Ja tam wolę raczej taki, że nikt nie jest tak na prawdę do końca zły, tylko niekiedy ludzie gubią się gdzieś po drodze ...


Ja mam jeszcze trochę inną wersję w sprawie tych śmierci:

The final chapter for book 7 has changed slightly – 2 more people have died than she originalled planned and 1 other person has got a reprieve

Znaczy się zginą dwie osoby więcej, niż wcześniej zaplanowała. No i nigdzie nie ma mowy, że będą to postaci pierwszoplanowe.

Ten post był edytowany przez owczarnia: 27.06.2006 13:05

Ech, nie lubię takiego zapowiadania. Bo było nie było, zdradza to treść ksiązki. Niby nie wiesz kto, ale wiesz, że "ktoś" (tak czy inaczej było to oczywiste, ale jednak...) Zbliżasz się do końca i w pewnym momencie wiesz, co się za chwilę stanie. Nie dzięki własnej przenikliwości, ale dzięki temu, co ktoś gdzieś kiedyś powiedział.

Choć cały cas jestem ten inny, który nie widzi dobra tam, gdzie go nie ma uważam, że Snape musi paść. Ale nie z ręki Harry'ego. Na mordercę typowałbym Hermionę ("zaatakowaliśmy nauczyciela...") ale raczej jakaś nagła sytuacja. (Uratowanie zycia komuś innemu ?) Nie może to mieć charakteru zabójstwa z zminą krwią, nie może to być zemsta. To nie ta bajka.

Harry...nie wiem. Z jednej strony to wskazanie największej ofiary, ale IMHO osłabi raczej przesłanie zamiast je wzmocnić. Bo zasieje mnóstwo wątpliwości i pytań p.t. "czy warto było ?". Poza tym mam jakąś podświadomą wątpliwość opartą na sposobie narracji. Z nielicznymi wyjątkami ksiązka cały czas opisywała świat z perspektywy Harry'ego. Jego smierć musiałaby chyba nastąpić w ostatniej scenie co jakoś kłóci się z zapowiedziami o epilogu z opisami dalszych losów. No ale kto wie...

Nie mozna popadać w paranoję. Ktoś do jasnej cięzkiej musi przeżyć, żeby zwycięstwo miało jakikolwiek sens. Ktoś musi się tym zwycięstwem cieszyć.

O, pseplasam, ale siem nie zgodzem . Jedyne co, to wśród chichotów oznajmiła, że w końcu "ci ostatecznie źli raczej nie wybierają sobie na cel statystów". Chichoty dotyczyły (dla wyjaśnienia dodaję) bynajmniej nie faktu uśmiercania kogokolwiek, ale ogólnie ujawniania szczegółów.

Snape musi paść. Z ręki Voldemorta. Nie wiem czy jest coś oczywistszego.

Snape padnie, ale czy z ręki Voldemorta, to już taki pewien nie jestem.
Myślę, że bardziej oczywiste (oczywistsze? Katonie, nie wiem o czymś?) jest to, iż zdolność do miłości Harry'ego przyczyni się do pokonania Voldemorta... no chyba, że Dumbledore tak tylko do siebie gadał, jak to stary człowiek.

Nie no, faktycznie, to jest bardziej oczywistsze (słowotwórswto to piękna sztuka) =)

Tylko jeśli zakładamy, że Snape faktycznie trzyma się dobrej strony (ew. działa sam, jako trzecia strona). A ja do tej pory nie uległem jakoś powszechnej już dzisiaj Snapomanii i z krecią ślepotą widzę w nim śmierciożercę.

