Bogin przy mnie robi się jak świat. lakko spłaszczona przy biegunach kula, z plamami błękitu i zieleni. a na niej ludzie. i robaki. ogromne, obślizgłe robale :|

A z tym bohaterem - Dirk Pittem, to jakaś seria jest? Co jest pierwszym tomem? Od czego zacząć?
A Pullmana i jego trylogię Mroczne materie ktoś czytał? Bo mnie osobiście baaardzo do gustu przypadł pierwszy tom "Zorza północna" i już czeka w kolejce do czytania drugi "Magiczny nóż". Ale cóż, zdaje się, że w Polsce niewielu w ogóle o Pullmanie słyszało... A szkoda. Bo to stworzył dobry kawał literatury i to nie tylko młodzieżowej i nie tylko fantasy. Dajmony, pancerne niedźwiedzie, Cyganie, tajemniczy Pył... Nic tylko siedzieć i zagłębiać się w lekturze tego niesamowitego świata.
Tymczasem zaczęłam "Lolitę" Nabokova. Parę osób już tu na jej temat się wypowiadało. Od dawna miałam sie za nia zabrać, a teraz nadażyła się okazja i... delektuję się każdym słowem, każdym zdaniem tej książki... smakuję ją, powoli ciesząc swoje jestestwo...
A. I wczoraj "łyknęłam" Dziewczynę Ameryki 2. Cóż... jeżeli pierwszy tom nie uznawałam za powtórkę z rozrywki po Pamiętnikach księżniczki, że był lekki, pełen świeżości i humoru tylko przypadkowo przypominającego ten z Pamiętników, to w kontynuacji... hmmm... jakbhym czytała o Mii, Michaelu i ich kłopotach. Idealne deja vu. Ta sama obsesja na punkcie całowania i innych takich spraw. Zmienione imiona, wygląd, lekko charakter i zainteresowania, nawet perypetie podobne. Z tym, że Sam posunęła się nieco dalej niż Mia. Ogólnie do poczytania w wolnej chwili, dla releksu, bez zachwytów, bo zwykłe czytadło.

Ostatnio nie miałam szczęścia w doborze lektury. Ktoś już tu dobrze o "Dotyku zła" Alex Kavy pisał, więc sięgnęłam i ... masakra. Nie, nie jestem od kryminałów/thrillerów/sensacji specem. Ale gdy ksiązka ma ponad 500 stron i na 53 już oczywistym było, kto zabijał, to chyba jest coś nie w porządku, nie? Później było tylko gorzej: wszystko potwierdzało to, co wiemy, mylne tropy tak banalne i nieprzekonujące... Ale to jeszcze pryszcz. Przymknę na to oko. Może zamierzone było od razu uświadomienie czytelnika, kto jest ten zły? Albo położę winę na to, że to tylko debiut autorki? Najgorsze były relacje między nim (chłopięcy, ale silny, piekielnie przystojny i te oczy, które tak na nią patrzyły!), a nią (cholernie inteligentna, olśniewającao piękna, ale nie zdaje sobie z tego sprawy!). Ileż to oni razy się przypadkowo dotykali, dyszeli pożądaniem, wąchali swoje wody po goleniu/perfumy! I tak przez całą książkę. Mdliło od tego. Te ich końskie zaloty czasami przysłaniały całkowicie główny wątek. Gdy morderca chuchał im niemal w karki, nie spali od wielu dni, a wciąż im na swój widok nogi robiły jak z waty, ołów w buty wlewał, serca jak szalone biły.
Przepraszam bardzo, gdzie ten "Doskonały thriller psychologiczny" reklamowany wielkimi wołami na okładce? Czy chodziło może o te końskie zaloty, hę?
Doczytałam do końca tylko dlatego, że powtarzałam sobie "To nie może być tak, to jest za łatwe! Zaraz pojawi się napięcie i będzie ok!".
Polecam tylko niewymagającym, co lubią wiedzieć, kto zabijał, a z wątku miłosnego ulubowali sobie tylko owe dyszenie w karki. Może dla relaksu z czymś banalnym?

