Końcówka była dość przewidywalna, ale nie wpłynęło to na walory tekstu w znacznym stopniu. Komentarz niestety nie będzie zbyt składny i logiczny, ponieważ jestem pod wrażeniem tego tekstu.
Pomysł jest świetny: młody chłopak, urodzony w raczej mugolskiej rodzinie trafia do Hogwartu - niby nic nowego. Jego dalsza edukacja również przebiega dość normalne: nauka, szkolenie aurorskie. Ale i ta część historii jest wciągająca. Aż tu nagle dalsza część historii: praca w Departamencie, przy zmieniaczach czasu, aż w końcu misja zniszczenia Voldemorta. Koniec pracy, koniec starego życia. Spisane jedynie, na wypadek, gdyby przeszłość została zmieniona. I tak też się dzieje.

Końcówka - coś pięknego...

Gratuluję cudnego, ładnie napisanego tekstu.
Kasia

Chciałam zerknąć do oryginału, ale jak widzę, umieszczenia linku było zbyt skomplikowane, niestety...

Co do tekstu: wybrałaś taką średnią miniaturkę. Dość zaplątania, zbyt melancholijna - niestety, nie wiem, czy to wina Twoja czy Autorki. Podobnie nie wiem, przez kogo tekst jest tak bardzo wzruszający, że mnie nie ruszył (a warto wspomnieć, że wzruszenie mnie nie jest zbyt skomplikowane...).

Jedną główną zaletą jest brak rzucających się w oczy błędów. Może przy bardziej wnikliwej lekturze zauważyłabym ich więcej, jednak nie jestem w stanie przeczytać tekstu ponownie.

Niestety kanoniczność pozostawia wiele do życzenia. Ani Hermiona, ani Severus nie pasują mi do postaci wykreowanych przez J.K. Rowling. A szkoda.

Piszesz całkiem dobrym stylem, więc na przyszłość postaraj się o lepszy wybór tekstu, a z pewnością chętnie przeczyta.

103? Wychodzi mi trzy razy (przynajmniej tyle pamiętam), ale jak można się o 100 pomylić...

Z YF:

Moja romantyczna natura uwielbia teksty z "happy endem", takie jak ŚPW czy Blemish. Tutaj opowiadanie kończy się zupełnie inaczej. Prawdziwiej.

Wszystko zaczyna się nagle, przechodzi kilka stadiów i nagle się kończy. Czy tak powinno być? Może tak, biorąc pod uwagę, że od Pottera wymaga się zabicia Voldemorta i bycia Księciem na Białym Koniu. Smutne, ale prawdziwe. Jak na slash bardzo mało odbiega od kanonu.

Spodobała mi się końcówka, przemyślenia Draco. Było w nich coś wzruszającego, wręcz uroczego. Po co ma się mścić? Co by to dało? Słusznie.

W tekście nie zauważyłam błędów. Głównie dlatego, że jeśli tekst jest tak dobry, to nie zwracam na nie uwagi. Jednak widać również dopracowanie tekstu.

Pozdrawiam i życzę Wena do dalszego pisania takich pereł.
Kasia

P.S. Chciałabym Cię, Elleen, poinformować, że ten tekst ląduje na liście moich ukochanych slashy DM/HP. A nie ma ich zbyt wiele.

Nawet w Leksynonie jest tylko czerwiec 1996r.

Pomysł:
Jeśli pominiemy całkowity brak kanonu, to może z tego wyjść całkiem fajna parodia.
Muszę przyznać, że scena z Syriuszem wyszła Ci najlepiej, a w każdym bądź razie, najzabawniej.

Styl:
Wrzucenie tekstu do Worda pomogłoby usunąć choć połowę błędów. Ogromna ilość literówek, brak odstępów po znakach interpunkcyjnych... Czytanie tego tekstu jest koszmarem, a zrobiłam to tylko dlatego, żeby móc z czystym sumieniem napisać komentarz.
Są również inne błędy, ale przy tak strasznym zapisie nie rzucały się one w oczy.
Radzę zainwestować w Betę. Mogłabym pomóc - jeśli chcesz, napisz do mnie PW.

Kanon:
Jeśli ma to być typowe opowiadanie - to jest koszmarnie.
Jeśli zrobisz z tego parodię - może być znośnie.

Wrażenie:
Bardzo przeszkadzają błędy, które wynikają z małego zaangażowania w pisanie tekstu. Wystarczyłoby wkleić do Worda, a zniknęłyby literówki i pojawiłyby się odstępy po przecinkach i kropkach.