Ślepyś niczym kret =D

Jak wiecie zwykłem analizować nie tylko fabułę, lecz także konstrukcję formalną, narracyjną i spójność wewnątrz konwencji. Zwykłem także wyciągać pewne wnioski albo przypuszczenia. Oto jedno z nich:

Narrator w HP jest trzecioosobowy. Ale nie jest to klasyczny narrator wszechwiedzący i obiektywny. Znamy tylko myśli Harry'ego (są wyjątki, o tym za chwile) i widzimy świat niejako 'z nad jego głowy'. 'Kamera' przesuwa się jakieś 30cm ponad czupryną naszego bohatera, a co jakiś czas zapuszcza sondę do jego głowy. Widzimy świat powieści szalenie wręcz subiektywnie, otrzymując łudzącą iluzję obiektywności. W końcu nie jesteśmy w środku Harry'ego. Podążamy wraz z trzecioosobowym narratorem i wydaje nam się w związku z tym, że nie determinuje nas punkt widzenia Harry'ego - tak naprawdę jednak cały czas obcujemy z jego punktem widzenia. Jesteśmy nabijani w bambuko. Przez całe pięć tomów. Za każdym razem - wydaje mi się, że efekt zaskoczenia przy końcowym 'zwrocie' wynika stąd, iż tak bardzo ufamy Harry'emu myśląć, że zaufaliśmy swojemu 'obiektywnemu' poglądowi. Prosty i genialny trik pisarski - stary, ale JKR doprowadziła go do istnej maestrii. W końcu jednak czytelnik myśli sobie: pieprzę, tym razem nie dam się nabrać - będę krytyczny w stosunku do obserwacji i uprzedzeń Pottera, popatrzę z dystansem, nie dam się skołować. I prosze bardzo - szósty tom. Festiwal obsesji i paranoicznych lęków i podejrzeń Harry'ego. I czytelnik - dumny ze swego wyćwiczonego krytycyzmu. Pułapka. Chyba najlepsza. Bo zwrot na końcu uświadamia nam, że to Harry miał rację. Malfoy knuł ze Snape'm, Snape to świnia etc. etc. Gniew Harry'ego to już nasz gniew. Jego obsesje z końca książki przyjmujemy bez zastrzeżeń. Próbujemy razem z nim rzucać Cruciatus na Snape'a. Jednym słowem - jesteśmy w domu. Znowu wyrolowani. Znowu już nawet nie trzydzieści, ale 5 cm. nad czupryną Pottera. A dodatku w przekonaniu o słuszności i obiektywności tego co myślimy. Wniosek? Snape jest dobry - brakujące przesłanki dośpiewać samemu.

Druga rzecz. Są w książce ustępy w których nie jesteśmy w głowie Harry'ego. Jesteśmy gdzieindziej. Całkiem. Taki jest początek książki, gdzie 'kamera' wędruje nad głową Wuja Vernona i taka jest scena u premiera i na Spinner's End w szóstym tomie. Co do domu Riddle'ów na początku czwartego to sprawa jest dość kontrowersyjna. Jesteśmy nad głową dozorcy, ale to się jednak wsztko Potterowi śni, więc to taki dość dwuznaczny narracyjnie fragment. Jaki z tego mój domysł? Że śmierć Harry'ego jest prawdopodbna. Bo jest przygotowana narracyjna technika, która udźwignie ostatni rozdział.

Te pułapki i iluzje w którymś momencie muszą się skończyć. Ty uważasz, że dopiero na końcu, ja, że to jakby już się stało. Przynajmniej jesli chodzi o Snape'a. Wycofałem się z dyskusji w temacie o nim dawno temu, bo była to dyskusja oparta nie tyle na faktach, co na opiniach. Każdy miał swoje argumenty a i tak koniec końców okaże się, że nikt nie miał racji . W każdym razie nadal mam przeszkody nie do obejścia w teorii dobrego Snape'a i tego się będę trzymał.

A co do tej narracji...bardzo trafnie ją opisałeś. Tylko, że ja na tej podstawie wyciągam wniosek (ale jak zaznaczyłem na samym początku nie jest to pewność a coś w rodzaju przeczucia) że tak opisywany bohater nie jest przeznaczony na ścięcie. Nie wiedzieć czemu przypomniało mi się wypracowanie (w forimie mini-opowiadania) któregoś z moich kolegów gdzieś we wczesnej podstawówce. A konkretnie bardzo konkretne zdanie p.t. "Matka przykryła mnie kocem i zobaczyła, że nie oddycham". Tam był to oczywisty babol, bo narator był pierwszo, a nie trzecioosobowy. Ale i tutaj jakoś nie wyobrażam sobie ospisu śmierci Harry'ego. A raczej tego, co nastąpiłoby po niej. Dla Harry'ego już nic. A dla czytelnika ?

