dalej jest hipokrytą. samo przyznanie się nie uwalnia go od tego.

No ale w sumie jeśli człowiek nazwie coś hipokryzją, a później powie że był hipokrytą odnośnie tej sprawy, to ta wcześniejsza hipokryzja jest nieważna.

Hipokryta wg definicji encyklopedycznej to fałszywiec i obłudnik, ale jeśli się przyznasz do tego że byłeś fałszywy to już fałszywy nie jesteś.

Niekoniecznie. Hipokryzja wogóle jest przereklamowana. Tzn. fakt, że uważa się ją za coś najgorszego z najgorszych. A jest wiele rodzajów hipokryzji. Conajmniej dwa z nich nieustannie ratują ludzkość od zagłady. Samo przyznanie się jednakże nie zmienia nic, bo może być elementem gry hipoktryty.

ok, ale jeśli hipokryta mówi szczerze, że był hipokrytą, i szczerze tak myśli, to jest dalej hipokrytą czy już nie?

W tej chwili nie. Ale to nie znaczy, że osatetecznie przestanie nim być.

Hmm. Nie wiem jak z tym jestem.

Ale Katonie zaintrygowałeś mnie, jakie dwa rodzaje hipokryzji nieustannie ratują świat?

Pierwszy to 'hołd jaki występek nieustannie oddaje cnocie' - hipokryzja wiktoriańska. Mordowana i wyszydzana ciągle ma się nienajgorzej. Ciągle karze dziwkarzom ukrywać fakt, że chodzą na dziwki, a dziwkom, że są dziwkami. Złodziejom każe się tłumaczyć, że 'musieli' i nie pozwala powiedzieć, że złodziejstwo jest fajne i że to lubią. Potęga moralności ciągle zgina karki niemoralnych. Każdego z nas. I to nas uratuje. Drugi rodzaj hipokryzji to snobizm. Który zapełnia filharmonie, galerie i pozwala istnieć sztuce, którą rozumie tylko jedna dziesiąta jej odbiorców.

A mnie zastanawia np. wykorzystywanie resztek żywności w restauracjach. Czy mają pod zlewozmywakami ogromne świnie, które czekają cały czas na pomyje, czy może pakują resztki w paczki i wysyłają do Afryki, w której dzieci z wielkimi brzuszkami zajadają się ich spleśniałą już zawartością? No bo przecież tego tak po prostu nie wyrzucają! XD

Hmmm. Nie?

odgrzewają, przerabiają i podaja ponownie
wiem - pracowałam w restauracji i na zapleczu robi sie takie rzeczy, ze łohoho ;]
łacznie z napluciem do talerza chamskiego klienta

A to podgapili z teledysku Eminema =P

Ja pracuję w rodzinnej pizzerii i oczywiście zawsze jest czysto i pachnąco.

Taka mała dygresja - problem stary, ale jeszcze nie słyszałam rozwiązania:
Jeśli Bóg jest wszechmocny, to czy jest w stanie stworzyć kamień tak ciężki, że nigdy nie będzie mógł go podnieść?


EDIT:
l ..........zanim cokolwiek zrozumiałam, musiałam przeczytać 5 razy.
l
l ...........Ale i tak chyba zaczynam się WAS bać.
V ......................................................................... %D

Ten post był edytowany przez patix: 07.01.2007 20:11

Och, rozważania paradoksu wszechmocy jest bez sensu, bo wszechmoc z definicji ma moc rozwiązywania paradoksów.

Znaczy się - chyba najlepsza odpowiedź na ten problem, jaką czytałem. Jakby nie było, bardzo słuszna.