Jeśli chcesz, aby z tego tekstu było coś dobrego, to: popracuj nad pomysłem - nie jest zły, ale może być lepszy oraz nad błędami.
Mam nadzieję, że poprawisz ten tekst (sama lub z pomocą Bety), bo uważam, że warto.

Pozdrawiam
Kasia

Ja tam nie miałabym nic przeciwko... *marzy o slashu w kanonie...*

Draco jest dzieckiem, które za wcześnie musiało dorosnąć. On ma 17 lat, a dostał rozkaz zabicia człowieka! W dodatku był szantażowany możliwością śmierci Matki, którą kocha, jestem tego pewna. Psychika nastolatka nie może wytrzymać takiej presji, stąd ten płacz w łazience.

Czepnę się braku przecinka po "błonia".

Sama miniaturka jest ładna. Tyle smutku, takiego pesymizmu, a jednocześnie jest w niej coś... ciepłego? Nie rozumiem tylko zachowania Severusa. Nie da się ukryć, że mogłaś trochę to rozwinąć, ale to Twój tekst i Twoja wola.
Tekst jest przyjemny, wyzwala w czytelniku pewne emocje, ale z przykrością muszę stwierdzić, że za nie więcej niż tydzień nie będę go pamiętać. Brakuje "tego czegoś" co zostawia ślad w pamięci.
Mimo wszystko gratuluję ładnego tekstu
Kasia

[quote]Kręciło się tu dużo, eleganckich czarodziei[/quote]
Po co ten przecinek? Poza tym "dużo" nie brzmi najlepiej.

[quote]Severus nienawidził takich miejsc, ale jak każdą to musi.[/quote]
"każą"

[quote]To był jego ulubiony moment: początek i koniec przedstawienia.[/quote]
Naraz? Czyli to przedstawienie do długich nie należało...

[quote]Maharadża założył jej naszyję wielki,[/quote]
"na szyję"

[quote]- Imię to imię. Imię nic nie znaczy prychnęła. [/quote]
Myślnik przed "prychnęła".

[quote]- Niech pan się zastanowi, panie Snape czy warto robić za pieska na posyłki[/quote]
Przecinek po "Snape".

[quote]Pociąg był prawie że pusty, więc siedząc samotnie w przedziale przespał niemal całą drogę. [/quote]
Po co "że"? Przecinek po "przedziale".

[QUOTE]- Jeśli mnie tkniecie spadnie na was gniew Fortuny! - krzyknęła Sophia. [/QUOTE]
Przecinek po "tkniecie".

[QUOTE]Niestety Sophia słysząc szelest odwróciła się i krzyknęła[/QUOTE]
Przecinek po "szelest".

[QUOTE]- Siedź cicho, głupia bo nas znajdą[/QUOTE]
Przecinek po "głupia".

[QUOTE]Snape miał wyznać w sposób śpiewany miłość, biednej dziewczynie[/QUOTE]
A ten przecinek to po co?

[QUOTE]I możesz mówić wszystkim dookoła że to Twoja piosenka![/QUOTE]
Przecinek przed "że".
I tekst wyznania powinien być w cudzysłowiu. Nie zaszkodziłby również podział na wersy... To samo dotyczy innych pieśni.

[QUOTE]Jedyną drogą by kochać mnie, to zapłacić mi![/QUOTE]
Przecinek przed "by"

[QUOTE]Ty...ty będziesz wredny.[/QUOTE]
Odstęp po wielokropku.

[QUOTE]jak by ta miała się za chwilę rozsunąć.[/QUOTE]
"jakby"

[QUOTE]Zapłaciłem, mojej dziwce![/QUOTE]
Po co tutaj przecinek?

[QUOTE]Na nic zdały się prośby Dumbledore' a który ostrzegał ją wielokrotnie przed Voldemortem. [/QUOTE]
Przecinek przed "który".

[QUOTE] Dobrze, już wyruszam - Snape sięgnął za klamkę - Aha i jeszcze jedno! - zatrzymał go Dumbledore. -[/QUOTE]
Czy to wypowiedź jednej osoby?

[QUOTE]przed resztę ferii zamieszkaj w pobliżu Sophii.[/QUOTE]
"przez"

[QUOTE]hogwardzkich uczniów[/QUOTE]
hogwarckich

[QUOTE]- Zostaw ją Malfoy! - w drzwiach stanął Snape. [/QUOTE]
Przecinek przed "Malfoy".