"Czym jest miłość? W moim mniemaniu jest to: namiętność, podziw i szcunek. Jeśli człowiekowi dane są dwa z tych elementów, to wystarczy. Jeśli wszystkie trzy, to nie musi umierać, by trafić do nieba."

William Wharton

Wytłumaczenie, zwłaszcza ten kawałek o 7 miesiącach od napisania przez Rowling mnie nie przekonuje. Bo tam musieli: zrobić korektę, zaprojektować okładki i te wszystkie inne bzdury z grafiką na te okładki włącznie i rysunkami przed rozdziałami i wydrukować wiele, wiele milionów tych książek, a my mamy przecież dużo mniejszy nakład i wszystko podane na tacy.

Zrobili całą rewolucję o tylko książkę... Zalewają spamem wszystko, co się da tylko o książkę.. i może parę miesięcy.

Zastanawiając się głębiej, jak to śmiesznie musi wyglądać. Grupka szalejących rozhisteryzowanych małolatów kłócących się o książkę...

Niedługo wybory przecież. A ile w Polsce jest dzieciaków głodnych Harry'ego Pottera, które zrobią wszystko, żeby dostać wcześniej książkę! Gdy wstawi się za nimi jakiś polityk, gotowe są namawiać rodziców, by głosowali na tego dobrego człowieka, co im pomógł!..

Poza tym w sejmie pojawił by się pierwszy poważny temat debaty

Walczcie dalej, coraz bardziej mnie to bawi [jeszcze naprawdę coś zdziałają?!]

Właściwie już są na etapie rewolucji. Z tego co wczoraj czytałam, nazwali się "Szmaragdową rewolucją"...

I ja

Ja jestem za. Nie chce mi się bezczynnie czekać do końca stycznia. W innych krajach mogą szybciej, to dlaczego u nas nie? I po za tym, ta akcja zakraja się na większą skalę.

Nic nie zdziałamy - trudno. Posiedzimy spokojnie z założonymi rękami. Ale spróbować i mieć nadzieję chyba możemy, nie?

Mam coś, co wygląda jak pierwszy rozdział.

To źle słyszałeś. Książka ma 672 strony.

Gdy byłam tak dobita postawą Media Rodziny do granic możliwości i wzrok mój padł na bogu ducha winną książkę, postanowiłam się "upić" nią, żeby zapomnieć. Mógł być to najgorszy chłam, wyzuty z fabuły, z szablonowymi bohaterami, napisany jakby z piórem w czterach literach a nie z weną we łbie. Nie przypominam sobie, bym miała coś tak tragicznego w domu. Padło na niedawno nabytego Grzędowicza.
Po pierwszym zdaniu poczułam, że gniew ze mnie spływa jak po kaczce. Że mogą sobie dla mnie wydawać Pottera za miesiąc równie dobrze za rok. Bo oto mam w rękach Książkę. Z niezwykłym nastrojem, wzbudzającym sympatię bohatem. I akcją. Płynną, ze świetną narracją. Głębią doskonale dobranych słów, które tak łatwo przechodzą z jedno w drugie. I tak trwałam, czytając. Świat przepływał gdzieś spokojnie, ćma obijała się o lampę, a ja coraz bardziej zagłębiałam się w plastyczny świat rodem z obrazów Boscha.
Aż doczytałam do ostatniego zdania. Świat gdzieś mi się zlokalizował i powrócił. Bo oto zamknęłam Książkę. I teraz większy żal niż do Media Rodziny, mam niesmak w związku z Fabryką Słów. Bo zakończyli w taki sposób I tom, że od razu chcę kolejny.
Jestem pod ogromnym wrażeniem kunsztu literackiego Grzędowicza i jego "Pana lodowego ogrodu". Oto na polskim rynku wydawniczym pojawił się brylant.