Katon, ja się Ciebie boję.

a czemu? to logiczne jest
poza tym Katona??? hehehe

chodzi mi o to. SKĄD ON TO WSZYSTKO WIE? jeszcze się okarze, że wie gdzie mieszkam, jak sie naazywam i ile miałem lat jak sięgnąłem po raz pirwszy po ćmika tej.

ej no weź... to się nazywa życiowa mądrość, jakoś mnie nie zaskakuje specjalnie...
poza tym mówi pewnie z własnego doświadczenia ;P
a to "Potęga moralności ciągle zgina karki niemoralnych. Każdego z nas. I to nas uratuje. " to naprawde no, pobożne życzenia i urocza naiwność Katona ;]

Och, żadna naiwność. Życie. Nie zgina w sensie, że czyni nas moralnymi i wogóle. Zgina, bo każe się wiecznie do niej odnosić. I to już dużo.

Skacząc po różnych forach znalazłem coś takiego:

Adam i Ewa żyli w raju nie znając dobra i zła. Bóg powiedział im że mogą robić co chcą tylko nie brać owoców z Drzewa Poznania Dobra i Zła. Dał im więc zakaz. Skąd oni mieli wiedzieć, że złamanie zakazu jest złe więc wiąże się z konsekwencjami? Przecież nie wiedzieli co dobre ani co złe. W związku z tym nie widzieli również różnicy między kłamstwem a prawdą, przez co argument jakoby szatan ich oszukał można włożyć między bajki. Bo owszem - oszukał ale z włąsnej perpektywy - dla Adama i Ewy były to poprostu kolejne słowa, jednak nie wartościowali ich w żaden sposób.

Więc: Biblia kłamie, czy Bóg robi nas w konia?

Ani ani. Śmieszni ludzie jak zwykle czytają ją dosłownie i dostają orgazmów na myśl o własnej przenikliwości. Robią tak od starożytności.

Nie chce mi się podważać całości. Podważę tylko w jednym punkcie - czemu niby nieumiejętność rozróżniania Dobra od Zła (domniemana, bo manipuluje się biblijnym znaczeniem słowa 'znać') miałaby rzutować na nieumiejętność rozróżniania prawdy i fałszu? Przecież to dwie różne płaszczyzny.

Stąd, że było im to wyraźnie zapowiedziane.

Rdz 2:17 Bg "Ale z drzewa wiadomości dobrego i złego, jeść z niego nie będziesz; albowiem dnia, którego jeść będziesz z niego, śmiercią umrzesz."

W sumie - jak się to czyta, to wyraźnie widać, że jak najbardziej mieli zapowiedzianą konsekwencję - w lepszym przekładzie brzmi ona: Gdy to zrobisz, to "umierając umrzesz".



Czy to, że nie rozumieli co to jest kłamstwo, to znaczy, że nie zostali okłamani, jeśli ktoś (tu Szatan) powiedział im coś, co nie było prawdą?

To jest pytanie o szerszym kontekście- co to znaczy że Adam i Ewa nie znali dobra i zła? Wydaje się to mimo wszystko jakieś nieludzkie, nawet aniołowie znają zło, skoro potrafili wybrać i tą gorsza stronę. Ciekawiło mnie zawsze jak będzie pojmował dobro i zło człowiek zbawiony, czy powróci do stanu pierwotnego?

tak samo jest z 'ogromem' i punktami odniesienia. Skąd mamy wiedzieć, czy ziemia jest ogromna, skoro nie mamy jej z czym porównać? (no my akurat mamy ale to matafora taka).
Chciałem już stanąć w obronie religii, i powiedzieć, że Ewa i Adam to też taka metafora była, bo przecież znana jest teoria ewolucji i bla bla bla sami księża przyznają siędo tego, że nie 'bezpośrednio' Adami iEwa byli pierwszymi ludźmi na ziemi; ale pojawiło się stwierdzenie 'skąd anioły w takim razie potrafią wybrać między dobrem a złem skoro nigdy zła nie zaznali?' i jestem bezradny. Chyba że japierw byli niewidzialnymi duszkami które mogą polecieć do piekła i obserwować zło, po czym polecieć do nieba i obserwować dobro. chyba już zaczynam pierdolić od rzeczy.

Zaraz dojdziemy do stwierdzenia, że cała religia jest metaforyczna (w sumie, całkiem dobry koncept).