Poza tym to tylko dodatek, główne wątpliwości budzi we mnie wątek główny, czyli przesłanie całego cyklu. I o ile ma częsci oczywiste traktujące o walce dobra ze złem, wyborach między tym co słuszne i tym co łatwe, wreszcie o konieczności ponoszenia ofiar, czasem najwyższych, o tyle cały czas wydaje mi się, że śmierć Harry'ego owo przesłanie by osłabiła, zamiast wzmocnić. HP od dobrych kilku tomów nie jest książką dla dzieci. Ale czy Rowling posunie się do czegoś takiego jak poświęcenie głównego bohatera ? "Męczyła go" przez całe dzieciństwo, gnębiła go niemożliwie już w okresie życia czarodziejskiego a na koniec zamiast nagrody błysk zielonego światła ? Pamiętamy przeciez, jakie miał trudności ze znalezieniem "podstawki" do patronusa. Miałby tej podstawki (trwałej) nigdy nie znaleźć ? Nawet jeśli będzie to najbardziej chwalebne poświęcenie, nawet jesli dzieki temu zło zostanie ostatecznie pokonane...Postawi nas to przed kwestią naprawdę trudną, bo nie tylko dzieci będą miały wątpliwości, czy to naprawdę było zwycięstwo. Bo o ile z szerokiej perspektywy można odpowiedzieć z czystym sumieniem "TAK", o tyle w tak opisanej sytuacji, z perspektywy Harry'ego który miałby zginąć, nie jest to już takie oczywiste.

IMHO Harry jeszcze oberwie. I to mocno. Poważnie obawiam się o los Ginny i reszty Weasleyów. Harry musi jeszcze stracić kogoś bliskiego. Ale koniec końców zwycięstwo musi być wyraźne. Bezdyskusyjne i oczywiste. Aby tak było, Harry musi przeżyć.

Edit: A, jeszcze jedno. Czy gdyby Rowling faktycznie chciała go usmiercic, sugerowałaby to wprost ? W dodatku argumentując to niechęcią do "reaktywowania postaci". Nie sądzę. Nie pamiętam już gdzie, ale gdzieś widziałem porównanie tej sytuacji do Agaty Christie I Poirota, którego uśmierciła ostatecznie po to, by nikt już do tej postaci nie powracał. Porównanie zupełnie nietrafione. Po pierwsze kryminały pani Agaty miały zupełnie inne przesłanie, po drugie umieracjący Poirot nie był młodym młodym bpohaterem tragicznym tylko człowiekiem, który swoje już przezył i umiera własciwie ze starości. Wreszcie, w ksiązce, w ktoóej detektyw umiera, narratorem jest jego przyjaciel. Nie istnieje tu więc problem o tórym pisałem wczesniej (można to nazwać wątpliwością). Całośc zdaje się być wysmażona "na potrzeby" for dyskusyjnych, by fani mieli nad czym się zastanawiać. Oczywiście nie mozna wykluczyć, że to wkręcenie podwójne ("myślą, że kłamię, więc na złość im powiem prawdę") Ale chodzi tu chyba o wkręcenie większości. A szeroko rozumiana większość po takiej sugestii prędzej zacznie oczekiwać smierci Harego niż doszukiwać się tutaj drugiego dna. Ale to tylko moje zdanie, nie skocze z mostu jeśli Harry spadnie ze schodów i skeci kark w epilogu

Ten post był edytowany przez Zwodnik: 28.06.2006 14:22

Dobry i mocny argument. Ja zresztą nie twierdzę, że Potter zginie. Uważam tylko, że nie można tego wykluczyć tak jak wg. mnie mozna wykluczyć bardzo, ale to bardzo wiele rzeczy (choćby złego Snape'a, ale tu się nie kłócę teraz =)...