Powoli powrócił do mnie zamaskowany przez ostatnie godziny głód, znów tylko myśl moja wędruje w stronę Pottera.

Ale przecież Dumbel ufał Snapowi. Aż tak się pomylił?

Według mnie skoro Rowling tak bardzo chciała, żeby wszyscy czytali Pottera od tej samej godziny, robili tyle szumu o wykradzione i sprzedane wcześniej egzemplarze, to w innych krajach powinno wyjść w tym samym czasie tłumaczenie, co oryginał po angielsku... Bo inaczej ta wojna o sprzedawane wcześniej książki jest bez sensu, bo i tak wszyscy nie mogą czytać równo...

Ręce opadają.

Przegięli. 28 stycznia.

Taaa. Widzieliście?

"Szanowni Państwo,

Dziś krótko po północy nasz specjalny wysłannik w Edynburgu zdobędzie
upragniony egzemplarz książki "Harry Potter and the Half-Blood Prince" i
przełamie panującą klątwę milczenia dotyczącą daty pojawienia się szóstego
tomu w Polsce.
Zapraszamy na nasze strony internetowe www.mediarodzina.com.pl, gdzie
kilkanaście minut po północy pojawi się długo oczekiwana informacja o dniu
premiery tomu "Harry Potter i Książę Półkrwi".

Pozdrawiam,

Alicja Mielcarzewicz
specjalistka ds. promocji
Media Rodzina"

Ciekawe. Obstawiam grudzień-styczeń

Czy ktoś może mi powiedzieć, że to żart?

I, szczerze powiedziawszy, nie masz czego żalować.

Weźcie przestańcie z tą śmiercią. W jaki sposób miałby umrzeć? W walce z Voldem czy ze starości? http://porady.zdrowo.info.pl/uzaleznienie.html
Nie wyobrażam sobie VII tomu bez Dumbla. Kto by bronił Harry'ego? W końcu tak wiele jeszcze nie umie, by samemu pokonać Volda...

Ooo. Nowy part. Ostatni?

Napisany w podobnym stylu co poprzedni. I w końcu się wyjaśniło. Do kogo mówi, kto mówi, dlaczego. Gdy czytałam na początku miałam wrażenie, że mówi osoba młoda, taka powiedzmy niedługo po studiach. A tu dajesz mi kopa, że to wielowiekowy mędzrzec. I jakieś takie oczywiste i mało... mało... nie odkrywcze, określę tak: mało przemyślane na starca, który miał prawie wieczność, żeby to wymyślić.
Nadal dobrze się czytało i ciekawie kierowałaś tok myśli. Podobały mi się natomiast te fragmenty pochyloną czcioną. Jeżeli coś mnie "umoralniło" w całym tekście, to właśnie te momenty. I nie na siłę.

Taaaa...

Nowy Potter wyjdzie jutro.

Takie to nierealne Ile ja na ten jutrzejszy dzień czekałam?..

A mnie dziwią właściwie dwa rozdziały:



To on umie prosić?!



Nie zgadzam się, by Dumbledore zginął. Nie. A że feniks później lamentuje i jest biały grób, nie znaczy wcale, że to on. Nie. Koniec. On nie umiera.

Wyglądają prawdziwie. I można wywnioskować tylko tyle, że będzie się dużo działo. Celowo zaostrzają nasz apetyt, prawda?

Aż huczy mi w głowie od pseudohitów wakacji, które puszczają ile się da i gdzie się da. Najczęściej powtarzane: "Miałeś być" Brodki, Sistars "Na dwa", Mezo "Ważne", często "Axel F." i Wydra "Życie jak poemat".

Do tego ostatniego właśnie mam irracjonalny sentyment związany z okolicznościami, gdzie był puszczany ...

Ale taki prawdziwy Hit wakacji dla mnie się jeszcze nie pojawił... Ale wakacje jeszcze dłuuugie.