Oto przyjaciółki

Przeglądając kiedyś artykuł prasowy, spojrzałam na umieszczone obok zdjęcie, na którym widniały uśmiechnięte twarze dwóch przytulonych do siebie dziewczyn. Od razu pomyślałam sobie, że to przyjaciółki. Stronę dalej ujrzałam podobne oblicza. Tym razem były zatroskane i całe we łzach, przyszła mi do głowy ta sama myśl, ta sama refleksja, co poprzednio... - oto przyjaciółki...
Rolą człowieka, którego nazywamy przyjacielem, jest po prostu bycie. Jakże często słyszymy, być może mówimy, słowa "Dobrze, że jesteś". Przyjaciele nie są tylko kompanami do dobrej zabawy czy wspólnego wybryku. Jeśli o kimś możemy powiedzieć tylko, że "można z nim konie kraść", to - nie oszukujmy się - czegoś jeszcze mu brakuje, by całkowicie spełnił swój "obowiązek". Prawdziwy przyjaciel nigdy nie opuści kogoś drogiego sercu wtedy, gdy zaczynają się schody. Wtedy, gdy najbardziej potrzebuje się kogoś bliskiego. Wręcz przeciwnie - on jest kimś, kto bezinteresownie opuszcza świat swoich spraw, tylko po to, by dodać bliskiej osobie otuchy. Jest człowiekiem rezygnującym z szansy spełnienia największego marzenia, tylko dlatego, że przyjaciel na drugim końcu świata miał wypadek samochodowy. Jest osobą, która nie chce zapłaty, nie chce nic w zamian i rzuca wszystko, co ma w rękach, by zanieść pomoc, nawet wtedy, gdy nie jest o to proszona. A najpiękniejsze jest chyba to, że oddany przyjaciel to ktoś, kto najmniej oczekuje wdzięczności za swoje poświęcenie, a dostaje jej na ogół najwięcej.
O przyjaźni powstało wiele aforyzmów, różne sławy wypowiedziały wiele słów o niej. Ten temat nigdy się nie kończy. Każda, nawet najbanalniejsza myśl, najbardziej oczywiste stwierdzenie dotyczące tego ogromnego uczucia może stać się najważniejszym mottem w życiu. Dla mnie jednym z nich jest cytat: "Jeśli jakaś dłoń ma swoje miejsce w drugiej dłoni, to właśnie jest przyjaźń". Te słowa padły kiedyś z ust Adama Asnyka. Myślę, że przyjaźń wcale nie potrzebuje słów, by zrozumieć. Nie chce tysiąca porównań, choćby nawet wyrażonych najpiękniejszymi stwierdzeniami świata - a można by przytoczyć ich mnóstwo. Przyjaźni wystarczy tylko spojrzenie, osuszające połykane łzy, uśmiech nadający życiu najgłębszego sensu i włosy dotknięte czule ręką przyjaciela. Wystarczy ta ciepła dłoń, włożona w drugą dłoń, która zamyka wszystkie smutki w kamiennym pudełku, gdy na nic nie ma się już siły...
Przyjaźń to coś tak magicznego, co przetrwa i pokona wszystko - zwycięży najbardziej zażartą nienawiść, przeskoczy najwyższe przeszkody oraz ukoi najsilniejszy ból. Jest ponadczasowa! Nie mieści się w niczyim pojęciu ani w żadnym logicznym rozumowaniu. Przyjaźń to przekonanie, że warto żyć dla takich chwil, jak moknięcie wśród lodowatego deszczu razem z najbliższą sercu osobą. Wtedy nie liczy się już nic innego...




no wiec.. dzieki wielkie Ikar, Twoje rady sa skarbem =)

tym razem BEZ krzaczkow.

hm.. mozecie wykasowac ten topic, ale plis.. tak w czwartek, com? =P
=)
bo natchnelo mnei (tak mi sie przynajmniej wydaje ==') na napisanie pracy na konkurs... temat raczej dowoolny - "Radośc pisania" ^^
i chce po prostu wiedzieć co o tym sadzicie..
yhm, no i moze ktos mi podsunei propozycje tytulu, com? ^^