[QUOTE]- Zamknij się, Snape i bierz do roboty.[/QUOTE]
Przecinek po "Snape".

[QUOTE] Tak. Przed wczoraj złożyłem raport w Zakonie.[/QUOTE]
"Przedwczoraj"

[QUOTE]Zrezygnujcie, albo idźcie dobrowolnie na śmierć![/QUOTE]
Bez przecinka.

[QUOTE]Nasz kochany gość, jutro będzie nam wróżył.[/QUOTE]
j.w.

[QUOTE]trwające to tego dnia.[/QUOTE]
"do"

[QUOTE]- Zaraz będziesz nam wróżyć moja droga. [/QUOTE]
Przecinek przed "moja droga".

[QUOTE]- Rób co każę, albo z góry dostaniesz [/QUOTE]
Bez przecinka.

[QUOTE]Denerwujesz mnie kobieto, wiesz?[/QUOTE]
Przecinek przed "kobieto".

[QUOTE]Z ledwością [/QUOTE]
"Ledwo"

[QUOTE]Gdy cię złapią to czeka cię śmierć.[/QUOTE]
Przecinek przed "to".

[QUOTE]Albo zabiją od razu albo przy próbie ucieczki.[/QUOTE]
Przecinek przed "albo".

[QUOTE]- Tak Panie?[/QUOTE]
Przecinek przed "Panie".

[QUOTE]- To chyba nie jest tak trudne...włamać się, prawda?[/QUOTE]
Odstęp po wielokropku.

[QUOTE]- Ty tu zostajesz i idziesz jeszcze z dwoma innymi[/QUOTE]
Zostajesz i idziesz... Fascynujące...

[QUOTE]Od dwudziestej trzeciej wyruszycie. [/QUOTE]
"O"

[QUOTE]Goyl ‘a,[/QUOTE]
"Goyle'a"

[QUOTE]Goyl’ a[/QUOTE]
j.w.

[QUOTE]Dumbledor' owi[/QUOTE]
Dumbledore'owi

[QUOTE]Tak robię tylko ludzie[/QUOTE]
"robią"

[QUOTE]Dumbledor 'em[/QUOTE]
Dumbledorem

[QUOTE]- Będziesz robić wszystko by opóźnić jakąkolwiek akcję dyrektora.[/QUOTE]
Przecinek przed "by".



A teraz, po wypisaniu części błędów, przejdę do głównej części komentarza.
Tekst na początku zapowiadał się ciekawie, ale końcówka zepsuła efekt. Zbyt wiele dramatyzmu. Solitaire początkowo wydaje się być dość spokojną i rozsądną osobą, a potem nagle takie zachowanie...
Brakuje mi kanonu. Jeśli chodzi o postać Severusa, to z kanonu wzięłaś tylko imię, nazwisko, czarne szaty, zamiłowanie do eliksirów i docinki w kierunku Pottera. Severus chodzący do teatru (to jeszcze jakoś zniosłam...), grający w przedstawieniu(?!) rolę kochanka(?!). Nie wierzę...
Poza tym, samo przedstawienie... Nie zapominaj, że w Hogwarcie uczą się również dzieci w wieku 11 lat. Chyba, że na przedstawienie wpuszczano tylko uczniów starszych roczników, ale o tym nie było ani słowa.
Severus stojący po swojej własnej stronie - ta wizja mnie przekonuje, ale nie w ten sposób.
Podsumowując, Twój tekst mi się trochę spodobał, jednak dobrze byłoby go dopracować (m.in. poprawić błędy...). Brakuje kanonu, a zakończenie z kwiatem na grobie jest jak wzięte z "Tristana i Izoldy", czyli zbyt romantyczne, biorą pod uwagę, że jedną z postaci jest Severus Snape.
Pozdrawiam
Kasia

Nie przepadam za tym paringiem, chyba że tekst jest naprawdę dobrze napisany. Tutaj tego zabrakło. Nie pasuje mi wyjaśnienie początku tego związku. Nie pasuje mi również zachowanie Draco po rozstaniu: w końcu to Ślizgon, który potrafi panować nad emocjami, a nie jakiś mazgaj! Ale to są uwagi do Autorki.
A do Ciebie, Tłumaczko: tekst jest przetłumaczony ładnie, było kilka drobnych błędów, głównie interpunkcyjnych, ale nie zakłócały czytania. Jak na pierwsze tłumaczenie, to wyszło nieźle.
Kasia

Przeczytałam i sama nie wiem, co napisać. Tekst jest mocny. Końcówka mnie wzruszyła. Tytuły pierwszego i ostatniego rozdziału pasują idealnie.

