Na nocnej warcie
Znowu pilnuje bałaganu.
Włóczy się brązowy,
Wąski pan.
Nie lubi żadnych
Wystaw i straganów.
Kocha brukowany,
Winny dzban.
Po nim co noc
Pije na kolejne nogi.
Od muru do ściany
I znowu łyk kamieni.
Wypił na oko
Ponad pół drogi.
Każda latarnia
Już się winnie mieni.

Wraca z brązowej warty
Wąski, nocny stróż dzbana.
Depcze zachłanny bruk,
Co wypił mu z butelkę.
Chmury ciepłym potem
Odprowadzają pana.
Czekają chodniki
Na kolejną noc
W kolejce.

Ten post był edytowany przez barfso: 29.01.2007 00:08