Drzewo · [ Standardowy ] · Linearny+ 'Noc przed bitwą' i inne moje wiersze, mój debiut

Mój pierwszy porządny wiersz

Na świat spłynęła noc,
ciemniejsza niż wnętrze piekła.
Ktoś tchnieniem, zgasił blask gwiazd,
księżyc zaś starł z nieboskłonu.

Zapłonęły setki ognisk,
płomienie strzeliły pod niebo.
Podmuch wiatru przyniósł trzask ognia
i słowa pieśni z obozu wroga.

Powoli płyną minuty, godziny.
Jedna myśl zawładnęła tysiącami umysłów.
Niedługo wstanie krwawy świt,
niedługo rozpocznie się bitwa.

podoba mi się, taki jakiś smutny, od razu przypadł mi do gustu- tym badziej, że to Twój pierwszy

Mmmm...całkiem ładny wiersz. Podoba mi się. Takie inne i Tajemnicze. Naprawde cos fajnego napisałaś. Jak na początek to bardzo dobrze Trzymaj sie

Dzięki! Wczoraj poczułam jak to się muwi 'przypływ weny' i napisałam drugi wiersz. Mam nadzieję, że nie jest gorszy od poprzedniego.

Jestem kwiatem.
Pięknym tulipanem.
Troskliwe ręce usuwają chwasty,
matka ziemia żywi mnie i kocha.
Moje życie jest szczęśliwe i proste.

Jestem kwiatem.
Stoję w wazonie, pozbawiona światła dnia.
Tęsknię do matki ziemi, do mych korzeni.
Ludzkie dzieci wyrywają mi płatki,
wylewają wodę.
Ścięta łodyga wciąż mnie boli.
Jestem zapomniana.
Moje serce jest przepełnione bólem.

Jestem kwiatem.
Leżę wśród skoszonej trawy.
Z każdą chwilą więdnę.
Czuję wielki ból
i pragnienie.
Błagałam świętą matkę naturę
o lek.
Jednak ona milczy.
Już długo nie potrwa me cierpienie.
Jeszcze chwila, a będę zwiędłym kwiatem.

Jestem kwiatem.
Już nie wiotkim tulipanem.
Teraz jestem kaktusem,
pustynną rośliną.
Tyle cierpień sprawiło, że mogę przetrwać.
Nie możesz do mnie podejść-
bo kłuję.
Bo boję się, że znów ktoś mnie skrzywdzi.

Wow jakie piękne- naprawde cudowne "Kłuje, bo boje sie że znów ktoś mnie skrzywdzi"- poprostu brak mi słow- takie życiowe,hmm nie wiem jak to opisać

dzięki Mroffka! niestety oprócz Ciebie, jakoś nikogo nie interesują moje wiersze. Na razie nie napisałam nic nowego- pląta mi się po głowie jakiś pomysł, ale nie potrafię tego ubrać w słowa.

Bardzo mi sie podobaja Twoje wiersze... sa takie prawdziwe, o co teraz coraz trudniej Pisz dalej, widze w Tobie wielka poetke

Dzięki Mellisa . Napisałam nowy wiersz- w mojej osobistej ocenie nie tak dobry jak poprzedni, ale równierz nie reprezentuje dna.

Nie może spać.
Śnić o szczęściu.
Dusi się złem tego świata.
Otwiera okno.
Chłodny wiatr uderza w twarz.
Wpatruje się rozgwieżdżone niebo,
od wieków nie zmienione,
w których są zapisane losy wszystkich
i każdego z osobno.
Władca życia i śmierci
strącił z nieboskłonu jasną gwiazdę.
Pozostała po nej tylko złota struga.
To znak.
Bez lęku odchyla zasłony,
idzie na spotkanie nocy.
Ciemności pochłaniają ją.
Lot, najdłuższy w jej życiu rozpoczął się.
Ostatni lot,
do lepszego świata.
Ostatni lot,
przynoszący życie...

Raven, a ja Ci powiem, ze ten wiersz bardzo, ale to bardzo mnie poruszyl. Znakomity *_*
O wiele bardziej mi sie podoba niz pierwszy... fantastyczny...