Za końcówkę też chętnie bym zabiła, ale inne zakończenie nie pasowałoby, zepsułoby ten klimat. Klimat brutalności i namiętności.
W pewnym momencie myślałam, że skończy się dobrze. Zaraz przed tym, jak Draco prawie zabił Hermionę. Ale skończyło się tak, jak się skończyło i tak jest lepiej.

Jednak uważam, że dobrze by było, gdybyś poprawiła ten tekst. Pełen jest literówek i błędów związanych z szykiem zdania. W dodatku w ostatnich rozdziałach ciągle piszesz "Hermione". Po polsku jej imię to Hermiona i może tego się trzymajmy?
Naprawdę dobrze by było zbetować ten tekst i wstawić na Forum poprawioną wersję. Dzięki temu czytałoby się lepiej. Ale zrobisz jak będziesz chciała.

Gratuluję dobrego tłumaczenia i jeszcze lepszego wyboru tekstu. Chociaż raz przeczytałam opowiadanie DM/HG bez happy endu. I cieszę się.

Kasia

Dobrze wiesz, że uwielbiam Twoje teksty. Potrafisz świetnie ukazać klimat. Czytając twoje fanficki, zawsze czuję się tak, jakbym była na opisywanym przez Ciebie miejscu, jakbym była świadkiem wydarzeń. Tutaj jest tak samo.

Dotąd myślałam, że żaden tekst klimatem nie przebije "Pozytywki". Jednak się myliłam. To jest lepsze!

Kocham Twoją Andromedę. Kocham ją szczególnie w tym tekście. Wyraźnie pokazałaś różnice między nią a resztą rodziny Blacków.

W dodatku wciągnęłaś czytelnika w świat tego opowiadania nie tylko klimatem. Również akcją. Kiedy zobaczyłam te trzy literki: "cdn", poczułam zawód. Zaczytałam się, myślałam, że będę czytać, czytać, aż w końcu poznam zakończenie całej akcji z tym dziwnym pokojem i staruszką... A tutaj co się okazuje? To nie koniec! Dziwne uczucie, głównie dlatego, że przyzwyczaiłam się do tego, że zazwyczaj piszesz jednoczęściówki.

Wydaje mi się, że już napisałam wszystko, co chciałam.

Teraz jeszcze tylko kilka cytatów, które w szczególny sposób zwróciły moją uwagę:
Cudna perełka. Świetnie oddaje odczucia Andry w domu rodzinnym.
Po tym fragmencie poczułam więź z Blackami Ja mam to samo.
Niby jedno słowo, a ile mówi o stosunku Andry do rodziny...
Ciekawe podejście do życia. Chyba zacznę z niego korzystać

Zgadzam się z Toroj i Kit

Przy tym ff można zejść ze śmiechu. Parodyjka całkiem fajna, aczkolwiek pobija wszelkie granice absurdu.

Kasia

Całkiem ładne opowiadanie, zgrabnie przetłumaczone. Napisane zgrabnym, lekkim i przyjemnym stylem, co sprawiło, że ff przeczytałam z przyjemnością.
Mam pewne wątpliwości co do kanoniczności Dracona, ale w tym opowiadaniu mi to nie przeszkadzało.
Oby więcej takich ładnych tłumaczeń.
Pozdrawiam
Kasia

Burak cukrowy => cukier => przemyt cukru => detektyw

łąka=>dyskoteka

Czytałam to kiedyś dawno, a teraz zajrzałam ponownie. I zdziwiłam się, czemu nie napisałam komentarza. Ale już nadrobię.
Nel, dobrze wiesz, co myślę o Twoim stylu i chyba nie jest konieczne ich powtarzanie (żebyś w samouwielbienie nie wpadła ).
Więc skomentuję tylko treść. Erotyk jest bardzo delikatny, czyli taki jakie lubię najbardziej. W dodatku taki realistyczny. Bella niby należąca do Rudolfa, ale nawet on zdaje sobie sprawę, że tak nie jest, że Bella należy do Czarnego Pana. Smutne, ale prawdziwe.
Pozdrawiam
Kasia

