Ja też nie. Kiedyś z ciekawości zajrzałam, i po głębokim rozczarowaniu postanowiłam już nigdy po niego nie sięgać. Z resztą, wole interpretować sny na własny sposób.

Może i tak, ale po obudzeniu się, byłam w ciężkim szoku. Czasem mam też tak, że dopiero pod koniec dnia, albo i nawet po tygodniu, przypominam sobie, co mi się śniło.

Nie miałam zamiaru wyjaśniać tutaj, kim są samobójcy, ale wyrazić swoją opinię. Chociaż, masz rację, wyszło mi masło maślane.

Taaak. Moje sny też nie należą do najnormalniejszych. Kiedyś mi się na przykład śnił kościół, a w nim masa ludzi. Przed ołtarzem stał jakiś wysoki brunet. Na początku nie miałam pojęcia o co chodzi, dopóki nie obejrzałam się do tyłu. Normalnie mnie wcięło. Kilka lat starsza ja, wypłakiwałam się w sukienke mamy, zawodząc, że nie chcę wychodzić za mąż. Jedyne, co było w tym śnie realne, to reakcja mojej mamy na to wszystko: przytulała mnie i mruczała pod nosem: 'No tak... Wiedziałam, że to się tak skończy!'

Hm, ja na szczęście jeszcze nie mam takich problemów
Widzę, że rozmawiacie głównie o uczelniach poznańskich. Miło, miło, bom poznanianka [tak się to odmienia...?] z krwi i kości.
Nadal mam problemy z wyborem zawodu. Waham się między Prawem-Medycyną-Psychologią-Pedagogiką, choć głównie stawiam na dwa pierwsze. Nie zniechęca mnie nawet 6 lat studiów, i najprawdopodobniej doktorat, żeby coś osiągnąć [co, według moich skromnych obliczeń gwarantuje mi skończenie edukacji w wieku mniej więcej lat trzydziestu... Czasem trza się poświęcić. Z resztą i tak nie mam większego zamiaru poszerzania niewdziecznego gatunku ludzkiego].

Hm. Głównie bawię się w Art of Murder i CSI. Sherlock Holmes może być. Kiedyś jeszcze grałam w Diablo i Age of Empires ale to stare dzieje. I przyznam się, że czasem, kiedy jestem wkurzona, gram w GTA

Według mnie to taka ucieczka od problemów, pójście na łatwiznę. Dobra, zabijesz się, ale co dalej? Wiadomo, dla ciebie już nic, ale mam na myśli twoich bliskich, którzy do końca życia będą nosili piętno twojej śmierci. Może nawet będą się obwiniać? Na przykład o to, że nie byli w stanie ci pomóc, o to, że nie mieli czasu cię wysłuchać... Najprawdopodobniej też nigdy nie poznają przyczyny twojego wyboru. Bo skąd mogą wiedzieć, skoro najprawdopodobniej im tego nie powiedziałeś? Oczywiście istnieją miliony możliwych sytuacji, ale to taki przykład. Samobójcy, to zazwyczaj egoiści, bojący się zmierzyć z problemem, lub nawet problemami, bo kto powiedział, że życie jest łatwe? Każdy urodził się po coś - takie jest moje skromne zdanie. Kończąc swoją egzystencję, burzymy plany zapisane gdzieś tam, specjalnie dla nas. Nie musimy ich spełniać, można wziąć sprawy w swoje ręce, ale po co je doszczętnie niszczyć?
Dobra, wyszła mi jakaś moralizująca gadka, ale takie jest moje zdanie. Wystarczająco się nasłuchałam na temat samobójców, a nawet z jednym z nich byłam dość mocno związana, więc wkurza mnie gadka, że to jedyne rozwiązanie.

Ach, chyba, że tak
Wybacz, ale najprawdopodobnie miałam jakąś zaćmę, bo kiedy teraz to czytam, i wiem o co chodzi z tymi różami, tekst nie prezentuje się źle, a nawet dobrze. Jeszcze raz przepraszam, i życzę natchnienia.

Na prawdę dobre! Nigdy nie czytałam czegoś takiego i bardzo mi się spodobało. Rozumiem, że to była jednopartówka? Szkoda, bo chętnie przeczytałabym kontynuację. Choć z drugiej strony, następny rozdział mógłby zniszczyć uzyskany efekt.

Hm. Szczerze mówiąc, nie doczytałam do końca. Skonczyłam na i straciłam cały zapał do dalszej lektury. Nie dość, że dopatrzyłam się sporo błędów, to kompletnie nie mogłam się połapać. Może ja naprawdę jestem jakaś upośledzona...?


Troche pogmatwane i nie za bardzo zgodne jeśli chodzi o gramatykę i ogólną konstrukcję zdania.

A to kto? Jakaś nowa postać? A może chodziło ci o Remusa Lupina? Albo o Seamusa Finnigana? Nawet jeśli to drugie, to przykro mi, ale bez myślnika.

Za żadne skarby nie mogłam się domysleć o co chodzi w tym zdaniu. Po pierwsze, co to za słowo 'sięga'? Sięgać, to można po coś. I tak, w nawiasie mówiąc, Wielka Sala pisze się z dużych liter.
Między 'pidżamie', a 'Wyglądało' kropka. Chyba, że nie chciałaś/łeś rozpoczynać nowego zdania, co byłoby jeszcze większą katastrofą, - w takim razie słowo 'Wyglądało' z małej litery.
Więcej błędów się nie dopatrzyłam, ale bardzo możliwe, że gdybym czytała dalej znalazłabym ich jeszcze sporo.
Może wartoby było znaleźć betę? I przy okazji doszlifować styl pisania, który może i nie jest jakiś masakryczny, ale możnaby jeszcze to i owo zmienić.
Mam nadzieję, że za ostra nie byłam. Życzę natchnienia, i powodzenia przy innych opowiadaniach. Może, jeśli masz zamiar kontynuować, następny rozdział wyjdzie ci lepiej?
Schiza P.

Hm. Może jestem jakaś niedorozwinięta intelektualnie. Albo poprostu nie potrafię zrozumieć głębi tekstu... Ale za cholerę nie mogę pojąć, o co chodzi w tym "Róż szkoda kim jestem"... 'Róż'. Tu chodziło o taki kolor, czy może jestem niedoedukowana?[bardzo,ale to bardzo możliwe]...
Tak w zasadzie, to mi się podoba, ale napisałaś to bardzo chaotycznie.
Oczywiście, istnieje też wyjaśnienie, co już wyżej pisałam, że nie potrafię zrozumieć głębi, ukrytego sensu, podtekstu, czy czegoś tam...