A narracyjnie? Cóż... Aż do samego momentu śmierci jesteśmy z Harrym. A potem rozdział się kończy. I w następnym jesteśmy już gdzieindziej.

USA Today zadzwoniło do Emersona Spartza (MuggleNet) i Melissy Anelli (The Leaky Cauldron), żeby dowiedzieć się ile też i komu redaktorzy główni dwóch największych i najbardziej szanowanych serwisów o HP na świecie dają szans na przeżycie. Rezultat do obejrzenia tu.


I co, Katon, nie tylko ja myślę, że Snape wcale nie musi zginąć . Ha !

Oj tam. Może oznacza, może nie, ale o definitywne stwierdzenie bym się nie pokusiła. Podobnie jak z odpowiedzią na pytanie o śmierć Harry'ego.

Z WP


Harry będzie żył


Zdaniem Jamesa Krasnera, profesora literatury angielskiej z University of New Hampshire Harry Potter nie zginie w ostatniej część powieściowej serii.


Zdaniem naukowca informacja, że co najmniej dwóch bohaterów zginie w finałowej części jest jedynie zabiegiem J.K. Rowling. Jego zdaniem jest to praktyka wielu autorów, którzy osiągnęli sukces komercyjny i czytelniczy.


– Gdy autor staje się bardzo popularny, jak to się stało w przypadku J.K. Rowling, rozpoczyna się wojna między nim a czytelnikami o to, do kogo należą ulubieni bohaterowie. Rowling, jak Conan Doyle (twórca Sherlocka Holmesa) próbuje odzywać kontrolę nad światem, który stworzyła. Jej zapowiedzi rychłej śmierci Pottera to sygnał, kto jest jego panem – J.K. Rowling może z nim zrobić wszystko, na co przyjdzie jej ochota. Ale nie zrobi tego, ponieważ zależy jej na tym bohaterze. Conan Doyle nie zabił swojego Sherlocka Holmesa, a on akurat miał dość swojej postaci – tłumaczy naukowiec.


Z jakiego powodu Harry utrzymany zostanie przy życiu? Nie ze względu na swoje umiejętności i zalety charakteru, ale z powodu... tradycji literackiej. Powieści J.K. Rowling są żartobliwymi przypowieściami, w których dobro musi pokonać zło.

– Harry nie zginie. J.K. Rowling jest zbyt dobra pisarką, by zupełnie przeciwstawić się gatunkowi literackiemu, który uprawia. Zbyt mocno się napracowała, by jej powieści przynosiły czytelnikom satysfakcję. Zabicie Pottera byłoby wielkim błędem w fabule – uważa profesor Krasner.


Seria powieści o Harrym to popularny typ literatury dla dzieci, mający swe korzenie w XIX – wiecznych powiastkach o chłopcach uczących się w prywatnych, angielskich szkołach. Główni bohaterowie tych utworów to poważny chłopiec o dobrym sercu wywodzący się z uczciwej rodziny oraz odpychający syn arystokratycznej rodziny. Towarzyszy im cała galeria postaci - najbliższych przyjaciół. Powieści te dużo uwagi poświęcały grze w rugby oraz wybrykom młodzieży.


Zdaniem badacza takie zapowiedzi to również element strategii marketingowej – mówiąc: „Umrze jeden z głównych bohaterów”, J.K. Rowling wzbudza zainteresowanie mediów, a tym samym i czytelników. Przed premierą Harry'ego Pottera i Zakonu Feniksa również mówiono o śmierci jednej z ważniejszych postaci, Rona, ale wówczas zginał Syriusz Black, istotny bohater, ale na pewno nie – jak Ron – jeden z najważniejszych.


Wytłuszczenia oryginalne.