Jejku, jak mało komentarzy.
Co prawda znasz już moją opinię na temat tekstu, ale co tam, napiszę i tutaj.
Opowiadanie jest świetnie napisane. Potrafisz pokazać niesamowity klimat. Momentami czułam ten ciepły, hiszpański klimat. Co przy takiej pogodzie, jaką od jakiegoś czasu mamy za oknem, jest bardzo przyjemne.
Całość opowiadania jest taka lekka, przyjemna. Masz dobry styl.
To chyba wszystko.
Pozdrawiam
Kasia

Na Mirriel właśnie na to opowiadanie głosowałam. Dlatego gratuluję, ponieważ poziom pojedynku był wysoki.
Opowiadanie czyta się przyjemnie, momentami wybuchałam śmiechem, czytając o zachowaniu Ślizgonów i ich krytycznym spojrzeniu na swoje zachowanie. Do tego nie zauważyłam większych błędów (choć to może dlatego, że tak mnie ten FF wciagnął).

Opowiadanie bardzo mi się spodobało. Napisane z pomysłem, od samego początku wciągające (zaciekawił mnie już motyw zakładu), w dodatku nie było do końca przewidywalne. W większości tego typu FF Ślizgoni wygraliby taki zakład; zaskoczyło mnie zachowanie Blaise'a. Ta nieprzewidywalność jest wielkim plusem.
Większych błędów nie znalazłam. Owszem zdarzały się literówki, ale przy tak długim opowiadaniu jest to raczej nieuniknione.
Dodatkowo sceny erotyczne zostały opisane w "lekki" sposób, nie było traktowane jako jedyny wątek (owszem, jeden z głównych, ale nie jedyny).

mugole oraz czarodzieje zarówno po dobrej jak i złej stronie

Opowiadanie jest świetnie napisane. Bardzo podoba mi się pomysł z tym rytuałem, wstęp objaśniający też jest napisany ciekawie. Nawet wydawałoby się banalna końcówka, przedstawiająca noc poślubną, banalna nie jest. Obawiałam się innego zakończenia, ale na szczęście zostałam zaskoczona.

Może rzeczywiście to dlatego, że był bezkarny.
Ale chętnie uwierzę, że to jakieś traumatyczne przeżycie.

Dudley jest zdecydowanie postacią dla nas mało znaną.
Ciekawa jest teoria, że jest wkurzony na to, że jest tak rozpieszczany przez rodziców, nie ma prawdziwych przyjaciół...
Ale.
Co sprawiło, że Dudley w piątej części jest taki, jaki jest? Wcześniej również znęcał się nad innymi, ale chyba trochę inaczej. Właściwie, to "jego ulubionym workiem treningowym był Harry". Czyli inni mieli spokój. A w ZF bez powodu atakuje młodszego chłopaka, dewastruje huśtawki, ławki, zachowuje się jak najgorszy chuligan... Coś musiało wpłynąć na pogłębienie tej złej strony jego charakteru. Może właśnie to zobaczył, kiedy spotkali dementorów?

Może się czepiam, ale na http://passionate-dreams0.webpark.pl/tenpierwszyraz1.htm opowiadanie ma tylko 7 rozdziałów. Mogłybyście uzupełnić?

A opowiadanie. Jest całkiem fajne. Spodobał mi się pomysł z prawami Merlina, biblioteką czarodziei w bibliotece mugolskiej oraz długi ojca Hermiony i odziedziczone po nim zamiłowanie do hazardu i mocna głowa.
Gratuluję i życzę Wena, Czasa.

Opowiadanie przeczytałam wczoraj na http://passionate-dreams0.webpark.pl/smok.htm
Ale coś mnie tknęło. Wpisałam w wyszukiwarce i trafiłam na forum. Okazuje się, że tutaj jest o jeden rozdział więcej! Prosiłabym o uzupełnienie, jeśli jest to możliwe.

Co do opowiadania: napisane z pomysłem, poprawnie językowo, co sprawia, że czyta się łatwo i przejemnie. Mam nadzieję, że niedługo pojawi się następna część, bo zaczęłam się uzależniać.
Jedyną wadą są błędy interpunkcyjne i ogonki. Ale nie utrudnia to czytania.

Życzę: Czasa, Wena i Czego Jeszcze Trzeba.
Na wzmocnienie szarych komórek i mięśni odpowiedzialnych za pisanie na kompie.

K.