Wiersz ładniutki. A co do układu graficznego, to mnie troszkę te kropki denerwują. Ale pewnie dlatego, że jestem przyzwyczjajona do wierszy bez znaków interpunkcyjnych =) Pisz dalej!

Wszystkie!! Po co sie rozdrabniać?? Chociaż podobał mi sie pierwszy, bo ostatnio mam taki wojenny nastrój... Wszystkich bym powibijała.
Drugi supcio ^^ Lubie kwiaty, szczególnie gdy są tak fajnie obsadzone
Trzeci... mrok, tajemnieca ^^ Miodzio

A ja lubie kropki. Pewnie dlatego, że sama mam do nich słabość

Oj ja tez mam slabosc do kropeczek... Niby takie to male a uzależnia jak niewiem

Powtorze, wiersze sa poprostu przepiekne, ale ostatni podoba mi sie najbardziej

Na prawdę jestem wzruszona, że Wam się podoba ( ). Może jeszcze dziś napiszę jakiś wiersz, bo pląta mi się po głowie jakiś pomysł.
Me-----> no niestety, chyba będziesz się musiała przemęczyć z tymi kropkami, bo stawiam je 'automatycznie'.

No, mój kolejny wytwór. Nie jest tak dobry, jak pozostałe, ale sami oceńcie.


Odchodzę z tego świata
razem z zachodem słońca.
Ta ścieszka doprowadziła mnie,
do celu.
Czy znów stanę rozdrożu życia?

Cienie się wydłużają.
Wiem już, że to koniec tej wędrówki.
Słońce podąża ku zachodowi,
do nieznanych ziem,
których nie zobaczę,
bo chwila życia jest zbyt krótka.
Patrzę więc po raz ostatni,
na to co znam
i czego już nigdy nie będę widzieć.

Odchodzę z tego świata
razem z zachodem słońca.
Świata pełnego złości,
bezsensownych wojen,
płaczu i niesprawiedliwości.
Odchodzę z tego świata...

Może o świcie odrodzę się w innym?

Wiersz piekny, gleboki. Znam to uczucie, gdy takie mysli plataja sie po glowie...
Bardzo do mnie dotarl i bardzo go przezylam. Tak wewnetrznie. Ale rzeczywiscie, poprzedni znacznie lepszy... zycze powodzenia, trzymaj sie cieplo

wiem. ja za swój naljlepszy uwarzam drugi. ten o kwiatkach ^^. milo mi, że ci się podoba. może ktoś jeszcze się wypowie?

Jeśli to jest Tówj deput to jeszcze chwila, a Szymborska padnie przed Toba na kolona. Naprawdę fanie!

Ludzie! (o sorry) Forumowicze! proszę o famfary! napisałam w miarę wesoły wiersz! Oczywiście wściubiłam do niego coś przygnębiającego, a jakże, ale mimo wszystko. nie umywa się do poprzednich, ale w końcu ja i radosny wiersz...


Ognista tarcza
świat cały skąpała w swych promieniach.
Wśród delikatnych kwiatów
i potężnych drzew,
prowadzi kręta dróżka.
Niczym mgiełka unosi się
czarowny zapach lata.
Powietrze wypełnia
dziecięcy, beztroski śmiech.

Nie istnieje wieczna radość-
łap tę szczęścia chwilę.
Naciesz się nią,
skosztuj po brzegi.
Niech da Ci siłę,
bo wkrótce znów nastaną
zimne noce...

czekam na komentarze. tak przy okazji wtrącę, że 18 sierpnia, jade nad morze i nie będzie,w tym czasie żadnych nowych wierszy

czekam i czekam, a komentów jak nie było tak nie ma. jeśli się nie pojawią to nie zamieszczę nowego wiersza, bo nie mam dla kogo!

coz za szantaż

Powiem Ci Raven, ze ten wiersz jest dobry, sliczny i gleboki, ale wczesniejsze Twoje wiersze bardziej wzbudzaly we mnie emocje...
pozdrawiam

muszę przyznać Ci rację, wiem, że moje poprzednie dokonania były lepsze. ale może w krotce uda mi się napisać coś na prawdę dobrego. dzisiaj wyszlam ze szpitala (a miałam być nad morzem! życie jest niesprawiedliwe! ) ,ale tam poczulam wenę, taką prawdziwą.