Drzewo · [ Standardowy ] · Linearny+ Aniele

[Cailith]

Uwielbiam chwile
gdy bezwstydnie ubrana
odmierzam Twoje ciało palcami
a Ty tak cnotliwie naga
drżysz pod moimi rękami

Twój zapach dźwięczy w uszach
Twój smak pod powiekami
wszechświat maleńkim się staje
między naszymi ciałami...




Tak, wiem, że stać mnie na więcej. Kto pamięta mnie z dawnych czasów, ten wie. Wiersz stworzony w chwili ogromnego uniesienia, w pasji. Dziś nie pozostało z tego już nic. Dodaję tutaj, żebyście pamiętali - nic nie jest wieczne... Ja zapomniałam.

[NeMhAiN]

mhm....podoba mi się, taki lekki, delikatne rymy. Jestem w takim razie ciekawa twoich wcześniejszych wierszy skoro mają być lepsze, bo wydaje mi się że ich jeszcze nie spotkałam ...tylko ...czy ja dobrze zrozumiałam? chodzi o dwie dziewczyny, no nie??

[Cailith]

Nie, nie chodzi o dwie dziewczyny - chodzi raczej o dwie młode kobiety, jeśli czujesz różnicę A co do wcześniejszych moich wierszy, to poszukaj w spisie treści, gdzieś tam chyba były podlinkowane.

[Rookwood]

Czyta sie MIŁO. I zastanawia ta obecnosc dwoch 'mlodych kobiet', bo nie czytalam duzo takich wierszy. Sama nie mam odwagi pisac czegos takiego...
PS. Delikatny, to dobre slowo na jego opisanie, mimo...

[Sihaja]

Och, Cail moja kochana. Jedyne co mi się w tym nie podoba to rymy, które niby przypadkowo (?) się tutaj wkradły... Ja nie przepadam za rymowanymi, wiesz A tak... to super Cail, naprawdę, cała Ty. I bajeczny jest kontrast "cnotliwie naga - bezwstydnie ubrana". Bardzo. Bardzo. Bardzo. Czekam z niecierpliwością na następne dzieła, na kolejne dokonania, bo jak widzę Twoje imię to wiem, że warto czytać. :*

[Potti]

szczerze mówiąc- pamiętam, że już kiedyś coś Twojego czytałam i, że chyba mi się podobało, ale niezbyt dokładnie, muszę do tego wrócić.
bo ten wiersz mi się bardzo podobał. z uczuciem, co najważniejsze i widać, że masz do tego smykałkę. do rymów nic nie mam, lubię jak wychodzą spontanicznie i są delikatne.

pozdrawiam, twórz dalej (:

[soraja]

Poezja to zniesienie wszelkich ograniczeń z wyjątkiem tych, które autor zechce zostawić sam sobie. Poezja jest być może ostatnim obszarem wolności. Ty te wolność pokazałaś w tym krótkim, ale jakże urzekającym wierszu.

W życiu powszednim żyjemy zazwyczaj połową świadomości, połową możliwości. Tylko wyjątkowe chwile wyzwalają z nas pełnię. Poezja jest właśnie tym, co z siłą równą najwyższym uczuciom uwalnia nas od dręczącego poczucia niepełności. W jej blasku stajemy się nadzy, cali, niepodzielni.


Załączona/e miniatura/y

[Smerfka]

Bardzo mi się podoba - ma w sobie to coś w rodzaju magii...
Wyjątkowo nie przeszkadzają mi nawet te rymy - bo chociaż zazwyczaj nie lubię rymowanej poezji, to w twoim wierszu wcale nie wydają mi się wymuszone...
Słowem --> Gratuluję talentu - nie każdego stać na napisanie czegoś tak prostego, a jednocześnie pięknego

[Jaszczurak]

No i jak by to powiedzieć... napisane całkiem zgrabnie. Fajny rymik i ogółem da się znieść. Cóż magia która tu jest , jest dość dziwna , ale i tak mi się podoba. Nie jest to Szymborska ani Mickiewicz ,ale właśnie w tym o to chodzi. Jest to dość krótki fragment do rozczulania się nad tym jak go pięknie napisałaś i jak składnie i w ogóle. Ale tylko dzięki temu, że ten wierszyk ma tą swoją magię można go przeczytać i powiedzie, że jest w nim to coś. [B][I]
Życzę dalszej weny!!!!!!!!!

[Egwadien]

Miałam tą sytuację przed oczami jak to czytałam. Takie minimalistyczne zdjęcia, fragmenty ciała na nich...

Ładny, delikatny erotyk. Trafił do mnie. (mmm...)

[Mellisa]

nie rozumiem
czemu masz wrażenie niedosytu

uważam
że to świetne Twoje stworzenie

pamiętam Cie z 'kiedyś'
i zdążyłam zauważyć
że trochę się
hm
poukładałaś

jakkolwiek Twoje wczesniejsze wiersze były
popuszczone wyobraźni
tak teraz
trzymasz jej wodze
moim zdaniem w idealnym
dystansie

ja tak wolę