Neville dyrektorem Hogwartu? O ile mi wiadomo nauczał zielarstwa.

Co tu dużo mówić. Niezłe te zdjęcia. W ciekawe kreacje Emmę przyodziali Najbardziej mi się podoba drugie z tych, które podała Owczarnia.

A na tym pierwszym Harry wyszedł jak przygłup. Malfoy w jakiś garniturku, Hermiona z tą swoją pozą

Za to ostatnie mi się podoba. Ciekawe w co się tak wpatrują.

"Udało się, dostali w kość, niech żyje Potter nam!
A Voldek gnije w piekle, za którym tęsknił sam!"

Irytek jest najlepszy!

Nie przypominam sobie, żeby w kanonie były jakieś informacje na temat Malfoya wykorzystującego Pansy.

A skąd informacja, że Cho zagra? (może tak po prostu ją dali, w piątej części tyle o niej było, a teraz nagle miałaby zniknąć?)

Ooo, o tym nie pomyślałam.

Fakt.

(i znów sobie myślę - muszę przeczytać kolejny raz siódmy tom xD)

Oooo! A więc nie tracę nadziei, że zdobędę to cacko

Hm.. No faktycznie, ostatecznie mógłby ten miecz nago wyciągać. No ale i tak wątpię. (Chociaż po CO widać ich zamiłowanie do niejednoznacznych scen xD)

A co do dodawania scen z Harrym nago... Na pewno nic takiego nie będzie. Po co?

Wątpię żeby ściągali z niego ubranie - ostatecznie to film dla dzieciarni. A zresztą na co, po co? Volda będzie zabijał nago? Albo paradował bez ciuszków po Dolinie Godryka?

Kolejny tydzień mnie nie było, kolejna wiadomość... LIPIEC?

Przecież.. przecież.. tak nie wolno! Jak mogą tak przekładać?! Ja rozumiem o miesiąc, ale to przecież praktycznie rok! Buuu..

No dobra, te zdjęcia są fajne. Chociaż Cyzię sobie ciut inaczej wyobrażałam, ale nie jest źle. Bella cudna. I, jak Przemek zauważył, Ginny wzrostu Harry'ego

I przysięga jest! Hura! (szata Severka zalatuje granatem - chyba nie wyprał jej w perwolu black magic). I fota z naszyjnikiem też ładna.

No ale... Jak tu się cieszyć z ładnie zapowiadającego się filmu, skoro trzeba na niego czekać jeszcze tyle czasu?

Toż solone paluszki to idealny materiał na uzależnienie

Oj tak, pani Rowling dała nam wiele powodów do wzruszeń..

Dla mnie jednym z bardziej poruszających momentów, był ten, kiedy Harry odkrył zwierciadło Ein Eingarp. I kiedy widział w nim rodzinę. To było piękne i zapadło mi w pamięć.

Śmierć Syriusza była straszna, ale nie płakałam. Ani razu. Za to przeżywałam aż zanadto.

Łezka natomiast zakręciła mi się w oku, kiedy Severus zabijał Dumbledore'a. Nie tylko z powodu Albusa. Może dlatego, że nie mogłam uwierzyć (i mądrze), że Snape może coś takiego zrobić. Wierzyłam cały czas, że jest po dobrej stronie. A wtedy nie wiedziałam już co myśleć. Na pogrzebie, kiedy Harry uświadomił sobie, że Dumbledore'a już nie ma. I wtedy ja też to sobie uświadomiłam.

I jeszcze (nie wiem dlaczego, ale strasznie się wzruszyłam) ostatnie zdanie w Księciu. Nie pamiętam dokładnie, ale chodziło o to, ze Harry spędzi jeszcze jeden cudowny, spokojny dzień wraz z Ronem i Hermioną...

W siódemce było takich chwil bardzo dużo. Chyba aż za dużo. Miałam łzy w oczach, kiedy Harry czytał list od Lily, kiedy wrócił Ron, podczas pogrzebu Zgredka.. Na całego wyłam podczas śmierci Snape'a. Po prostu nie mogłam i nie chciałam w to uwierzyć. Później czytając "Opowieść Księcia" i o uczuciach Harry'ego, kiedy szedł na śmierć. "Zaraz umrę", co na tłumaczeniu jak dla mnie trochę straciło, ale i tak się wzruszyłam. No i ostatecznie - epilog, rozczuliłam się.

Fragmentów poruszających jest sporo, nie wszystkie wymieniłam (większość już i tak podaliście wcześniej)

Się rozpisałam.

