Drukowana wersja tematu

Napisany przez: Lilith 06.11.2006 23:22

chciałam powiedzieć
że już się nie boję
ale niestety-
-zabrakło mi odwagi
więc teraz leżę-
-z rozbitą głową
na perskim dywanie
w szkarłatnej kałuży
soku z pitahai
i szklanym okiem
myślę sobie-
-że mój biały rycerz
na walecznym koniu
już mnie nigdy
przenigdy
nie wybawi

Napisany przez: Katon 06.11.2006 23:24

Śliczne. Może dlatego, że tak bardzo dotyka tylu rzeczy o których wiem. Ale chyba nie tylko dlatego.

Napisany przez: Lilith 07.11.2006 00:38

no Katon, zrób interpretację wiersza

Napisany przez: Katon 07.11.2006 15:28

Po co? Chcesz?

Napisany przez: Lilith 07.11.2006 16:21

tak, bo chyba przeceniasz zawartość

Napisany przez: Avadakedaver 07.11.2006 18:30

(chyba zrezygnował)

w trakcie czytania postanowiłem że zrobię tak:

ale po przeczytaniu końcówki moje odczucia okręciły się o 180 stopni. Teraz reozumiem ten wiersz. Z początku wydawał taki jak wszystkie inne, ale od tego momentu nabrał smaku.
jest... piękny ^^

Napisany przez: Katon 07.11.2006 20:18

To będę sobie przeceniał dalej =)

Napisany przez: Lilith 07.11.2006 20:31

ależ prosze bardzo
w zasadzie od tegą są wierszo-historyjki