Ten post był edytowany przez owczarnia: 25.07.2006 17:23

Jak dla mnie, to Rowling posuie się do tego stopnia, żeby w ostatniej części ( nie mówię, że w 7 ) zrobi tak,że do ostatnich czytaych przez nas stron, będzie adrenalina. Zobaczycie, na końcu nas zaskoczy!! A według mnie zginie 2 osoby z najbliżeszgo otoczenia Harry'ego - jedna mniej sięcej w jego wieku, jeda dorosła...i 2 z dalszego otoczenia - też jedna młodzież i jeden dorosły...a kto to będzie, to już sprawa Rowling, kogo ona bedzie mieć na sumieniu...bądż co bądż kogoś musi uśmiercić,bo by książki nie było. Nie to, żebym chciała

Hm.... ja myślę że Harry jednak nie umrze w 7 części. Tak mi się zdaje, że Rowling uśmierci kogoś z jego bliskiego otoczenia ale na pewno nie jego. Może Lupina (błagam nie ) jako ostatniego z tych 'dobrych' huncwotów. No i może Petera który spłaci dług Harry'ego?
Zresztą zobaczymy mam nadzieję ze książka będzie mocna, mroczna i wogóle eh
Pozdrawiam

Też mi się wydaje, że nas zaskoczy.. tylko ciekawe czym

Kto zginie? Wydaje mi się,że Peter i lupin . No wiecie, będze taki uroczyste podsumowanie ich działaności(nie wiem czy rozumiecie o czym myśle ale ok;D)

Okazuje się, że Harry chyba jednak naprawdę przeżyje :

Moderator Soledad O'Brien asked the three authors who from their books they'd invite to dinner. Stephen immediately said he'd invite Harry and Hermione.

While Jo is listing the characters who she'd invite to dinner, she names the trio but then pauses. The crowd begins to shout out other characters, but Jo responds, "I'm the only one who knows who lives through the series," accidentally implying that she could only list characters who make it through the final book. Her final two choices (after realizing what she said) were Dumbledore and Hagrid.


Prowadzący Soledad O'Brien zapytał(a?) trzech pisarzy kogo ze swich książek zaprosiliby na obiad. Stephen (King) natychmiast odpowiedział, że on zaprosiłby Harry'ego i Hermionę.

Jo natomiast wymieniając postacie z którymi ona umówiłaby się na obiad, mówi o Harrym, Ronie i Hermionie, po czym przerywa, zastanawiając się. Tłum zaczyna wykrzykiwać imiona innych bohaterów, ale wtedy Rowling odpowiada "tylko ja wiem, kto przeżyje", przypadkowo dając do zrozumienia, że wymienić może tylko te z postaci, które przeżyją ostatni tom. Jej końcowy wybór (po tym, jak zorientowała się, co powiedziała), pada na Dumbledore'a i Hagrida.


'An Evening with Harry, Carrie and Garp', Radio City Music Hall, Nowy York
SnitchSeeker

Ten post był edytowany przez owczarnia: 03.08.2006 14:13

Trzyma się wręcz doskonale, przeczytaj jeszcze raz. Dokładnie. Zwłaszcza nawias .

A czy ten cały dialog nie wyglądał przypadkiem tak??? (bo ja już nie wiem, co po necie krąży dziwnego???)

- If you could host five of your own characters for dinner, who would they be?
- Harry, Ron, and Hermione... [Rowling pauses; thinks about a different character who's dead but does not say his/her name. King interjects: "they could be dead"]. Dumbledore.... [another pause]. Hagrid.

- Jeśli miałabyś zaprosić piątkę stworzonych przez siebie postaci na obiad, kto to by był?
- Harry, Ron, Hermiona... [Rowling pauzuje; najprawdopodobniej myśli o tych postaciach, które w książce zabija; Stephen King wtrąca: "mogą być martwi"]. Dumbledore... [ponowna pauza]. Hagrid.

znalazlam to tu

Bo jeśli tak, to oczywiste, że po wrtąceniu Kinga, że nie muszą być oni żywi, Jo wymienia Dropsa... i wtedy wszystko by było jasne. Drops kaput na amen (?)

i jeszcze jedna wersja tej wypowiedzi :

Question: If you were to have dinner with any five characters from any of your books, who would you invite, and why would they be on your list?