Kiedy spojrzałam na uśmiechnięte twarze dwóch przytulonych do siebie dziewczyn, widniejące w artykule prasowym, od razu pomyślałam, że one są przyjaciółkami. Gdy stronę dalej ujrzałam podobne oblicza, lecz tym razem zatroskane i całe we łzach, przyszła mi do głowy ta sama myśl, co poprzednio.
Dla mnie przyjaciel jest kimś, kto bezinteresownie opuszcza świat swoich spraw, tylko po to, by dodać bliskiej osobie otuchy. Jest człowiekiem rezygnującym z szansy spełnienia największego marzenia, bo przyjaciel na drugim końcu świata miał wypadek samochodowy. Jest istotą, która nie chce zapłaty, nie chce nic w zamian za to, że rzuca wszystko, co ma w rękach, by zanieść pomoc, nawet gdy nie jest o to proszony. A najpiękniejsze jest chyba to, że oddany przyjaciel, ktoś, kto najmniej oczekuje wdzięczności za swoje poświęcenie, dostaje jej na ogół najwięcej.
O przyjaźni powstało wiele aforyzmów, różne sławy wypowiedziały wiele słów o niej. Ten temat nigdy się nie kończy. Każda, nawet najbanalniejsza myśl, najbardziej oczywiste stwierdzenie dotyczące tego ogromnego uczucia może stać się najważniejszym mottem w życiu. Mi zapadł w pamięć cytat: „Jeśli jakaś dłoń ma swoje miejsce w drugiej dłoni, to właśnie jest przyjaźń” – słowa, które padły kiedyś z ust Adama Asnyka. Przyjaźń wcale nie potrzebuje słów, by zrozumieć. Nie chce tysiąca porównań wyrażonych najpiękniejszymi stwierdzeniami świata - choć można by przytoczyć ich mnóstwo. Przyjaźni wystarczy tylko spojrzenie, osuszające połykane łzy, uśmiech dodający najgłębszego sensu życiu i włosy dotknięte czule ręką przyjaciela. Wystarczy ta ciepła dłoń, włożona w drugą dłoń, która zamyka wszystkie smutki w kamiennym pudełku, gdy na nic nie ma się już siły…
Przyjaźń to coś tak magicznego, co przetrwa i pokona wszystko - zwalczy nienawiść, przeskoczy przeszkody oraz zwalczy ból. Jest ponadczasowa, nie mieści się w niczyim pojęciu ani logicznym rozumowaniu. To przekonanie, że warto żyć dla takich chwil, jak moknięcie na lodowatym deszczu razem z najbliższą sercu osobą… Wtedy nie liczy się już nic.

yeah//dla mnie te wiersze sa - cudne
naprawde.. styl wspanialy..
a poza tym - zupelnie w Twoim tylu =)
i jak dla mnie czyta sie je strasznie lekko i wogole.. lubie jak ktos umie pisac optymistyczne wiersze =)

ja bardzo lubie..
"Nic dwa razy" - W. Szymborskiej..




Nic dwa razy się nie zdarza
i nie zdarzy. Z tej przyczyny
zrodziliśmy się bez wprawy
i pomrzemy bez rutyny.

Choćbyśmy uczniami byli
najtępszymi w szkole świata,
nie będziemy repetować
żadnej zimy ani lata.

Żaden dzień się nie powtórzy,
nie ma dwóch podobnych nocy,
dwóch tych samych pocałunków,
dwóch jednakich spojrzeń w oczy.

Wczoraj, kiedy twoje imię
ktoś wymówił przy mnie głośno,
tak mi było, jakby róża
przez otwarte wpadła okno.

Dziś, kiedy jesteśmy razem,
odwróciłam twarz ku ścianie.
Róża? Jak wygląda róża?
Czy to kwiat? A może kamień?

Czemu ty się, zła godzino,
z niepotrzebnym mieszasz lękiem?
Jesteś - a więc musisz minąć.
Miniesz - a więc to jest piękne.
Uśmiechnięci, współobjęci
spróbujemy szukać zgody,
choć różnimy się od siebie
jak dwie krople czystej wody.





a poza tym lubier swoja pozezje^^ =P

- No wiec ja mysle... - zaczela Sayaka, przerywajac chwile ciszy, ktora nastala po wygloszeniu przez Sent zdania o posiadaczach samochodow. Grupa stojących niedaleko (nawet w promieniu do 2 km ^^) osob (lubi nnych stworzen) rzucila mimo woli wszystko co miala w rekach, uslyszalwszy slowo 'mysle' z ust Sajaki. Ludzie upuscili sloiki z Nutellą, ktora wlasnie wyzerali z dna zuzytych naczyn, szeleszczace paczki labadarynek tudziez scierecki majoce sluzayc do zmazywania rys na superlsniacych samochodach czy inne takie.. I wszyscy wlepili swoje oczy w Say, z minami mniej wiecej , o takimi: O.O
- Noo.. hehehe.. zartuje przeciez^^" Oki, to nie ze mysle, ale wydaje mi sie - no, juz troche lzejsza reakcja^^ - ze ten samochód ma do czegos sluzyc, nie?!
- A.. no racja - poparla przedmowczynie Vampi. - skoro on juz tu jest.. to moze nalezy z niego zrobic jakis uzytek, khem? - ostatnie wyrazenie dotyczace Empa ktory zakryl auto wlasnym ciałem (no, moze nie cale auto, ale jego czesc^^) i z przestrachem na twarzy zaczal sie jakac:
- Zzze... cco?! jaki znow uu-uuuzytek?! On w takim stanie..www tttakim.. ssstanie! Nigddzie niee ppójdzzzie! Tatuś sie nie zgadza! - reakcje forumowiczow podobne jak po tekscie Sayaki "mysle".. _-_ - Co sie gapicie?! ccczy chceielibyscie, zeby wasssze dzieccko.. www.. w....ww....ee stanie ciezzkiej, smiertelnej chorobbby.. szlo na wojne?!
- wojne?
-choroby?
- wojne?
-smiertelnej?
- choroby?
-eee...
- nie patrzcie sie tak! Nieeeeee! nie ma mowy! on-nig-dzie-nie-poj-dzie! mój misiaczek kkochanyu.. w zyciu.!
- Emp.. daj spokoj - grupa zaczela sie troche irytowac, no ale cchcieli sprowac "po dobroci", wiec przyblizyli sie tylko troche do Empira - DAJ SPOKOJ!!!!!!!ZOSTAW TEN SAMOCHOD, DO CHOLERY!! - po dobroci..^^ - bo inaczej...

(khy, no wlasnie bo inaczej co?^^)