Lestrange spał smacznie zwinięty w kłębek czarny kot z białym krawatem i w skarpetkach tego samego koloru.
Właścicielka łóżka i kota jednak nie spała.
Kiedy profesor Minerwa McGonagall o tym usłyszała od domowego skrzata, stwierdziła w duchu, że Severus jednak z małą Ślizgonką nie będzie miał przez najbliższe siedem lat łatwego życia i przybrała formę animagiczną.

***

Siri stała na szczycie Wieży Astronomicznej i patrzyła w niebo, gdzie jeszcze trzy godziny temu widniały wielobarwne smoki, hipogryfy, centaury. Podobały jej się sztuczne ognie, które profesor Flitwick wysyłał w niebo raz po raz.
- Panno Lestrange, nie jest ci zimno? - usłyszała głos nauczycielki Transmutacji. Przebrzmiewał lekko zdumieniem. - Już dawno powinnaś spać, cisza nocna obowiązuje nawet w Nowy Rok. - Sirith odwróciła i ledwo powstrzymała śmiech. Poważna Opiekunka Gryffindoru w koszuli nocej z koronkami, i to zielonej!
- Nie mogę zasnąć, pani psor.
- Zupełnie jak Severus... Ech, Ślizgoni, kiedy wy śpicie?
- Pani nazywa Severa...to znaczy, profesora Snape'a, po imieniu? Nikt tego nie robi.
Kobieta nie odpowiedziała. Zamiast tego poprowadziła tylko pierwszoroczną do lochów. Nie wiedziała, gdzie się znajduje pokój wspólny Slytherinu, domyslała się tylko, że blisko klasy Eliksirów i gabinetu Severusa.
- Pani psor, gdzie jest psor Snape?
Minerwę zaskoczyło pytanie, lecz nie dała tego po sobie poznać.
- Obchodzi Nowy Rok w Londynie.
- Aha... Szkoda, że go nie ma. Wszyscy powyjeżdżali, nawet Alexa, Janus i tamci Gryfoni. Pusto i w ogóle...
- Pusto - przytaknęła profesorka. Skojarzyła imiona z parą pałkarzy ze Slytherinu. Faktycznie wyjechali do rodzin.
Doszły wreszcie do wejścia do lochów.
- Idź spać. Twój Opiekun niedługo wróci. Z pewnością dobrze się bawi - ostatnie zdanie dodała po krótkiej chwili namysłu. Nie sądziła, żeby to była prawda, ale ta mała najwyraźniej uwielbiała swojego profesora. - Idź spać - powtórzyła tylko i zostawiła dziewczynkę w lochach.

***

Sirith, już w swoim łóżku, przemyślała rozmowę.
- Sever, wierzymy McGonagall? - spojrzała na kota, jakby naprawdę spodziewała sie od niego odpowiedzi. Nie odpowiedział.
- Ma imidża. Mniejszego niż Sever, ale ma - również brak odpowiedzi.
Poczuła, że jednak jest zmęczona.
- Wierzymy...
Zasnęła.

I oto tworzyć poezję zaczyna -
Toroj twórczości fanka nie jedyna,
Hermą Lestrange ona się zwie.
"O, kolejna osoba rymuje, hłe, hłe."
"Psychozo, personifikacjo złota,
Cóż poradzisz, gdy na rymy ochota?"
- Rzecze tak Herma,
Werwy pełna.

Tutaj Toroj o trumnę krzyczy,
Tutaj Herma ze śmiechu ryczy,
Tutaj Sev Szekspira w pijaństwie cytuje,
Tutaj Syriusz Remusa rymami irytuje...
Cóż za chaos! Ile śmiechu!
Czytelnik już nie ma dechu!
Lecz nie przeszkadza to nikomu,
Gdy śmiechy rodziny W. dochodzą aż do Bostonu.
W końcu pereł w "Hapy Niu Jer" tyle,
Naszyjnika by było trzy razy trzy mile,
A czytelnicy ciągle wołają o jeszcze.
(Jacy wymagający, jakie leszcze!)
W podchodach soft zwycięzcą jest
Tonks Nymphadora - aurorka, że fest.
Plamkami czterdziestoma dziewięcioma w sumie
poznaczyła innych - ona to umie!
Nad Grimmauld Place Hardodziób jako orzeł leci.
(Żeby tylko nie wystraszył dzieci!)
Syriusz niestety, nie napisze do niego ody.
Niestety na ody do hipogryfów nie ma mody.

I dlatego my tak bardzo Toroj kochamy,
Że zawsze od niej tyle pereł mamy.
Koniec na dziś rymów, terrorystka Ginny
Zaraz za rymy podłoży mi miny...

Do wszystkich świstaków - typowa cecha świstaka to też to, że zwykle kolekcjonuje coś - znaczki, monety.... cokolwiek.

Morda, "apetyt rośnie w miarę jedzenia"

A ja jestem baaaardzo nietoperzowaty świstak... Właściwie mi się w pełni zgadza nietoperz, a świstak w ogóle... Ale jak ktoś ma urodziny 6 stycznia, to tak już jest.