Rowling: I'd take Harry to apologize to him... Um, I'd have to take Harry, Ron and Hermione [King: sure]. I would... this is... [King: Hagrid, take Hagrid]. See, I know who's actually dead. [King: Pretend you can take anyone.] Pretend I can take anyone? Well then I would definitely take Dumbledore... I'd take Dumbledore, Harry, Ron, Hermione... and... [audience shouts out suggestions] um, Hagrid. I'd take Hagrid, yeah.

Pytanie: Gdybyś miała zjeść obiad z pięcioma postaciami z twoich książek, kogo byś zaprosiła, i dlaczego właśnie ich?

Rowling: Wzięłabym Harry'ego, żeby go przeprosić... Hm, musiałbym wziąć Harry'ego, Rona i Hermionę [King: oczywiście]. Wzięłabym... to jest... [King: Hagrid, weź Hagrida]. Widzisz, ja wiem, kto jest już martwy. [King: Możesz wybrać kogokolwiek.] Mogę wybrać kogokolwiek? W takim razie, zdecydowanie wybrałabym Dumbledore'a... Wybrałabym Dumbledore'a, Harry'ego, Rona, Hermionę... i... [ widownia wykrzykuje sugestie] hm, Hagrida. Wzięłabym Hagrida, tak.

tak przynajmniej podaje "Briea"

Bądź co bądź w obu przypadkach Jo wymienia Dropsa, gdy już zostało zaznaczone, że może wybrać kogokolwiek, nawet martwego bohatera... Więc już nie wiem

A tak na marginesie... to poza Dumbledore'em, którego Jo wymieniła, ja wybrałabym nieco innych bohaterów do towarzystwa... być może ktuś by sie zdziwił, że ich przy jednym stole szadzam i MOCNO popukał w czoło ( )

Ponadto z tego wszystkiego może wynikać, ( choć nie musi), że Hagrid zginie...

Jedno z pytań skierowanych do Jo brzmiało:

- If you could bring one of your characters to life -- other than Harry -- who would it be?
- Hagrid. We all want a Hagrid in our lives.

- Jeśli chciałabyś zachować przy życiu jedną ze swoich postaci (wykluczmy tu na razie Harry'ego), kto to by był?
- Hagrid. Chyba wszyscy chcemy Hagrida zachować przy życiu.

Czy to nam przypadkiem nie sugeruje, że on zginie? Czyż Jo nie ma również innych postaci, które chciałaby zachować przy życiu? Rozumiem, że lubi Hagrida i w ogóle... ale innych nie lubi? Dlaczego wymieniła właśnie Hagrida, w tej jak i poprzedniej odpowiedzi... Zauważmy, że w przypadku pierwszego pytania zaraz po sugestii Kinga, żeby Jo zaprosiłą na obiad Hagrida, ta odpowiada, że tylko ona wie kto przeżyje a kto nie... pod sam koniec odpowiedzi również zamyśla się i w koncu wybiera Hagrida, ale jakby z lekkim oporem.

No nie wiem może sobie dopowiadam zbyt wiele, ale śmierć Hagrida wydaje mi się prawdopodobna, po tym jakich Jo odpowiedzi udzieliła ( dość pokrętnych notabene) Powiem nawet więcej, jak ja miałabym wybierać między np. życiem Hagrida a ..hm.. dajmy na to Lupina, wolałabym aby przeżył Lupin. Nie znaczy to, że gościa nie lubię, ale są inni bohaterowie, których śmierć gorzej bym zniosła, niż śmierć Hagrida... Sorry Hagrid nie obraź się...

eh...

Ten post był edytowany przez smagliczka: 17.08.2006 14:50

Ja to rozumiem inaczej:
- Jeśli mogłabyś przenieść jedną z postaci do życia - inną niż Harry - kto by to był?
- Hagrid. Wszyscy chcielibyśmy mieć Hagrida w swoim życiu.