Żeby nie było, ja się tylko wygłupiałam, nie brałam tego na serio (no to raczej oczywiste, ale po tym, jak napisałaś, że rzucałaś na kogoś Crucio, trochę w to zwątpiłam )

Arachnofobia. Najdziwniejsze jest to, że nia mam pojęcia skąd się wzięła. Odkąd pamiętam nie znosiłam pająków, ale od kilku lat panicznie się ich boję. Jestem jak sparaliżowana kiedy jakiegoś zobaczę.
Ostatnio byłam nad jeziorem w drewnianym domku. A ten domek w lesie był, więc wiadomo. Łazienka malutka (sufit był strasznie nisko). Bałam się jak nie wiem co się kąpać. Chyba zadziałało na mnie zamknięcie na takiej małej powierzchni z pająkami (których znalazłam może z pięć w ciągu całego wyjazdu...) Tragedia. Nawet nie mogłam zasunąć prysznica, żeby nie zemdleć ze strachu.

Hmm... A ja ostatnio przeczytałam "Życie Pi" autorstwa Martela Yanna. Książka mnie osobiście oczarowała. Jest intrygująca i głęboko zapada w pamięć. Początek niektórych może znudzić (choć mnie nie znudził), prawdziwa historia zaczyna się od części "Ocean Spokojny".
Co do treści... Młody chłopiec uwięziony na tratwie na środku oceanu. Z tygrysem bengalskim. Byćmoże brzmi to dość banalnie, ale książka jest naprawdę zaskakująca i taka... inna? Nie wiem, jak to określić. Wciąga na pewno, pozwala też spojrzeć na sporo spraw inaczej. Polecam.

Chodziło mi o to, że starali się być dla niego dobrzy. Bo starali się i tego im odmówić się nijak nie da. Rozpieszczali go, uwielbiali, Dudi to i Dudi tamto. I nie wiedzieli, że to mu tylko zaszkodziło i że wyrządzili mu straszną krzywdę. A niestety sporo jest właśnie takich rodziców.

Ron ciapowaty?! Jak możesz?!

Dziękujemy za pozdrowienia

Uzależnia gorzej niż cokolwiek innego Wciąga, wciąga, wciąga. HP to książka, którą mogę czytać i czytać i się nie znudzi. Na dodatek jak nie czytam jakiś czas, to po prostu muszę sięgnąć po któryś tom (podobnie jak moja poprzedniczka).

Co do rzucania Alohomory na drzwi, jak byłam w tym roku na kajakach rzucałam Wingardium Leviosa na opakowanie po ciachach, żeby podać je mamie Skończyło się na tym, że wleciało mi do wody i musiałam je wyciągać Nie jesteś sama.

Genialne Mój bogin też by taki mógł być Toż to byłaby istna tragedia, zniszczenie ostatnich tomów HP!

(Wybaczcie za odejście od tematu)

Ja biedna, odcięta od cywilizacji na 2 tygodnie i całkiem nieświadoma ukazania się trailera! Ach, och!

Nareszcie (Hura, hura!)

No cóż... Robi wrażenie. I jest całkiem obiecujący. Szczególnie ta rozmowa z młodym Tomem (genialny głos). W kinie może być całkiem przyjemnie

Dumbledore faktycznie zamienia się w Gandalfa.

Świetne, świetne, świetne, świetne! Co prawda mógłby być trochę dłuższy.. (najlepiej taki dwugodzinny ) Idę się dalej ekscytować zwiastunem.

Skoro już odkopaliście...

Temat Dursleyów wyczerpany wyżej. Ciężko stwierdzić czy są dobrzy czy źli. Zależy co kto uważa za zło i dobro. Myślę, że oni starali się na pewno być dobrzy dla Dudleya. A dla Harry'ego? Tak, przyjęli go pod swój dach, ale jak to Dumbl w 6. tomie ładnie powiedział, nigdy nie byli dla niego prawdziwą rodziną. Nie wiem czy to świadczy o byciu "dobrym" albo "złym".

Mi bardzo podobało się pożegnanie Dursleyów z Harrym w IŚ. Nie pamiętam jak to dokładnie szło, a nie mam książki pod ręką, żeby sprawdzić W każdym razie podobał mi się wtedy Dudley, w końcu wykazał odrobinę... hym... nie wiem jak to nazwać. Może stał się bardziej ludzki. Umbridge jednak uczyniła coś dobrego dla ludzkości, atak dementorów dobrze wpłynął na Dudziaczka

Niestety nie da się. Chyba że mieliby nakręcić film trwający kilkanaście godzin

Ale wspomnienie dał mu w chatce Hagrida, jeśli dobrze pamiętam. A poza tym nie byłby taki zadowolony z tego powodu. Chyba że coś pozmieniali w filmie, jak to mają w zwyczaju

A no racja Poniosła mnie wyobraźnia.