Drzewo · [ Standardowy ] · Linearny+ Dzieci Na Wojnie

Jezus Maria. One mają oczy
przedwieczne
One mają usta
zamknięte
nie krzyczą, chodzą na palcach
nie budząc diabła
o siedmiu rogach
i dwóch milionach rąk.
Lalki, porcelanowe światy
marmolady, konfitury
wyschłych marzeń,
chleb zabaw.
Cicho, ktoś może usłyszeć.
Śmierć w kolorze głodu.

Ten post był edytowany przez Sihaja: 23.11.2004 23:52

wiedziałam, że po wszystkich
dobrych wierszach
przyjdzie czas na najlepszy =)

tytuł nie byl zachecający...
listopad, miesiąc pisania o wojnach

ale mnie zaskoczylas pozytywnie...

niesamowity wiersz
bardzo przejmująco napisany

troche dziwny fragment
o diable
reszta kapitalna =)

dwóch przez ó z kreską

ogolnie naprawde wielkie gratulacje
pieknie

Nie mogę przestać się zastanawiać, co to jest ten diabeł o siedmiu rogach!

Cat - diabeł - kwestia indywidualnej interpretacji. Dla mnie jest to ech... człowiek. Wróg. Zło. Siedem - liczba doskonała wg niegdysiejszych wierzeń. Dwa miliony - no, duża liczba po prostu To moja interpretacja jest. Twoja może być inna.

Mell - dziękuję :*

A ja zaczęłam od liczenia kantów w swastyce XP

Chyba miałam przesyt poezją, tak że unikałam jej jak ognia ostatnio, żeby teraz tylko z większym smaczkiem pooglądać, co tam nowego powymyślaliście ("ja nie byłem nigdy poetą nie lubiłem poezji jak snów/tylko lęk swój przed śmiercią składałem w skamieniałe naręcza słów"*). No to tyle w ramach wstępu. Pragnę jednak zaznaczyć, że nieprzypadkowo wybrałam wiersz Sih, jako pierwszy.

Wiesz co? Rozwijasz się (nie, nie jak papier toaletowy;D). Widać w Twoich perełkach coraz większą dojrzałość emocjonalną, coraz pełniejszą formę. Ładnie Ci idzie.

Wiersz. Wstrząsnął? Może mniej niż powinien. Ale zachwycałam się kunsztem Twojego języka, umiejętnym doborem słów, skojarzeń. Tak jakby przewiłały mi się w umyśle pewne obrazy, jednocześnie krążące wokół jednego. Może coś czasem wybijało mnie nieco z całości (zamierzone? nie zamierzone?), ale ogólne wrażenie bardzo pozytywne. Jak zwykle u Sih końcówka, która pozostaje, która zaskakuje, która zachwyca. Czyli brawa, Tancerko.

------
*) Jan Twardowski, "Leśniczówka" z "Powrotu Andersena".

Ten post był edytowany przez muszka Me: 27.11.2004 20:59