Czyli nawet rozsądna kontynuacja poprezdnieg pytania o kolację. I chodzi tu o prawdziwe życie, nie to ksiązkowe. Według mnie.

no...może masz i racje... Ja tam nie wiem. Ale za HAgridem bym nie rozpaczała za nadto jakby ten...no.. dobra bo mnie zaraz kto zlinczuje, że Rubeusa na śmierć posyłam

Nie no, bez przesadyzmu...nie chcesz po prostu narażać kogoś innego, tylko Hagrida...
Ja tam go bardzo lubię i wolałabym, żeby został. Ja bym uśmierciłóa albo Cho ( bo rozpacza za Cedrikiem - może warto za takim chłopakiem, ale zawsze - zamiast ujrzeć, że Harry tak się stara, żeby się do niej zbliżyć), albo...no...sama nie wiem...chyba Ginny ( wiem...wiem...jestem bez serca... ) bo jakoś mi coraz bardziej nie pasuje...a tak to wszystkich bym pozostawiła przy życiu i wszysyc by żyli długo i szczęśliwie popijając na Jamajce słodzone drinki azem z Voldziem, który przeszedł by na stronę dobra...

Cho była tylko epizodyczną postacią i nie sądzę, by miała wielkie szanse na śmierć. Hagrid za to ma duże szanse by zginąć ( choć należy pamiętać, że jest półolbrzymem i przez to wykazuje się większą odpornością na klątwy).

Nie wydaje mi się, by Ginny zginęła, co prawda jest to osoba z...hm... najbliższego otoczenia Harry'ego, przez co automatycznie znajduje się w większym zagrożeniu niż inne dzieciaki... ale Jo raczej jej nie uśmierci. Wydaje mi się, że zabije bardziej znaczących bohaterów ( nie, żeby Ginny była mało znacząca dla Chłopca Z Blizną... ale jednak szczerze wątpię w jej śmierć)

Zagrożeni są przede wszystkim członkowie Zakonu i chyba z nich powinniśmy typować potencjalne ofiary... stawiam na Moody'ego

W końcu Szalonooki doczeka się tego swojego śmiertelnego wroga...

Ten post był edytowany przez smagliczka: 20.08.2006 19:53

No wiesz, mogła tak powiedzieć, by nas zmylić - ktoś se myśli, że to on moze zginąć, a tu jednak ktoś
ważniejszy... W końcu lubi zaskakiwać. Zresztą, równie dobrze to zdanie moze oznaczać, że właśnie niego zachowała przy życiu



być może i tak o nim myślała, i nawet gdyby nie było tego wtrącenia "mogą być martwi" wybrałaby go.

Według mnie, pewnie zginie ktoś ze strony Voldemorta - w końu raczej na pewno będą takie walki jak w V tomie, zapewne jeszcze więcej.

Ja coś czuję, że może zginąć rzeczywiście Hagrid. W sumie Rowling pokazała, że dzięki krwi olbrzymów płynącej w jego żyłach nie jest to takie łatwe, ale w końcu możliwe... Co prawda, byłby to kolejny cios dla Harry'ego, ale Rowling w końcu nie ma litości :]

Ron, Hermiona? No, nie wiem. Raczej nie, jeśli już, to Ron. Zadziwiające, jak dużo osób uśmierca go w swoich fickach.

Wydaje mi się, że Tonks i Lupina Jo oszczędzi (a niech by tylko spróbowała nie!). W końcu po tym wszystkim mają prawo pobyć sobie trochę razem, nie po to Tonks przez cały 6 tom była w depresji, żeby teraz stracić ukochanego.

Ginny? Nie, Rowling zdaje się ją wręcz uwielbiać i czyni z niej idealną kopię Lily. Podejrzewam, że jeśli Harry przeżyje, skończą jako perfekcyjne małżeństwo, a ich wątek będzie przesłodzony do granic możliwości

Myślę, że może zginąć ktoś z Weasleyów. Bill, Charlie, Artur lub Molly. Nie wykluczam Neville'a. Luna? Chyba nie, oby, bardzo ją lubię.

Być może Snape? Jeśli okaże się, że jest po dobrej stronie, może poświęcić życie, chcąc się w jakimś stopniu zrehabilitować.

O złe i inne postacie w sumie się nie troszczę