IMHO Sev jest podwójnym szpiegiem - Dumbledore'owi daje mnóstwo prawdziwych informacji, Voldemortowi te, które można mu spokojnie zdradzić. A slowa Czarnego Pana:

To pierwsze może dotyczyć Seva przecież, niekoniecznie Karkarowa! Czarny Pan może uważać Seva za tchórza, ponieważ według niego bał się wymknąć Dumbledore'owi i pójść na spotkanie z nim. A Karkarow... Kto wie, co się z nim stało? Może właśnie zginął za to, że się odwrócił od Czarnego Pana na zawsze, a on to wyczuł?

*Sirith parska gingersem na ekram komputera*
ARTHUR? CO TY TU ROBISZ, NIECH MNIE GB WALNIE KLĄTWĄ? Stary pryk, hrhrhr, i na takie forum przyszedł...
Oczywiście bez obrazy dla "starego pryka" I tak wiedz, że Cię lubię

Taa... "Piekło Barbie" absolutnie powala :] Wprawdzie jak w progu dostałabym ataku serca i epilepsji, ale cóż... Toroj, Sirith się pojawi?

Tak sobie czytam ten temat od początku... I siedzę... I myślę (NIESAMOWITE!!! )... I się wzruszam, że ktoś jeszcze pamięta Dajmosa czy Sally XDDD Przeca to legenda, idole mojej młodości! Ej, a dlaczego nikt nie wymienił Rycerzy Zodiaku? XDDD
Dobra, teraz tak na serio. ("Jasssne... A świstak siedzi, bo sreberka były z prochami" - ech, tak to jest, jeśli się mieszka z Psychozą...)
Ulubione mangi - EDEN!!! (I trochę Ex.) Krew, wojna, retrospekcje, nieuleczalne zarazy... It's Eden.
Anime - właściwie nie mam. Ale jak się wezmę za Hellsinga... Ostatnio mam manię patrzenia na ten Alucardowy uśmieszek - on jest CUDOWNY, taki...taki...no, alucardowy (sorry, ikar, nie mogłam się oprzeć). O, i jeszcze X koniecznie. Jak uzbieram, to kupię płytki, co za szczęście, że Adal założył takie coś jak kupno i wymiana anime...

Cho, "cholera" pisze się przez "ch", ale ogólnie fajnie ci wyszło. Toro, ładnie to kląć w opowiadaniu dla nieletnich? A, nie dałaś wyjaśnienia, co za stworzonko, którym nazwałaś Siri, jak biegła przez most do Azkabanu. Cóż, mój problem polega na tym, że czepiam sie szczegółów. Mówiłam ci kiedyś, że jesteś genialna?

Nie, Hefaj, jeszcze kolejka miodu pitnego. Chyba zacznę jej częściej stawiać... Muszę tylko wiecej zarabiać na interesach z rudymi bliźniakami.

A dla mnie boskie jest "Mam dla ciebie niespodziankę" małej wiedźminki do złego wilka w którymś ze wstępów. O!

Taa, Regis i Cahir wymiatają... Najbardziej mi się podobało, jak w "Pani Jeziora" na uczcie w...shit, muszę wypożyczyć sagę znowu, żeby sobie przypomnieć. W każdym razie, najbrdziej podobało mi się, jak Regi podczas jakiejś tam uczty, gestykulując srebrnym widelcem w ręku, tłumaczył jakimś dwórkom, że sebro jest dla wampirów metalem zabójczym XDDD

Odnośnie dyskusji, czy HP to fantasy - moim zdaniem zaliczanie HP do fantastyki jest obrażaniem tego rodzaju książek. Ludzie, przeczytajcie sobie "Jeźdźców Smoków" i pomyślcie, czemu zostali przydzieleni do Najlepszych Serii S-F, a nie Fantasy, albo "Świat Czarownic" Andre Norton i zastanówcie się, czemu to jest zaliczane do fantastyki i porównajcie to do HP. Duża różnica, prawda?

[skanduje] WIĘ-CEJ KEY-CI!!! (byle żeby mnie nie zabiła tasakiem...)

Ale psychodela... ("Hermi, ty to przeczytałaś do końca? Podziwiam cię...") Psychoza, cicho siedź, przeczytałam twórczość Slaanesha, "Hamleta", "Makbeta" i "Dziesięciu Murzynków", to temu mogłam spokojnie dać radę, jeśli ci nie pasuje, to nie dam ci już nigdy Pottera, bo będzie dla ciebie za psychodeliczny. ("Wspaniałe, musicie kiedyś napisać nowe opowiadanie Talk Show.") Demon, do jasnej ciasnej Anielki! Czy wy wreszcie mi przestaniecie czytać przez ramię, do cholery? IMHO - to jest po prostu świetne...

Więcej, więcej!

Syrii, moje ty bidne, dotknięte stworzonko, wybaczysz mi kiedyś? Wieem, że wybaczysz=DD

Syrii, ty? Normalnie.

Czytam te teksty i brechtam się tak, że rodzice załatwiają mi właśnie miejsce w Narrenturmie...